Of American-English origin, the colloquial phrase bright-eyed and bushy-tailed means alert and lively.
Pochodził z konwencjonalnego obrazu zdrowej, pełnej ducha wiewiórki lub innego zwierzęcia; na przykład poniższy tekst pochodzi z A Bunch of Golden Rod, opublikowanego w The Daily Picayune (Nowy Orlean, Luizjana) z niedzieli 4 listopada 1888 roku:
Sezon łowiecki właśnie się otworzył, a moje serce było otwartą raną, która krwawiła na nowo przy każdym trzasku broni myśliwego, który sprowadził jedną z krzaczastych ogonów, szarych wiewiórek, które żyją w naszych dębach i hikorach; ładne, miękkie, jasnookie małe stworzenia, które tylko biorą z wdzięcznością to, co Bóg dla nich stworzył, żołądź lub orzech.
3 grudnia 1916 roku, The Minneapolis Sunday Tribune (Minneapolis, Minnesota) opublikowała w swojej sekcji dziecięcej opowiadanie zatytułowane Tommy Snooks i Bessie Brooks, zawierające:
Bawiły się razem przez całe popołudnie, a kiedy nadszedł czas, aby Bessie wróciła do domu, Tommy szedł z nią drogą. Kiedy podeszli do starego dębu, rozległ się szelest brązowych liści i jak myślicie, co wybiegło z poczty i weszło na drzewo? Najdroższa mała wiewiórka o jasnych oczach i krzaczastym ogonie. Biegł tak szybko, że Bessie i Tommy mogli zobaczyć tylko jego krzaczasty ogon.
Podobny tekst pochodzi z The Philadelphia Inquirer (Philadelphia, Pennsylvania) z poniedziałku 29 listopada 1920 r:
Mr. Bright-Eyed, Bushy-Tailed, Soft-Coated Gray Squirrel
sits high up in his leafless tower, laughing at the last robins as they take leave of their old haunts among the forest trees to make their long flight southward.
During the Summer time the squirrel frisks and frolics within the foliage of the woods, safe from forbidden gunners. Kiedy przychodzi zima, ukrywa się i śpi w swoim przytulnym domu przechowywania żywności w dziupli drzewa, gdzie ma dobry sklep z orzechów i ziaren, aby utrzymać go aż śnieg i zimno odeszły.
Ale, Pan Wiewiórka jest samolubny stary rzeczy, który nie obchodzi dzielić się swoimi dobrymi rzeczami, nawet w czasie wakacji.
Kolokacja jasnooki i krzaczasty ogon została użyta do opisania innych zwierząt; w następującym fragmencie z The Democratic Herald (Charleston, Mississippi) z czwartku 22 maja 1902 roku, te przymiotniki kwalifikują królika:
Mr. Charles H. Broome, z Memphis, ma ze sobą doskonały karabin wyborowy, z którym spada na ziemię zarówno „ptactwo powietrzne, jak i bestie polne”. Kilka wieczorów temu wyszedł uzbrojony w ten piękny okaz sztuki rusznikarskiej, chcąc zdobyć składniki na gulasz brunszwicki, i wrócił w niewiarygodnie krótkim czasie, zabiwszy trzy piękne, tłuste gady, jasnookiego, z krzaczastym ogonem królika i kurczaka należącego do jednego z jego sąsiadów.
And, in The Pittsburg Post (Pittsburgh, Pennsylvania) of Sunday 17th April 1904, Ernest Harold Baynes described a „little red fox” as a
bright-eyed, sharp-nosed, bushy-tailed little racal.
Najwcześniejsze figuratywne użycie bright-eyed i bushy-tailed, jakie udało mi się znaleźć, pochodzi z Lively Lifeboat, opublikowanego w The Sunday Sun (Baltimore, Maryland) z 28 lipca 1940 roku:
Down at Arundel Cove the other day the Coast Guard tested this new all-metal welded, self-righting, self-bailing lifeboat in the presence of a trial board. Tutaj jest ona przewracana, aby mogła pokazać się odwiedzającemu ją ekspertowi nautycznemu.
Nie było żadnych rąk do opuszczenia statku, ale po prostu stać z boku i patrzeć, co się stanie. Statek płynie pod naciskiem dźwigu, a potem znów się podnosi, z jasnymi oczami i krzaczastymi ogonami, odzyskując pełną sprawność w pięć sekund.
W The Fauna Of Texas, opublikowanym w The Evening Sun (Baltimore, Maryland) z poniedziałku 24 stycznia 1944 r., Caroline Shelton użyła tego zwrotu żartobliwie, stosując go do grzechotników, i pomyliła go z synonimem full of beans:
Mroźna pogoda, kiedy już nadejdzie, ma jedną zaletę. Zniechęca grzechotniki. Nie dlatego, że grzechotniki faktycznie hibernują, bo biorąc pod uwagę kilka ciepłych słonecznych dni, takich jak Boże Narodzenie, wyłaniają się jasnookie, z krzaczastym ogonem i pełne fasoli.
Inny wczesny przykład pochodzi z komiksu Uśmiechnięty Jack, autorstwa Zacka Mosleya (1906-93), opublikowanego w The Salt Lake Tribune (Salt Lake City, Utah) z wtorku 28 marca 1944 roku:
Moje, ależ ty jesteś dziś jasnooki i krzaczasty ogon, Wagon-Wheels!
Tak, proszę pana – teraz, gdy możemy jechać do Ridgeville, poznam tego małego wieżowca z tym słodkim głosem.
