Articles

Pentothal

Posted on

DOSAGE AND ADMINISTRATION

Pentothal (thiopental sodium)

Pentothal (thiopental sodium) podaje się wyłącznie drogą dożylną. Indywidualna reakcja na lek jest tak zróżnicowana, że nie można ustalić stałej dawki. Lek powinien być miareczkowany w zależności od wymagań pacjenta wynikających z wieku, płci i masy ciała. Młodsi pacjenci wymagają stosunkowo większych dawek niż osoby w średnim wieku i starsze; te ostatnie wolniej metabolizują lek. Zapotrzebowanie przed okresem dojrzewania jest takie samo dla obu płci, ale dorosłe kobiety wymagają mniejszych dawek niż dorośli mężczyźni. Dawka jest zwykle proporcjonalna do masy ciała, a pacjenci otyli wymagają większych dawek niż osoby stosunkowo szczupłe o tej samej masie ciała.

Premedykacja

Premedykacja zazwyczaj składa się z atropiny lub skopolaminy w celu stłumienia odruchów błędnikowych i zahamowania wydzielania. Dodatkowo często podaje się barbiturany lub opiaty. Sugeruje się wstrzyknięcie pentobarbitalu sodu (Nembutal®), ponieważ pozwala to wstępnie ocenić, jak pacjent zareaguje na znieczulenie barbituranami. Idealnie, szczyt działania tych leków powinien być osiągnięty na krótko przed indukcją.

Dawka testowa

Przydatne jest wstrzyknięcie małej dawki „testowej” od 25 do 75 mg (1 do 3 mL 2,5% roztworu) Pentothalu (Thiopental Sodium for Injection, USP) w celu oceny tolerancji lub nietypowej wrażliwości na Pentothal (sól sodowa tiopentalu), z przerwą na obserwację reakcji pacjenta przez co najmniej 60 sekund. Jeśli nieoczekiwanie wystąpi głębokie znieczulenie lub depresja oddechowa, należy rozważyć następujące możliwości: (1) pacjent może być wyjątkowo wrażliwy na Pentothal (sól sodowa tiopentalu) , (2) roztwór może być bardziej stężony niż zakładano, lub (3) pacjent mógł otrzymać zbyt dużą dawkę premedykacji.

Użycie w znieczuleniu

Umiarkowanie powolna indukcja może być zazwyczaj osiągnięta u „przeciętnej” osoby dorosłej przez wstrzyknięcie 50 do 75 mg (2 do 3 mL 2,5% roztworu) w odstępach 20 do 40 sekund, w zależności od reakcji pacjenta. Po ustaleniu znieczulenia, dodatkowe wstrzyknięcia 25 do 50 mg mogą być podawane przy każdym ruchu pacjenta.

Powolne wstrzykiwanie jest zalecane w celu zminimalizowania depresji oddechowej i możliwości przedawkowania. Pożądanym celem jest najmniejsza dawka zgodna z osiągnięciem celu chirurgicznego. Typowy jest chwilowy bezdech po każdym wstrzyknięciu, a wraz ze wzrostem dawki pojawia się stopniowe zmniejszenie amplitudy oddechu. Tętno pozostaje w normie lub nieznacznie wzrasta i powraca do normy. Ciśnienie krwi zwykle nieznacznie spada, ale powraca do normy. Mięśnie zwykle rozluźniają się około 30 sekund po uzyskaniu nieprzytomności, ale może to być zamaskowane, jeśli stosuje się środek zwiotczający mięśnie szkieletowe. Ton mięśni żuchwy jest dość wiarygodnym wskaźnikiem. Źrenice mogą się rozszerzać, ale później kurczyć; wrażliwość na światło nie jest zwykle tracona aż do osiągnięcia poziomu znieczulenia wystarczająco głębokiego, aby umożliwić przeprowadzenie zabiegu. Oczopląs i zez rozbieżny są charakterystyczne we wczesnych stadiach, ale na poziomie znieczulenia chirurgicznego, oczy są centralne i stałe. Odruchy rogówkowe i spojówkowe zanikają podczas znieczulenia chirurgicznego.

Gdy Pentothal (Thiopental Sodium for Injection, USP) jest stosowany do indukcji w znieczuleniu zrównoważonym ze środkiem zwiotczającym mięśnie szkieletowe i środkiem wziewnym, można oszacować całkowitą dawkę Pentothalu (soli sodowej tiopentalu), a następnie wstrzyknąć ją w dwóch do czterech dawkach frakcyjnych. Przy tej technice mogą wystąpić krótkie okresy bezdechu, które mogą wymagać wspomaganej lub kontrolowanej wentylacji płuc. Jako dawka początkowa, 210 do 280 mg (3 do 4 mg/kg) Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) jest zwykle wymagane do szybkiej indukcji u przeciętnej osoby dorosłej (70 kg).

Gdy Pentothal (sól sodowa tiopentalu do wstrzykiwań, USP) jest stosowany jako jedyny środek znieczulający, pożądany poziom znieczulenia można utrzymać poprzez wstrzykiwanie małych powtarzanych dawek w razie potrzeby lub poprzez stosowanie ciągłej kroplówki dożylnej w stężeniu 0,2% lub 0,4%. (W tych stężeniach jako rozcieńczalnika nie należy stosować wody sterylnej, ponieważ dojdzie do hemolizy). W przypadku ciągłego wlewu kroplowego głębokość znieczulenia jest kontrolowana przez regulację szybkości wlewu.

Stosowanie w stanach drgawkowych

W celu opanowania stanów drgawkowych po znieczuleniu (wziewnym lub miejscowym) lub z innych przyczyn, należy podać 75 do 125 mg (3 do 5 mL 2,5% roztworu) tak szybko, jak to możliwe po rozpoczęciu drgawek. Drgawki po zastosowaniu miejscowego środka znieczulającego mogą wymagać podania 125 do 250 mg Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) w ciągu dziesięciu minut. Jeśli drgawki są wywołane przez środek znieczulenia miejscowego, wymagana dawka leku Pentothal (sól sodowa tiopentalu) będzie zależała od ilości podanego środka znieczulenia miejscowego i jego właściwości drgawkowych.

Stosowanie u pacjentów neurochirurgicznych z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym

W przypadku pacjentów neurochirurgicznych, w celu zmniejszenia śródoperacyjnego podwyższenia ciśnienia śródczaszkowego można podawać przerywane wstrzyknięcia w bolusie w dawce od 1,5 do 3,5 mg/kg masy ciała, jeśli zapewniona jest odpowiednia wentylacja.

Stosowanie w zaburzeniach psychiatrycznych

W celu przeprowadzenia narkoanalizy i narkosyntezy w zaburzeniach psychiatrycznych, przed podaniem Pentothalu można zastosować premedykację środkiem antycholinergicznym. Po podaniu dawki testowej Pentothal (Thiopental Sodium for Injection, USP) jest wstrzykiwany w powolnym tempie 100 mg/mm (4 mL/min 2,5% roztworu), przy czym pacjent liczy wstecz od 100. Wkrótce po tym, jak liczenie stanie się niewyraźne, ale przed wystąpieniem rzeczywistego snu, wstrzyknięcie należy przerwać. Należy pozwolić pacjentowi na powrót do stanu półsenności, w którym rozmowa jest spójna. Alternatywnie, Pentothal (sól sodowa tiopentalu) może być podawany w szybkim wlewie kroplowym przy użyciu 0,2% stężenia w 5% dekstrozie i wodzie. Przy tym stężeniu szybkość podawania nie powinna przekraczać 50 ml/min.

PORADY W PRZYPADKU NIEKTÓRYCH POWIKŁAŃ

Depresja oddechowa (hipowentylacja, bezdech), która może wynikać z nietypowej reakcji na Pentothal (tiopental sodu) lub przedawkowania, jest leczona w sposób opisany powyżej. Należy uznać, że Pentothal (sól sodowa tiopentalu) ma taki sam potencjał wywoływania depresji oddechowej jak środki wziewne, a drożność dróg oddechowych musi być chroniona przez cały czas.

Skurcz krtani może wystąpić w przypadku lekkiej narkozy Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) podczas intubacji lub w przypadku braku intubacji, jeśli ciała obce lub wydzieliny w drogach oddechowych powodują podrażnienie. Odruchy błędnikowe krtani i oskrzeli mogą być stłumione, a wydzielina zminimalizowana przez podanie atropiny lub skopolaminy w premedykacji oraz barbituranów lub opiatów. Zastosowanie środków zwiotczających mięśnie szkieletowe lub tlenu pod dodatnim ciśnieniem zwykle łagodzi skurcz krtani. W trudnych przypadkach wskazane może być wykonanie tracheostomii.

Depresja mięśnia sercowego, proporcjonalna do ilości leku w bezpośrednim kontakcie z sercem, może wystąpić i może spowodować niedociśnienie, szczególnie u pacjentów z niewydolnym mięśniem sercowym. Przy podwyższonym PCO2 mogą wystąpić arytmie, ale przy odpowiedniej wentylacji są one rzadkie. Postępowanie w przypadku depresji mięśnia sercowego jest takie samo jak w przypadku przedawkowania. Pentotal (Thiopental Sodium for Injection, USP) nie uwrażliwia serca na epinefrynę lub inne aminy sympatykomimetyczne.

Należy unikać dodatkowego naciekania naczyń krwionośnych. Należy upewnić się, że igła znajduje się w świetle żyły przed wstrzyknięciem Pentothalu (soli sodowej tiopentalu). Wstrzyknięcie pozanaczyniowe może spowodować chemiczne podrażnienie tkanek, począwszy od lekkiej tkliwości do skurczu żył, rozległej martwicy i złuszczania. Jest to spowodowane przede wszystkim wysokim zasadowym pH (10 do 11) klinicznych stężeń leku. Jeżeli dojdzie do wynaczynienia, miejscowe działanie drażniące można zmniejszyć poprzez miejscowe wstrzyknięcie 1% prokainy w celu złagodzenia bólu i zwiększenia rozszerzenia naczyń krwionośnych. Miejscowe zastosowanie ciepła również może pomóc w zwiększeniu miejscowego krążenia i usunięciu nacieku.

Wstrzyknięcie śródtętnicze może nastąpić nieumyślnie, zwłaszcza jeśli w przyśrodkowej części dołu antecubitalnego znajduje się nietypowa tętnica powierzchowna. Miejsce wybrane do dożylnego wstrzyknięcia leku powinno być zbadane palpacyjnie w celu wykrycia tętniącego naczynia leżącego u jego podłoża. Przypadkowe wstrzyknięcie dożylne może spowodować skurcz tętnicy i silny ból wzdłuż przebiegu tętnicy z blednięciem ramienia i palców. Należy niezwłocznie podjąć odpowiednie środki zaradcze, aby uniknąć ewentualnego rozwoju zgorzeli. Każda skarga pacjenta na ból uzasadnia przerwanie iniekcji. Sugerowane metody radzenia sobie z tym powikłaniem różnią się w zależności od nasilenia objawów. Zaproponowano następujące:

1. Rozcieńczyć wstrzyknięty Pentothal (Thiopental Sodium for Injection, USP), usuwając opaskę uciskową i wszelkie ubrania ograniczające.

2. Jeśli to możliwe, pozostawić igłę na miejscu.

3. Wstrzyknąć do tętnicy rozcieńczony roztwór papaweryny, 40 do 80 mg, lub 10 mL 1% prokainy, aby zahamować skurcz mięśni gładkich.

4. W razie potrzeby należy wykonać blokadę współczulną splotu ramiennego i/lub zwoju gwiaździstego w celu złagodzenia bólu i ułatwienia otwarcia krążenia obocznego. W razie potrzeby można wstrzyknąć papawerynę do tętnicy podobojczykowej.

5. Jeśli nie ma przeciwwskazań, należy natychmiast rozpocząć heparynizację, aby zapobiec tworzeniu się skrzeplin.

6. Należy rozważyć miejscowe podanie środka blokującego receptory alfa-adrenergiczne, takiego jak fentolamina, do obszaru objętego skurczem naczyniowym.

7. W razie potrzeby zapewnić dodatkowe leczenie objawowe.

Drżenie po znieczuleniu pentotalem (sól sodowa tiopentalu), objawiające się drgawkami mięśni twarzy i sporadycznym postępem do drżenia rąk, głowy, ramion i tułowia, jest reakcją termiczną spowodowaną zwiększoną wrażliwością na zimno. Drżenie pojawia się, gdy w pomieszczeniu jest zimno i gdy doszło do dużej wentylacyjnej utraty ciepła w wyniku zrównoważonego znieczulenia wziewnego z użyciem podtlenku azotu. Leczenie polega na ogrzewaniu pacjenta kocami, utrzymywaniu temperatury pokojowej w pobliżu 22°C (72°F) i podaniu chlorpromazyny lub metylofenidatu.

PREPAROWANIE ROZTWORÓW

Pentotal

Pentotal (Thiopental Sodium for Injection, USP) jest dostarczany w postaci żółtawego, higroskopijnego proszku w wielu różnych pojemnikach. Roztwory należy przygotowywać w sposób aseptyczny, używając jednego z trzech następujących rozcieńczalników: Sterile Water for Injection, USP, 0,9% Sodium Chloride Injection, USP lub 5% Dextrose Injection, USP. Stężenia kliniczne stosowane w przerywanym podawaniu dożylnym wahają się od 2,0% do 5,0%. Najczęściej stosowany jest roztwór o stężeniu 2,0% lub 2,5%. Stężenie 3,4% w sterylnej wodzie do wstrzykiwań jest izotoniczne; nie stosuje się stężeń mniejszych niż 2,0% w tym rozcieńczalniku, ponieważ powodują one hemolizę. Do ciągłego dożylnego podawania kroplowego stosuje się stężenia 0,2% lub 0,4%. Roztwory można przygotować przez dodanie Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) do 5% Dextrose Injection, USP, 0,9% Sodium Chloride Injection, USP lub Normosol®-R pH 7,4.

Ponieważ Pentothal (sól sodowa tiopentalu) nie zawiera dodanego środka bakteriostatycznego, należy zawsze zachować szczególną ostrożność podczas przygotowywania i obchodzenia się z nim, aby zapobiec wprowadzeniu zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Roztwory powinny być świeżo przygotowane i niezwłocznie zużyte; w przypadku odtworzenia w celu podania kilku pacjentom, niewykorzystane porcje należy wyrzucić po 24 godzinach. Nie należy podejmować prób sterylizacji przez ogrzewanie.

Ostrzeżenie: Rozmiary 2,5 g i większe zawierają wystarczającą ilość leku dla kilku pacjentów.

KOMPATYBILNOŚĆ

Pentothal

Nie należy podawać żadnego roztworu Pentothalu (Thiopental Sodium for Injection, USP) z widocznym osadem. Stabilność roztworów Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) zależy od kilku czynników, w tym od rozcieńczalnika, temperatury przechowywania i ilości dwutlenku węgla z powietrza w pomieszczeniu, który dostaje się do roztworu. Każdy czynnik lub stan, który ma tendencję do obniżania pH (zwiększania kwasowości) roztworów Pentothal (soli sodowej tiopentalu) zwiększy prawdopodobieństwo wytrącania się kwasu tiopentalowego. Do takich czynników należy stosowanie rozcieńczalników, które są zbyt kwaśne oraz wchłanianie dwutlenku węgla, który może łączyć się z wodą tworząc kwas węglowy.

Roztwory sukcynylocholiny, tubokuraryny lub innych leków o kwaśnym pH nie powinny być mieszane z roztworami leku Pentothal (sól sodowa tiopentalu). Najbardziej stabilne są roztwory odtworzone w wodzie lub izotonicznym roztworze soli fizjologicznej, przechowywane w warunkach chłodniczych i szczelnie zamykane. Obecność lub brak widocznego osadu stanowi praktyczną wskazówkę co do fizycznej zgodności przygotowanych roztworów Pentothalu (soli sodowej tiopentalu).

OBLICZENIA DLA RÓŻNYCH STĘŻEŃ

stężenie ilości do użycia
pożądane Pentotal Diluent
Percent mg/ml g ml
0.2 2 1 500
0.4 4 1 250
2 500
2.0 20 5 250
10 500
2.5 25 1 40
5 200
5 50 1 20
5 100

Rekonstytuowane roztwory Pentothalu (Thiopental Sodium for Injection, USP) powinny być sprawdzane wzrokowo pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień, jeśli tylko roztwór i pojemnik na to pozwalają.

Rozcieńczalniki w zestawach Pentothal (tiopental sodium) ® Kits

Ready-To-Mix Syringes and Vials
(For preparing solutions of Thiopental Sodium for Injection, USP)

Roztwory Pentothal (tiopental sodium) powinny być podawane wyłącznie we wstrzyknięciu dożylnym i przez osoby doświadczone w prowadzeniu znieczulenia dożylnego.

Objętość i wybór rozcieńczalnika do przygotowania roztworów Pentothal (Thiopental Sodium for Injection, USP) do użytku klinicznego zależy od pożądanego stężenia i nośnika. Zestawy Pentothal (tiopental sodium) zawierają wyłącznie Sterile Water for Injection jako rozcieńczalnik do stosowania u pojedynczych pacjentów lub u wielu pacjentów; strzykawki Pentothal (tiopental sodium) Ready-do-Mix zawierają wyłącznie 0,9% Sodium Chloride Injection, USP jako rozcieńczalnik do stosowania u pojedynczych pacjentów; fiolki zawierają wyłącznie Sterile Water for Injection, USP jako rozcieńczalnik do stosowania u pojedynczych pacjentów.

Pozajelitowe produkty lecznicze powinny być sprawdzane wzrokowo pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień przed podaniem, o ile roztwór i pojemnik na to pozwalają. Patrz punkt PRECAUTIONS.

JAK DOSTAĆ

Pentotal (sól sodowa tiopentalu)

Pentotal (sól sodowa tiopentalu) jest dostępny w różnych rozmiarach i pojemnikach przedstawionych na końcu tego punktu (patrz TABELA, aby zapoznać się z listą dostępnych rozmiarów).

Rozcieńczalniki w zestawach Pentothal (tiopental sodium) ® Kits

Ready-To-Mix Syringes and Vials
(For preparing solutions of Thiopental Sodium for Injection, USP)

Rozcieńczalnik w zestawach Pentothal (tiopental sodium) Kits jest dostarczany w pojemnikach o różnych rozmiarach z różnymi wielkościami dawek leku Pentothal (Thiopental Sodium for Injection, USP). Zestawy zawierają wszystkie elementy potrzebne do aseptycznego przeniesienia proszku Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) z butelki z wyciskarką do pojemnika z rozcieńczalnikiem.

Rozcieńczalnik w strzykawkach Pentothal (sól sodowa tiopentalu) Ready-do-Mix jest dostarczany w oddzielnym pojemniku umożliwiającym mieszanie z lekiem Pentothal (sól sodowa tiopentalu) w fiolce z proszkiem w celu umożliwienia natychmiastowego dożylnego wstrzyknięcia odtworzonego roztworu do żyły lub podłączenia do standardowego zestawu z kurkiem.

Fiolki są dostarczane w kartonach z różnymi wielkościami dawek Pentothalu (soli sodowej tiopentalu) do przygotowania stężeń 2,0% lub 2,5% przy użyciu oddzielnej strzykawki (nie dostarczonej) do mieszania.

Patrz tabela, aby zapoznać się z listą dostępnych rozmiarów.

Tabela: Pentothal® (Thiopental Sodium for Injection, USP) i rozcieńczalnik w zestawach, strzykawkach Ready-do-Mix i strzykawkach LifeShield® Ready-to-Mix

.

Lista nr. Pentothal Pentothal Pojemnik Diluent (mL)* Pojemnik z rozcieńczalnikiem Teoretyczna koncentracja po rozpuszczeniu.
6259 (Kit) 25 g Pojemnik do wyciskania W (125) PF Bottle 2% (20 mg/mL)
6108 (Kit) 5 g Squeeze Bottle W (250) PF Bottle 2% (20 mg/mL)
6244 (Kit) 1 g Butelka do wyciskania W (40) PF Bottle 2.5% (25 mg/mL)
6260 (Kit) 2.5 g Squeeze Bottle W (100) PF 2.5% (25 mg/mL)
6504 (Zestaw) 5 g Squeeze Bottle W (200) Butelka 2.5% (25 mg/mL)
6435 (Kit) 1 g Fiolka W (50) Fiolka z tworzywa sztucznego 2%. (20 mg/mL)
3329 (Kit) 500 mg Fiolka W (20) Fiolka plastikowa 2.5% (25 mg/mL)
9097 (Kit) 1 g Fiolka W (50) Fiolka z tworzywa sztucznego 2%. (20 mg/mL)
9088 (Kit) 500 mg Fiolka W (20) Fiolka plastikowa 2.5% (25 mg/mL)
6246 (Ready-to-Mix Syringe) 400 mg Syringe 5 (20) Syringe 2% (20 mg/mL)
6241 (Ready-to-Mix Syringe) 250 mg Syringe 5 (10) Syringe 2.5% (25 mg/mL)
6243 (Ready-to-Mix Syringe) 500 mg Syringe S (20) Syringe 2.5% (25 mg/mL)
3351 (Ready-to-Mix LifeShield Syringe) 250 mg Syringe S (10) Syringe 2.5% (25 mg/mL)
3352 (Ready-to-Mix LifeShield Syringe) 400 mg Syringe 5 (20) Plastikowa fiolka 2% (20 mg/mL)
3353 (Ready-to-Mix LifeShield Syringe) 500 mg Syringe S (20) Plastikowa fiolka 2.5% (25 mg/mL)
6418 (Ready-to-Mix Syringe) 250 mg Syringe W (10) Fiolka plastikowa 2.5% (25 mg/mL)
6419 (Ready-to-Mix Syringe) 400 mg Syringe W (20) Fiolka plastikowa 2% (20 mg/mL)
6420 (Ready-to-Mix Syringe) 500 mg Syringe W (20) Fiolka plastikowa 2.5% (25 mg/mL)

PF – oznacza Partial-Fill
W – oznacza Sterile Water for Injection, USP
S – oznacza 0.9% Sodium Chloride Injection, USP
* Pojemniki z rozcieńczalnikiem są lekko przepełnione, aby zapewnić zgodność z minimalnymi wymaganiami USP dotyczącymi objętości napełnienia.

Przechowywanie: Przechowywać w kontrolowanej temperaturze pokojowej 15° do 30°C (59° do 86°F).
Przechowywać odtworzony roztwór w chłodnym miejscu.

Ostrożność: Prawo federalne (USA) zabrania wydawania leku bez recepty.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *