Rentgenogram z połykiem baru
Rentgenogram z połykiem baru jest używany do badania górnego odcinka przewodu pokarmowego (GI), szczególnie przełyku oraz tylnej części jamy ustnej i gardła. W celu wykonania badania, pacjent połknie płyn zawierający bar, który pokryje górną część przewodu pokarmowego i ułatwi zobaczenie wyściółki, rozmiaru i kształtu tych części ciała na zdjęciu rentgenowskim. Po wypiciu płynu pacjent położy się na stole do badania, podczas gdy aparat rentgenowski będzie wykonywał zdjęcia. Badanie trwa zazwyczaj około 20 minut.
Rentgen klatki piersiowej
Rentgen klatki piersiowej jest jednym z najczęściej wykonywanych diagnostycznych badań medycznych. Badanie to dostarcza czarno-biały obraz płuc, serca i ściany klatki piersiowej. Badanie jest nieinwazyjne, bezbolesne i trwa zaledwie kilka minut. Pacjent stoi przed aparatem rentgenowskim i pozostaje nieruchomo podczas wykonywania zdjęcia. Promieniowanie rentgenowskie, które jest formą promieniowania podobnego do światła lub fal radiowych, przechodzi przez Twoje ciało i jest absorbowane w różnym stopniu. Kości pochłaniają więcej promieniowania rentgenowskiego i na zdjęciu są białe. Mięśnie, tłuszcz i narządy (takie jak tkanka serca lub płuc) pochłaniają mniej promieniowania i będą ciemne na obrazie.
Tomografia komputerowa (CT)
Podobnie jak promieniowanie rentgenowskie, CT wykorzystuje promieniowanie do tworzenia obrazów wnętrza ciała. Narządy wewnętrzne, kości, tkanki miękkie i inne części ciała będą widoczne na ekranie komputera w jasnych lub ciemnych barwach, w zależności od ilości pochłoniętego promieniowania. Podczas gdy zdjęcie rentgenowskie jest obrazem dwuwymiarowym, tomografia komputerowa może być obrazem trójwymiarowym, który jest znacznie bardziej szczegółowy niż zdjęcie rentgenowskie. Podczas badania pacjent leży na stole, który wsuwa się do tomografu komputerowego, a wiązka promieniowania rentgenowskiego obraca się wokół jego ciała. W zależności od przyczyny badania, może zostać podany barwnik (środek kontrastowy), aby obszary ciała były lepiej widoczne na obrazie. Właściwe badanie tomograficzne trwa mniej niż 30 sekund, a cały proces jest zazwyczaj zakończony w ciągu 30 minut.
Monitorowanie pH przełyku
Monitorowanie pH przełyku mierzy, jak często i jak długo kwas żołądkowy dostaje się do przełyku. Za pomocą rurki wprowadza się małą sondę przez nozdrze do dolnej części przełyku. Sonda jest podłączona do małego monitora, który będzie noszony na pasku lub przez ramię (niektóre nowe urządzenia działają bezprzewodowo). Monitor rejestruje aktywność refluksu przez 24 godziny.
Rezonans magnetyczny (MRI)
MRI wykorzystuje pole magnetyczne, fale radiowe i komputer do produkcji szczegółowych obrazów wnętrza Twojego ciała. Podczas badania będzie Pan/Pani leżał/a na stole, który wsuwa się w tubę w kształcie cylindra. Podobnie jak w przypadku tomografii komputerowej, do badania może zostać podany barwnik (środek kontrastowy). Rezonans magnetyczny zazwyczaj lepiej niż promieniowanie rentgenowskie, tomografia komputerowa i ultradźwięki uwidacznia chore tkanki. Cały egzamin trwa zazwyczaj około 1 godziny, ale czasami może trwać dłużej.
Tomografia emisyjna pozytonowa (PET)
W przypadku skanu PET zostanie Panu/Pani podany radioaktywny lek (radiotraker), który będzie gromadził się w obszarach ciała o wysokim poziomie aktywności chemicznej, takich jak obszary chorobowe. W przeciwieństwie do tomografii komputerowej (CT) i rezonansu magnetycznego, które pokazują ważne informacje anatomiczne, skan PET mierzy ważne funkcje organizmu, takie jak przepływ krwi, zużycie tlenu i metabolizm cukru. Podczas skanowania PET pacjent leży na stole, który zostanie wsunięty do rury w kształcie cylindra. Znacznik pojawi się jako jasne plamy na ekranie komputera, ponieważ specjalne kamery rejestrują emisję energii z radiotraktera w organizmie. Zazwyczaj podróż radioznacznika po organizmie trwa około 50 minut, a skanowanie PET kolejne 30 minut. Czasami skan PET jest łączony z tomografią komputerową w ramach jednego procesu.
Pulsoksymetria
Podczas pulsoksymetrii małe urządzenie jest bezboleśnie przypinane do części ciała (często do opuszka palca lub płatka ucha) i mierzy poziom tlenu we krwi. Pulsoksymetr może być pozostawiony na krótko dla pojedynczego odczytu, lub może być konieczne noszenie go przez dłuższy okres czasu.
Górna endoskopia
Górna endoskopia pozwala lekarzowi bezpośrednio zbadać górny odcinek przewodu pokarmowego. Endoskop – długa, giętka rurka z kamerą – zostanie wprowadzony do ust, przez przełyk i do żołądka. Kamera przesyła obraz wnętrza przewodu pokarmowego na ekran telewizora, dając lekarzowi bardziej szczegółowy i dokładny obraz niż zdjęcie rentgenowskie. Proces ten może trwać do 20 minut. Oprócz diagnozowania chorób, endoskopia górna może być wykorzystywana do leczenia niektórych schorzeń (np. rozciągania zwężonych odcinków przełyku lub usuwania nieprawidłowego wzrostu tkanki w żołądku).