Znajdź źródła: „Residuary estate” – news – newspapers – books – scholar – JSTOR (December 2017) (Learn how and when to remove this template message)
Dziedzictwo rezydualne, w prawie testamentowym, to każda część majątku spadkodawcy, która nie została konkretnie przekazana komuś w testamencie, lub każdy majątek będący częścią takiego konkretnego przekazania, które się nie powiodło. Jest on również znany jako majątek szczątkowy lub po prostu pozostałość.
W testamencie można określić osobę, która otrzyma majątek szczątkowy poprzez klauzulę szczątkową lub zapis szczątkowy. Osoba określona w takiej klauzuli nazywana jest odbiorcą spadku (residuary taker), beneficjentem spadku (residuary beneficiary) lub zapisobiercą spadku (residuary legatee). Klauzula taka może przewidywać, że w przypadku, gdy wszyscy pozostali spadkobiercy zmarli po spadkodawcy, majątek przechodzi na rzecz organizacji charytatywnej (która, jak można przypuszczać, nadal by istniała).
Jeśli jednak nie ma takiej klauzuli, majątek spadkowy przechodzi na spadkobierców spadkodawcy w drodze dziedziczenia.
W prawie zwyczajowym, jeśli majątek spadkowy został podzielony między dwóch lub więcej beneficjentów, a jeden z nich nie był w stanie go objąć, udział, który przypadłby temu beneficjentowi, przechodziłby w drodze dziedziczenia, zgodnie z doktryną, że nie ma pozostałości po pozostałości. Współczesna zasada jest jednak taka, że brak darowizny rezydualnej dla jednego beneficjenta powoduje, że udział tego beneficjenta jest dzielony pomiędzy pozostałych biorców rezydualnych.