Nowojorski Szpital Nowotworowy (1884-1934)
Szpital Memorial został założony na Upper West Side na Manhattanie w 1884 roku jako Nowojorski Szpital Nowotworowy przez grupę, w skład której wchodzili John Jacob Astor III i jego żona Charlotte. Szpital wyznaczył jako chirurga prowadzącego Williama B. Coleya, który był pionierem wczesnej formy immunoterapii mającej na celu zwalczanie nowotworów. Rose Hawthorne, córka pisarza Nathaniela Hawthorne’a, szkoliła się tam latem 1896 roku przed założeniem własnego zakonu, Sióstr Dominikanek Hawthorne’a. W 1899 roku szpital został przemianowany na General Memorial Hospital for the Treatment of Cancer and Allied Diseases. W 1902 r. Arabella Huntington zapisała 100 000 dolarów (około 3 mln dolarów w 2018 r.) na pamiątkę swojego zmarłego męża Collisa Pottera Huntingtona, aby założyć pierwszy w kraju fundusz badań nad rakiem – Huntington Fund for Cancer Research.
Około 1910 roku James Ewing, profesor w College’u Medycznym Uniwersytetu Cornella, nawiązał współpracę ze szpitalem Memorial z pomocą i finansowaniem przemysłowca i filantropa Jamesa Douglasa, który przekazał 100 000 dolarów na ufundowanie dwudziestu łóżek do badań klinicznych, sprzętu do pracy z radem i laboratorium klinicznego do tego celu. Entuzjazm Douglasa i jego fundusze na rozwój radioterapii nowotworów zainspirowały Ewinga do zostania jednym z pionierów w rozwoju tej metody leczenia. Ewing wkrótce przejął skuteczne kierownictwo nad badaniami klinicznymi i laboratoryjnymi w Memorial. W 1916 roku zmieniono nazwę szpitala, usuwając słowo „General” i nazywając go po prostu Memorial Hospital. W 1927 roku w Memorial powstał pierwszy w USA program szkoleniowy dla lekarzy, finansowany przez Rockefellerów. W 1931 roku w Memorial zastosowano najsilniejszą wówczas lampę rentgenowską o mocy 900 kilowoltów w radioterapii nowotworów; lampa została zbudowana przez General Electric w ciągu kilku lat. W 1931 roku Ewing został formalnie mianowany prezesem szpitala, którą to rolę pełnił do tej pory, i został przedstawiony na okładce magazynu Time jako „Cancer Man Ewing”; towarzyszący artykuł opisywał jego rolę jako jednego z najważniejszych lekarzy onkologów swojej epoki. Pracował w Memorialu aż do przejścia na emeryturę w 1939 roku. Pod jego kierownictwem Memorial stał się wzorem dla innych ośrodków onkologicznych w Stanach Zjednoczonych, łącząc opiekę nad pacjentami z badaniami klinicznymi i laboratoryjnymi, a o nim samym powiedziano, że „związek Ewinga ze szpitalem Memorial można najlepiej wyrazić słowami Emersona: 'Każda instytucja jest tylko wydłużającym się cieniem jakiegoś człowieka'. Dr Ewing jest szpitalem Memorial”.
Szpital Memorial i Instytut Sloan Kettering (1934-1980)
W 1934 roku John D. Rockefeller Jr. podarował ziemię przy York Avenue na nową lokalizację. Dwa lata później przyznał Memorial Hospital $3,000,000 i szpital rozpoczął swoją przeprowadzkę przez miasto. Memorial Hospital został oficjalnie ponownie otwarty w nowej lokalizacji w 1939 roku. W 1945 r. prezes General Motors, Alfred P. Sloan, przekazał 4 000 000 dolarów na utworzenie Sloan-Kettering Institute for Cancer Research za pośrednictwem swojej Fundacji Sloana, a Charles F. Kettering, wiceprezes GM i dyrektor ds. badań, osobiście zgodził się nadzorować organizację programu badań nad rakiem opartego na technikach przemysłowych. Pierwotnie niezależny instytut badawczy został zbudowany w sąsiedztwie szpitala Memorial.
W 1948 roku dyrektorem Memorial został Cornelius P. Rhoads. Rhoads prowadził programy broni chemicznej dla armii amerykańskiej w czasie II wojny światowej i był zaangażowany w pracę, która doprowadziła do odkrycia, że musztardy azotowe mogą być potencjalnie stosowane jako leki przeciwnowotworowe.:91-92 Sprzyjał współpracy między Josephem H. Burchenalem, klinicystą w Memorial, a Gertrudą B. Elion i George’em H. Hitchingsem z Burroughs Wellcome, którzy odkryli 6 MP; współpraca ta doprowadziła do rozwoju i ostatecznego szerokiego zastosowania tego leku przeciwnowotworowego.:91-92
Od połowy lat 50. do połowy lat 60. Chester M. Southam prowadził pionierskie badania kliniczne nad wiroterapią i immunoterapią nowotworów w MSK; prowadził jednak swoje badania na ludziach bez ich świadomej zgody. Robił to na pacjentach znajdujących się pod jego opieką lub opieką innych osób, a także na więźniach. W 1963 roku niektórzy lekarze sprzeciwili się brakowi zgody w jego eksperymentach i zgłosili go do Regents of the University of the State of New York, która uznała go za winnego oszustwa, podstępu i nieprofesjonalnego zachowania, a na koniec umieściła go na rok w zawieszeniu. Eksperymenty badawcze Southama i sprawa w Regents były śledzone w The New York Times.
W 1960 roku Memorial Sloan Kettering Cancer Center zostało utworzone jako nowa korporacja w celu koordynacji obu instytucji; John Heller, były dyrektor National Cancer Institute został mianowany jej prezesem. Pod koniec lat 60-tych, gdy dziedzina onkologii dziecięcej zaczęła odnosić sukcesy w leczeniu dzieci chorych na raka, Memorial otworzył ambulatoryjny pediatryczny szpital dzienny, częściowo po to, by poradzić sobie z rosnącą liczbą osób, które przeżyły raka. Na początku lat 70-tych Burchenal i Benno Schmidt, inwestor branżowy i powiernik MSK, zostali powołani do prezydenckiego panelu, który zainicjował wojnę rządu federalnego Stanów Zjednoczonych z rakiem na początku lat 70-tych.:184 Kiedy Kongres uchwalił National Cancer Act z 1971 roku jako część tych wysiłków, Memorial Sloan Kettering został wyznaczony jako jeden z zaledwie trzech kompleksowych ośrodków onkologicznych w całym kraju. W 1977 r. Jimmie C. Holland założył w MSK pełnoetatową opiekę psychiatryczną, której celem było pomaganie chorym na raka w radzeniu sobie z chorobą i jej leczeniem; był to jeden z pierwszych takich programów i stanowił część tworzenia dziedziny psychoonkologii.
Memorial Sloan Kettering Cancer Center (1980-obecnie)
W 1980 roku Memorial Hospital i Sloan-Kettering Institute formalnie połączyły się w pojedynczy podmiot pod nazwą Memorial Sloan Kettering Cancer Center.
W 2000 roku były dyrektor NIH, Harold Varmus, został dyrektorem MSK. W trakcie swojej kadencji pomógł on w budowie nowych obiektów, wzmocnił więź pomiędzy klinicznymi i badawczymi ramionami MSK oraz wspierał współpracę z innymi instytucjami, w tym Weill-Cornell Medical College i Uniwersytetem Rockefellera.
W 2006 roku MSK otworzyło Mortimer B. Zuckerman Research Center, 23-piętrowy budynek, w którym mieści się ponad 100 laboratoriów.
Craig B. Thompson, onkolog i badacz, został mianowany prezesem i dyrektorem generalnym MSK w 2010 roku. W następnym roku, MSK zostało ocenione jako trzecia najbardziej udana firma non-profit pod względem zatwierdzonych przez FDA leków i szczepionek, za Narodowymi Instytutami Zdrowia i systemem Uniwersytetu Kalifornijskiego. W 2012 r. Thompson mianował José Baselgę lekarzem naczelnym, który kierował kliniczną stroną MSK. W tym samym roku ogłoszono współpracę z IBM Watson, której celem jest opracowanie nowych narzędzi i zasobów, aby lepiej dostosować zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne dla pacjentów. Dyrektor SKI, ramienia badawczego MSK, Joan Massagué został mianowany w 2013 roku. Baselga zrezygnował we wrześniu 2018 roku po tym, jak wyszły na jaw informacje dotyczące milionów dolarów, które otrzymał od firm farmaceutycznych bez ujawnienia finansowego konfliktu interesów.
W 2017 roku Food and Drug Administration zatwierdziła opracowaną przez MSK immunoterapię, CAR-T, do pewnych zastosowań w białaczce i chłoniaku. FDA zatwierdziła pierwszy akademicki lub komercyjny test identyfikacji guza MSK-IMPACT w listopadzie 2018 r.
MSK rozszerzyło swoją działalność na regionalne lokalizacje, w tym Westchester (NY), Commack (Long Island), Hauppauge (Long Island), Rockville Centre (Long Island), Nassau (Long Island), Bergen (NJ), Monmouth (NJ) i Basking Ridge (NJ).
MSK zatrudnia obecnie ponad 1200 lekarzy i leczy pacjentów z około 400 rodzajami nowotworów rocznie.