30 października 1974 roku 32-letni Muhammad Ali zostaje po raz drugi mistrzem świata wagi ciężkiej, kiedy nokautuje 25-letniego mistrza George’a Foremana w ósmej rundzie „Rumble in the Jungle”, meczu w Kinszasie, w Zairze. Siedem lat wcześniej Ali stracił swój tytuł, gdy rząd oskarżył go o uchylanie się od służby wojskowej, a komisja bokserska odebrała mu licencję. Jego zwycięstwo w Zairze uczyniło go dopiero drugim zdetronizowanym mistrzem w historii, który odzyskał swój pas.
„Rumble in the Jungle” (nazwane przez promotora Dona Kinga, który początkowo oznaczył walkę jako „From the Slave Ship to the Championship!”, dopóki prezydent Zairu nie dowiedział się o tym pomyśle i nie kazał spalić wszystkich plakatów) było pierwszym afrykańskim pojedynkiem o mistrzostwo wagi ciężkiej. Rząd zachodnioafrykańskiej republiki zorganizował to wydarzenie – jego prezydent, Mobutu Sese Seko, osobiście zapłacił każdemu z zawodników 5 milionów dolarów za samo pojawienie się na gali – w nadziei, że zwróci to uwagę świata na ogromne piękno kraju i ogromne zasoby naturalne. Ali zgodził się. „Chciałem nawiązać relację między amerykańskimi czarnymi i Afrykanami” – napisał później. „Walka dotyczyła problemów rasowych, Wietnamu. Wszystko to.” Dodał: „The Rumble in the Jungle była walką, która sprawiła, że cały kraj stał się bardziej świadomy.”
O 4:30 rano 30 października 60 000 widzów zebrało się w świetle księżyca (organizatorzy ustawili walkę tak, aby pokryła się z czasem antenowym w USA) na odkrytym Stade du 20 Mai, aby obejrzeć walkę. Skandowali oni „Ali, bomaye” („Ali, zabij go”). Były mistrz szydził z Foremana od tygodni, a młody bokser nie mógł się doczekać. Kiedy zabrzmiał gong, zaczął okładać Alego swoimi charakterystycznymi ciosami młotem, ale starszy pan po prostu oparł się o liny i użył swoich ramion, by zablokować tyle uderzeń, ile tylko mógł. Był przekonany, że uda mu się przeczekać Foremana. (Trener Alego nazwał później tę strategię „rope-a-dope”, ponieważ sam był „dope” za jej stosowanie.)
Pod koniec piątej rundy młodzieniec zaczął się męczyć. Jego potężne ciosy zamieniły się w spojrzenia i chwyty. A w ósmej rundzie, niczym „pszczoła nękająca niedźwiedzia”, jak napisał jeden z reporterów Timesa, Ali odkleił się od lin i wyprowadził serię szybkich ciosów, które zdawały się oszołomić wyczerpanego Foremana. Mocny lewy i cięty prawy sprawiły, że zmęczone nogi mistrza załamały się, a on sam padł na matę. Sędzia wykluczył go z walki na dwie sekundy przed końcem rundy.
Ali stracił tytuł i odzyskał go ponownie, zanim przeszedł na emeryturę w 1981 roku. Zmarł w 2016 roku. Foreman tymczasem przeszedł na emeryturę w 1977 roku, ale nadal trenował, a w 1987 roku został najstarszym mistrzem wagi ciężkiej w historii boksu. Dziś sympatyczny Foreman jest pastorem i ranczerem w Teksasie oraz ojcem pięciu córek i pięciu synów, z których wszyscy mają na imię George. Jest również rzecznikiem niezwykle popularnej linii grilli George Foreman do użytku wewnętrznego.