„No God?” Nie tak szybko, mówi większość naukowców

Stephen Hawking mógł wierzyć, że „Nie ma Boga. Nikt nie kieruje wszechświatem.” Ale ława przysięgłych nadal wydaje się być nieobecna dla znacznej części reszty globalnej społeczności naukowej, według badań Brandona Vaidyanathana, profesora nadzwyczajnego i katedry socjologii na Katolickim Uniwersytecie Ameryki, i jego współautorów Secularity and Science: What Scientists Around the World Really Think About Religion (Oxford University Press, 2019).

„Istnieje powszechny mit – w dużej mierze twór Zachodu – o tym, że nauka i religia są w konflikcie, ale okazuje się, że większość naukowców naprawdę nie jest wrogo nastawiona do religii” – mówi Vaidyanathan. „W rzeczywistości, w skali globalnej, odkryliśmy, że znaczna część naukowców może być scharakteryzowana jako posiadająca religijne tożsamości, praktyki lub przekonania, a nietrywialne proporcje mówią, że nie mają 'żadnych wątpliwości', że Bóg istnieje.”

Hawking, nieżyjący już fizyk teoretyczny, wypowiada się na temat „Nie ma Boga” w swojej ostatniej, właśnie wydanej książce, Brief Answers to the Big Questions. Jednak spośród prawie 10.000 fizyków i biologów z ośmiu krajów, wśród których przeprowadzono ostatnio ankietę dla Secularity and Science, mniej niż jeden na czterech uważa religię i naukę za będące w bezpośrednim konflikcie. Wielka Brytania, ojczyzna Hawkinga, miała najwyższy odsetek naukowców, którzy uważają, że religia i nauka są w konflikcie (35%), podczas gdy tylko 9% naukowców z Tajwanu jest tego zdania. W Stanach Zjednoczonych tylko 29 procent badanych naukowców uważa, że nauka i religia są w konflikcie.

Dużo większe segmenty ankietowanych naukowców (ponad połowa w czterech krajach – Francji, Włoszech, Tajwanie i Stanach Zjednoczonych) postrzegają naukę i religię jako niezależne od siebie. A znaczące mniejszości – do około jednej trzeciej w Indiach i Turcji – postrzegają naukę i religię jako kompatybilne, a wielu z nich uważa, że wiara może nawet inspirować dążenia naukowe.

Vaidyanathan mówi, że ważne jest, aby zrozumieć, co naukowcy w różnych kontekstach narodowych i kulturowych myślą o interfejsie religia-nauka, ponieważ w większości krajów religia może wpływać na przekaz i publiczną akceptację nauki w szerokim zakresie zagadnień, od nauczania ewolucji (lub kreacjonizmu) w szkołach publicznych, do zmian klimatycznych i badań nad embrionalnymi komórkami macierzystymi.

W międzyczasie, Elaine Howard Ecklund, the Herbert S. Autrey Chair in Social Sciences na Uniwersytecie Rice i główny badacz w badaniu 2011-16 Religion Among Scientists in International Context, lub RASIC, w sercu Secularity and Science, jest zaniepokojona, że z powodu jego sławy w kulturze popularnej, wypowiedź Hawkinga może stworzyć fałszywe wrażenie na temat przekonań religijnych podzielanych przez dużą liczbę naukowców.

„Stephen Hawking pozostawił po sobie wielkie naukowe dziedzictwo. Nie sądzę, żeby to było intencją tej ostatniej pracy, ale jest to niebezpieczne dla nauki, jeśli religijne dziedzictwo Hawkinga ma pozostawić w opinii publicznej wrażenie, że naukowcy są przeciwko Bogu lub, co gorsza, przeciwko ludziom religijnym”, mówi Ecklund, dyrektor założyciel Rice’s Religion and Public Life Program. „Niestety, wydaje się, że w ten sposób niektóre źródła medialne i pundits są framing jego ostatniej książki.”

Related News