Rumuńska gimnastyczka
Nadia Comaneci odcisnęła swoje piętno na scenie gimnastycznej i na świecie dzięki swoim zapierającym dech w piersiach występom na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w Kanadzie w 1976 roku. W wieku 14 lat Comaneci stała się pierwszą gimnastyczką, która uzyskała doskonały wynik 10 punktów w zawodach olimpijskich. W dwóch występach olimpijskich Comaneci zdobyła pięć złotych, trzy srebrne i jeden brązowy medal. Po wycofaniu się z uprawiania sportu wyemigrowała z Rumunii do Stanów Zjednoczonych. Pozostała aktywna w gimnastyce jako trener, analityk, wydawca czasopism i sportowiec wystawowy.
Nadia Elena Comaneci urodziła się 12 listopada 1961 r. w Onesti (formalnie znana jako Gheorghe Gheorghiu-Dej), Rumunia. Imię otrzymała na cześć bohaterki Nadejdy z rosyjskiego filmu, który jej rodzice obejrzeli przed jej narodzinami. Była najstarszym z dwójki dzieci urodzonych przez Gheorghe’a i Stefanię Comaneci. Jej młodszy brat Adrian urodził się sześć lat później. Jej ojciec pracował jako mechanik samochodowy, podczas gdy matka była pracownikiem biurowym.
Comeaneci była energicznym dzieckiem, które uwielbiało odkrywać nowe rzeczy i być aktywnym. „Jeśli kiedykolwiek jakieś dziecko z dnia na dzień postarzało swoich rodziców, to byłam to ja” – napisała Comaneci w swojej autobiografii z 1981 r. zatytułowanej Nadia. „Byłam praktycznie nie do opanowania”. Comaneci znalazła ujście dla całej swojej energii w gimnastyce, której zaczęła się uczyć już w przedszkolu. Gdy miała sześć lat, Comaneci
Nadia Comaneci
i koleżanka zostały zauważone przez wybitnego rumuńskiego trenera gimnastyki, Belę Karolyi, jak robią karkołomne ewolucje. On i jego żona Marta szukali małych dzieci, które mogłyby trenować w rumuńskiej drużynie narodowej juniorów.