Narodowe Stowarzyszenie Baptystów Wolnej Woli (National Association of Free Will Baptists) – stowarzyszenie kościołów baptystycznych zorganizowane w Nashville, Tennessee, USA, w 1935 roku. Jego historia wywodzi się od baptystów wolnej woli, czyli arminian, w XVIII wieku. Baptyści ci wierzyli w wolną wolę, wolną łaskę i wolne zbawienie, w przeciwieństwie do większości baptystów, którzy byli kalwinistami (tzn. wierzyli, że Chrystus umarł tylko za tych, którzy zostali przeznaczeni do zbawienia).
Jedna grupa baptystów wolnej woli została zorganizowana w Karolinie Północnej w 1727 r., a jej kościoły znajdowały się głównie w Karolinie Północnej i Południowej. Druga grupa wywodzi się z działalności Benjamina Randalla, który został baptystą w 1776 r. i zaczął podróżować po Nowej Anglii jako ewangelista. Głosił on doktrynę wolnej woli i założył wiele kościołów baptystycznych. Ruch ten ostatecznie rozprzestrzenił się na Środkowym Zachodzie dzięki pracy ewangelistów i kaznodziejów. W 1827 r. została zorganizowana Generalna Konferencja Baptystów Wolnej Woli. Większość tej grupy połączyła się z Północną (później Amerykańską) Konwencją Baptystów w 1911 r., ale niektóre kościoły nie wzięły udziału w fuzji. W 1935 r. kongregacje wolnej woli zreorganizowały się w Narodowe Stowarzyszenie Baptystów Wolnej Woli.
Grupa ta nadal podkreśla raczej doktrynę arminiańską niż kalwińską i wierzy, że zbawienie jest dostępne dla wszystkich, którzy przyjmują Chrystusa. Lokalne kongregacje są niezależne i należą do stowarzyszeń stanowych. Krajowe Stowarzyszenie spotyka się co roku.
W 1997 roku grupa liczyła 210 652 członków i 2 330 zborów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Siedziba główna znajduje się w Antioch, Tennessee.