I. What is an Polysyndeton?
Polysyndeton (pronounced pah-lee-sin-de-ton) is a literary device that uses multiple repetitions of the same conjunction (and, but, if, etc), most commonly the word „and.”
Polysyndeton comes from Greek meaning many connected.
II. Przykłady polisyndetonu
Przykład 1
„A my jedziemy do Południowej Dakoty i Oregonu i Waszyngtonu i Michigan, a potem jedziemy do Waszyngtonu, aby odebrać Biały Dom!” (Howard Dean, styczeń 2004)
Przykład 2
„Ani śnieg, ani deszcz, ani upał, ani mrok nocy nie zatrzymuje tych kurierów.” (Credo Poczty Stanów Zjednoczonych)
Przykład 3
„A gdybym miał moce prorocze i rozumiał wszystkie tajemnice i wszelką wiedzę, i gdybym miał wszelką wiarę, tak iżbym góry przenosił, lecz miłości bym nie miał, byłbym niczym.” (1 Koryntian 13:2)
W powyższych przykładach zauważ, jak mówca/pisarz powtarza pojedynczy spójnik, aby połączyć ze sobą wiele stwierdzeń lub pozycji na liście. W rzeczywistości, w trzecim przykładzie mamy do czynienia z rodzajem podwójnego polisyndetonu, w którym po słowie „i” wielokrotnie następuje „jeśli”. (Oba te słowa są spójnikami, więc ich powtórzenie jest formą polysyndetonu.)
UWAGA: Polysyndeton jest szeroko stosowany u Szekspira i w Biblii Króla Jakuba. Te dwa źródła głęboko ukształtowały współczesny język angielski, co oznacza, że jesteśmy przyzwyczajeni do słyszenia polisyndetonu we wszystkich formach podniosłej mowy – nawet jeśli większość ludzi nie jest świadoma, że to urządzenie ma swoją nazwę.
Jednym z powodów, dla których polisyndeton jest tak powszechny w Biblii, zwłaszcza w Starym Testamencie, może być jego pochodzenie językowe. Stary Testament został pierwotnie napisany w języku hebrajskim, który używa słowa „i” znacznie częściej niż my w języku angielskim, zwłaszcza na początku zdań.
III. Znaczenie używania polisyndetonu
Polisyndeton ma kilka możliwych celów:
Podkreślenie każdej pozycji na liście
Pisarz może zdecydować, że chce, aby czytelnik zwrócił szczególną uwagę na każdą pojedynczą pozycję na liście, zamiast łączyć je wszystkie razem w jedną.
Dodaj rytm
Polisyndeton może nadać całemu fragmentowi bardzo przyjemny rytm (pomyśl o spójnikach jako o uderzeniach w górę, a o pierwszej sylabie każdego elementu jako o uderzeniu w dół – teksty piosenek w sekcji V pomogą to wyjaśnić).
Utwórz „dziecięcy” głos
Małe dzieci często łączą swoje zdania w długie, ciągnące się zdania, używając słowa „i”. Czasami autor użyje tego, aby stworzyć wrażenie młodego narratora.
IV. Przykłady polisyndetonu w literaturze
Przykład 1
„Jeśli będą sznury, albo noże, Trucizna, albo ogień, albo duszące strumienie, Nie zniosę tego.”
(William Szekspir, Otello III.3)
Jest to jeden z wielu przykładów polisyndetonu u Szekspira. Dzięki tej konstrukcji retorycznej, każda z pozycji na tej liście okropności otrzymuje swój własny moment uwypuklenia i dodaje swój własny ciężar do opisywanego piekielnego koszmaru.
Przykład 2
„Przy samych drzwiach Kolei znajdowały się spłowiałe pola, i krowiarnie, i gnojowiska, i hałdy kurzu, i rowy, i ogrody, i domki letniskowe, i poletka do bicia dywanów.” (Charles Dickens, Dombey i syn)
W tym miejscu użycie polisyndetonu połączone jest z ostrym zestawieniem. Normalnie, pozycje w liście polisendetycznej są wszystkie jednego rodzaju (jak w przykładzie 1), ale tutaj są to wszelkiego rodzaju różne rzeczy, od domków letniskowych do dunghills. Podkreśla to chaos i różne scenariusze, jakie można znaleźć u „drzwi Kolei”. Dodatkowo tworzy kapryśną atmosferę i może przyczynić się do powstania dziecięcego głosu.
Przykład 3
„Let the whitefolks have their money and power and segregation and sarcasm and big houses and schools and lawns like carpets, and books, and mostly-mostly-let them have their whiteness.”
(Maya Angelou, I Know Why the Caged Bird Sings)
Maya Angelou również często używała polisyndetonu w swoim pisarstwie. Również w tym przypadku efektem jest podkreślenie każdej pozycji na liście.
V. Przykłady polisyndetonu w popkulturze
Przykład 1
„Wherever I may roam, o’er land or sea or foam…”
(Show Me the Way to Go Home – piosenka ludowa)
Tutaj polisyndeton dostaje dodatkowy bodziec w postaci odrobiny sprytnej gry słownej – słowo „o’er” brzmi bardzo podobnie do „or”, co przedłuża efekt. Kiedy śpiewane, słowa „land…sea…foam” padają na downbeat – przykład rytmicznego użycia polysyndetonu.
Przykład 2
„Boats and tanks and planes…kings and queens and generals!”
(The Clash – Tommy Gun)
Więcej rytmicznego użycia polisyndetonu.
Przykład 3
„A Niemcy nie będą w stanie powstrzymać się od wyobrażenia sobie okrucieństwa, jakie ich bracia znosili z naszych rąk, i obcasów naszych butów, i krawędzi naszych noży. I Niemcy będą przez nas chorzy, i Niemcy będą o nas mówić, i Niemcy będą się nas bać.”
(porucznik Aldo Raine – Inglorious Basterds)
Mamy tu polisyndeton użyty do podkreślenia każdej z pozycji na liście. Ale tak naprawdę są dwie listy – jedna zagnieżdżona w drugiej – które obie używają polisyndetonu. Porucznik Aldo Raine (grany przez Brada Pitta) wylicza, jak Niemcy zareagują na jego ludzi. Ale wewnątrz pierwszej pozycji na tej liście jest lista broni jego ludzi. Polisyndeton jest podwojony i jego efekt jest wzmocniony.
VI. Podobne urządzenia
Asyndeton
Jest to dokładne przeciwieństwo polisyndetonu. Z asyndetonem, pisarz/mówca usuwa spójnik tam, gdzie w przeciwnym razie by go nie było. Pomimo faktu, że są to przeciwieństwa, jednak, asyndeton ma efekt bardzo podobny do polisyndetonu – poprzez łamanie zwykłych reguł gramatycznych, zwraca uwagę na zdanie i przynosi większy nacisk na każdy z elementów listy. Oto kilka przykładów:
Przykład 1
Z asyndetonem:
„Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem.”
Z polisyndetonem:
„Przybyłem, zobaczyłem i zwyciężyłem.”
Przykład 2
Z asyndetonem:
„Where be your gibes now, your gambols, your songs?” (William Szekspir, Hamlet V.1)
Z polisyndetonem:
„Where be your gibes now, or your gambols, or your songs?”
Przy stosowaniu asyndetonu należy pamiętać, że zazwyczaj robisz coś, co jest technicznie niepoprawne gramatycznie. Na przykład zdanie „Przybyłem, zobaczyłem, zdobyłem” zawiera dwa przecinki i mogłoby zostać źle zaznaczone, gdyby pojawiło się w dzisiejszym wypracowaniu klasowym. Mimo to, jest to jedno z najbardziej znanych i trwałych zdań, jakie kiedykolwiek wypowiedziano. Polisyndeton, dla kontrastu, jest zazwyczaj gramatycznie poprawny.
Więc, podobnie jak w przypadku polisyndetonu, używaj asyndetonu bardzo oszczędnie w pracach badawczych, pracach semestralnych i innych formalnych esejach. W przypadku polisyndetonu trzeba uważać, bo może się wydawać niepotrzebny i stylistyczny; w przypadku asyndetonu natomiast mamy ten sam problem plus problem gramatycznej niedokładności.