Co to jest Dangerous Dogs Act?
Dangerous Dogs Act po raz pierwszy wszedł w życie w Wielkiej Brytanii w 1991 roku, aby chronić członków społeczeństwa przed atakami psów. Jest ona również określana jako Breed Specific Legislation (BSL).
Zakazuje ona posiadania, sprzedaży, wymiany i hodowli czterech konkretnych typów psów, chyba że masz oficjalne zwolnienie z sądu:
- Pit bull terrier
- Japoński tosa
- Dogo Argentino
- Fila Brasileiro
Wielkopolska Ustawa o Niebezpiecznych Psach klasyfikuje psy według „typu”, a nie rasy, Nie ma więc znaczenia, czy Twój pies nie jest oficjalnie jedną z zakazanych ras – jeśli jego cechy fizyczne pasują do jednego z typów, istnieje ryzyko, że zostanie zaklasyfikowany jako pies z ograniczeniami.
Czy mogę ubezpieczyć psa należącego do zakazanej rasy?
Każdy ubezpieczyciel będzie miał swoje własne zasady – niektórzy wymienią konkretne rasy, które nie są objęte ubezpieczeniem, podczas gdy inni stwierdzą jedynie, że nie będą ubezpieczać psów wymienionych w ustawie Dangerous Dogs Act (1991), jak również tych używanych do ochrony, stróżowania, wyścigów torowych lub coursingów.
Nie tylko zakazane rasy mogą być niechętnie ubezpieczane przez ubezpieczycieli. Im większy pies, tym droższy rachunek u weterynarza, ponieważ będzie potrzebował większej ilości leków niż pies mniejszej rasy.
Kilku ubezpieczycieli odmówi również pokrycia kosztów niektórych ras ze względu na ich typowe cechy osobowości. Na przykład Akity, owczarki niemieckie i bernardyny mogą być bardzo lojalne wobec swoich właścicieli, co oznacza, że są bardziej skłonne do bycia terytorialnymi w pewnych sytuacjach, co czyni je ryzykownymi do ubezpieczenia.
Inne rasy, szczególnie te o płaskiej twarzy – na przykład pugs i buldogi francuskie – mogą być również trudne do objęcia ubezpieczeniem, ponieważ są podatne na pewne warunki medyczne.