Andy Peruwiańskie zapewniają najbardziej spektakularne widoki na ośnieżone góry i lodowce w regionie, ponieważ ma największe ich skupisko. Inkowie czcili je i szanowali, były dla nich święte i postanowili zbudować Machu Picchu, święte miasto, w otoczeniu tych zapierających dech w piersiach szczytów śnieżnych. Ten region strzeże ducha Peru, jego dziedzictwa i tradycji starożytnych cywilizacji, które tworzą to, czym Peru jest dzisiaj. Sierra jest w większości zamieszkana przez rdzennych mieszkańców, potomków Inków, którzy zachowali wiele swoich tradycji i sposobu życia. Pracują na roli uprawiając ziemniaki, olluco, quinoa i używają lam w taki sam sposób jak Inkowie.
Andy są najdłuższym kontynentalnym pasmem górskim
Peruwiańskie Andy biegną wzdłuż zachodniej strony kraju niemal równolegle do Pacyfiku i są częścią pasma, które rozciąga się z północy na południe kontynentu. Pasmo górskie Andów jest najdłuższe na świecie i rozciąga się na siedem krajów, zaczynając od północy na południe, od Wenezueli, Kolumbii, Ekwadoru, Peru, Boliwii, Chile i Argentyny, o łącznej długości 4.500 mil/7.242 km. Przejazd przez Andy nie jest łatwy, większość obszarów jest niedostępna, ponieważ drogi nie zostały zbudowane, czasami przejazd autobusem 100 mil/160 km może trwać 24 godziny.
Droga zygzakowata w Andach
Indy są wynikiem aktywności tektonicznej, płyta Nazca ciągnie się pod kontynentem i w rezultacie wschodnie pasma górskie są starsze niż te w pobliżu wybrzeża. Na tym obszarze występują częste wstrząsy. W Peru Andy dzielą się na trzy części: część północną, środkową i południową. Miejscami pasmo górskie wcina się w nadmorską pustynię, a góry widoczne są z plaży. Andy wznoszą się jak gruby mur oddzielający wybrzeże od dżungli.
Północna część jest wąska, a jej góry niższe. W północnym Peru, gdzie deszcz jest bardziej obfity, roślinność jest bogatsza.
Sierra centralna obejmuje wysokie góry ze szczytami pokrytymi śniegiem; góra Huascaran jest najwyższym szczytem w Peru osiągającym wysokość 22 205 stóp lub 6 768 metrów. Na zachód od pasma centralnego leży Cordillera Blanca, czyli Kordyliera Biała, która wzięła swoją nazwę od stale białych lodowców ciągnących się wzdłuż horyzontu. Większość pasma znajduje się na terenie Parku Narodowego Huascaran i obejmuje większe szczyty, które są najbardziej popularne wśród turystów. Istnieje ponad siedemdziesiąt szczytów, które wznoszą się powyżej 18 000 stóp lub 5 486 metrów. Największym najbliższym miastem jest Huaraz, a jego główną działalnością gospodarczą jest turystyka. Po zachodniej stronie tego odcinka rozciągają się żyzne doliny dające miejsce dla rolnictwa. Na tym obszarze znajdują się rzeki, wodospady i rwące potoki zasilane przez topniejące czapy śnieżne. Główne źródło Amazonki znajduje się właśnie w tym rejonie. W 2000 roku ekspedycja National Geographic Society odkryła, że jej najbardziej odległym źródłem jest topniejąca czapa śnieżna góry zwanej Nevado Mismi.
Góra Huascaran jest najwyższa w Peru i ma 6768 metrów
.
Południowa sierra jest szersza i sięga do 400 mil lub 644 km ze wschodu na zachód. Część zachodnia jest bliższa pustyni przybrzeżnej i charakteryzuje się skupiskiem wulkanów, które tworzą Kordylierę Wypadkową (Cordillera Occidental). Wulkany te, takie jak Misti, Sabancaya i najbardziej aktywny Ubinas, znajdują się w pobliżu miasta Arequipa, największego ośrodka miejskiego w południowym Peru. Na wschodzie znajduje się Cordillera Oriental, starsze pasmo górskie z wyższymi szczytami osiągającymi ponad 19 000 stóp lub 5 791 metrów. Wewnątrz Kordyliery Orientalnej znajduje się pasmo Urubamba, położone na skraju dorzecza Amazonki. Wraz ze zmianą wysokości zmienia się krajobraz, strome klify można zobaczyć, gdy zjeżdżamy na niziny dżungli. Cusco jest największym miastem w tym rejonie.
Dolina Urubamby leży na skraju dorzecza Amazonki
.
Między południowymi pasmami znajduje się Altiplano, płaskowyż, który opada na południe i wpada do jeziora Titicaca. Jezioro Titicaca jest dzielone przez Peru i Boliwię i jest najwyżej położonym żeglownym jeziorem na świecie.
Klimat w centralnej i południowej części sierry jest bardziej suchy, teren bardzo nierówny, a krajobraz bezdrzewny. Teren ten jest prawie niezamieszkany, niewielu ludzi przystosowało się do życia powyżej 14 000 stóp lub 4 267 metrów, ponieważ na większych wysokościach jest mniej tlenu. Flora i fauna są rzadkie, a te, które przetrwały, pochodzą z Andów. Niewiele ptaków żyje w tym obszarze, ponieważ drzewa nie istnieją. Kondor Andyjski, narodowy symbol Peru, gniazduje na gzymsach górskich i żywi się padliną martwych zwierząt.
Powiązane informacje o Andach
Regiony i mikroklimaty Andów Peruwiańskich
W Andach istnieje tak wiele klimatów, jak wiele jest regionów wysokościowych. Ich zakres sięga od ciepłych temperatur na niskich wysokościach do mroźnych temperatur na poziomach powyżej 14.000 stóp lub 4.267 metrów nad poziomem morza. Temperatura, wilgotność i ciśnienie atmosferyczne wzrastają na niższych wysokościach.
Różnorodność biologiczna w Andach
Każda część Andów ma wyspecjalizowaną faunę i florę, która przystosowała się do swoich warunków.
Zwierzęta zagrożone w Andach
Wiele andyjskich zwierząt jest zagrożonych wyginięciem i jest chronionych przez rząd Peru i organizacje międzynarodowe.
Krewni wielbłąda
Llamy, alpaki i guanako są krewnymi wielbłąda i były używane przez mieszkańców Andów od wieków.
Wulkany w Andach Chile
Lista wulkanów wzdłuż Andów Chile
Powrót do strony głównej
Tagi: Rzeka Amazonka, pasmo górskie Andów, Andy, Huascaran, Nevado Mismi, śnieżne szczyty