Peer Gynt – muzyka akompaniowana norweskiego kompozytora Edvarda Griega, napisana do dramatu Henrika Ibsena o tym samym tytule. Muzyka zadebiutowała z wielkim uznaniem w 1876 roku, kiedy sztuka została po raz pierwszy wystawiona na scenie, i pozostaje jedną z najpopularniejszych kompozycji Griega.
Peer Gynt Ibsena bada i satyrycznie przedstawia norweską kulturę poprzez wyczyny uroczego, aroganckiego tytułowego bohatera, norweskiego chłopa, który impulsywnie porywa pannę młodą z jej ślubu, a następnie porzuca ją, aby podróżować po świecie z innymi przygodami. Grieg, twórca norweskiej nacjonalistycznej szkoły muzycznej, miał zastrzeżenia do niepoważnej sztuki Ibsena i niechętnie przyjął zaproszenie do napisania do niej muzyki, ale współpraca okazała się sukcesem. Muzyka Griega była chwalona za liryzm oraz za szeroki zakres stylów i efektów orkiestrowych użytych w celu dopasowania do różnorodności podróży bohatera.
Norsk Teknisk Museum, Oslo, Norwegia
Muzyka Griega do Peer Gynta jest zwykle słyszana w formie dwóch suit orkiestrowych (op. 46 i op. 55), z których każda zawiera cztery części wybrane z partytury. Do najbardziej znanych części należą: „Morning Mood”, w której pogodna melodia na flet i obój przedstawia spokojny świt; „Anitra’s Dance”, zwinny i uwodzicielski taniec na smyczki; oraz „In the Hall of the Mountain King”, w której krótki, tajemniczy temat nabiera tempa i głośności w miarę powtarzania, budując frenetyczną kulminację.