Articles

Piebald Snake Confusion

Posted on
1 grudnia 2011
Bill Love,

Q. Jaka jest różnica między piebald, pied i pied-sided przy opisywaniu węży? Widzę wszystkie trzy słowa używane ostatnio i uważam je za bardzo mylące.
Janet King
Nampa, Idaho

A. Wszystkie te terminy odnoszą się do tej samej anomalii pigmentacyjnej: piebaldyzmu. Pied jest tylko alternatywnym slangiem dla piebald, przymiotnika opisowego. Jest to genetycznie kontrolowana cecha, która zapobiega wypełnianiu się kolorów tam, gdzie powinny na normalnym okazie. Zamiast tego pozostają białe plamy. Cecha ta powoduje, że niektóre stworzenia mają część ciała pozbawioną koloru, ale inne są prawie w 100 procentach białe.

Protony kuliste (Python regius) i węże kukurydziane (Pantherophis guttatus) to dwa gatunki, które wiodą prym w piebaldyzmie. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że więcej osób z nimi pracowało. Po raz pierwszy zaobserwowałem to u węża zbożowego z Florida Keys w późnych latach 70-tych, ale ta linia krwi nigdy nie powstała jako realny nowy morf, najwyraźniej z powodu fatalnego genu z nim związanego.

pied-sided corn snake

Bill Love / Snake Courtesy Walter Smith

Nowa linia krwi blood-czerwonych węży kukurydzianych została nazwana „pied-sided” ze względu na tendencję do pokazywania się bieli głównie na brzuchu i bokach węża.

Piebald ball pythons wszedł do handlu, gdy Peter Kahl wyprodukował pierwsze wyhodowane w niewoli przykłady ze zwierzęcia importowanego z Ghany w Afryce. Jego pierwszy wylęg wyhodowany w niewoli w 1997 roku udowodnił, że niezwykły wygląd był dziedziczony jako prosta cecha recesywna. To, bardziej niż jakikolwiek inny morf, pomogło zapoczątkować obecny szał na pytona kulistego.

W wężach kukurydzianych, piebaldyzm został ostatnio ożywiony w linii krwistoczerwonych rogów. W tej formie biel ma tendencję do „przytulania się” do brzucha i dolnych partii ciała, inicjując zwrot „pied-sided” dla tej cechy, jak to się do tej pory przejawiało. Podobna anomalia występuje również u perskich węży szczurzych (Zamenis persica). Hodowcy obu gatunków mają nadzieję, że ich zwierzęta w końcu zdobędą część popularności, jaką obecnie cieszą się piebaldowe pytony kuliste.

Część druga kolumny „Herp Queries” z grudnia 2009>>

Kategorie: Hodowla węży

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *