Pacjenci
Retrospektywny dokonano przeglądu dokumentacji medycznej 590 kolejnych pacjentów (248 mężczyzn i 342 kobiet) z 792 oczami, u których wykonano posiew z worka spojówkowego w ciągu 1 miesiąca (zwykle w 2 tygodniu) przed operacją zaćmy z jednonocnym pobytem w Fukuyama City Hospital w ciągu 2 lat od stycznia 2013 do grudnia 2014. U 202 pacjentów z sekwencyjnymi operacjami obustronnymi wybrano dane do hodowli bakteryjnej w oku, które miało wcześniejszą operację. Druga operacja oka była zwykle wykonywana w 1 tydzień po operacji pierwszego oka. Badanie zostało zatwierdzone jako badanie retrospektywne przez instytucjonalną komisję rewizyjną w Szpitalu Miejskim Fukuyama.
Hodowla worka spojówkowego
Aby uzyskać hodowlę worka spojówkowego, dolny otwór spojówki odsłaniano przez pociągnięcie dolnej powieki palcem i wymazywano patyczkiem bawełnianym (włókno Rayon), a następnie patyczek bawełniany zanurzano w podłożu agarowym do transportu (BBL CultureSwab Plus Amies Medium Without Charcoal, BD, Becton, Dickinson and Company, Sparks, MD, USA). W laboratoriach klinicznych Szpitala Miejskiego Fukuyama, hodowla na podłożu agarowym z krwi owczej była kontynuowana przez 48 h w temperaturze 37 Celsjusza w inkubatorze z 5% dwutlenkiem węgla, a pojedyncza kolonia była uznawana za pozytywną. W przypadku, gdy dwa lub więcej szczepów bakteryjnych wyhodowano w 13 oczach 13 pacjentów, jeden szczep w największej ilości był brany pod uwagę jako odpowiedzialny, biorąc pod uwagę zanieczyszczenie tła.
Kryteria włączenia i wykluczenia
Czternastu pacjentów zostało wykluczonych z analizy, w oparciu o kryteria wykluczenia: 1) ośmiu pacjentów z ośmioma oczami, które miały poprzedzające operacje oczu (jedno oko z operacją zeza, jedno z resekcją pterygium, jedno z wyszczepieniem twardówki, jedno z witrektomią i cztery z iniekcją doszklistkową), 2) jeden pacjent, który był zaangażowany w badanie kliniczne chemioterapii, i 3) pięciu pacjentów z sześcioma oczami, którzy używali antybiotykowych kropli do oczu w ciągu 1 miesiąca przed posiewem bakteryjnym worka spojówkowego z powodu chorób zakaźnych powierzchni oka lub powiek, w tym zapalenia rogówki, zapalenia spojówek, dacryocystitis i blepharitis. Po wykluczeniu, w zbiorze analiz pozostało 576 pacjentów.
Pacjenci, którzy przeszli operację łączoną, równoczesną z operacją zaćmy, nie zostali włączeni do tego badania: 553 oczu z 531 pacjentów z łączoną witrektomią oraz 138 oczu ze 123 pacjentów z łączoną operacją jaskry. Ponadto w okresie 2 lat wykonano również operację zaćmy jako operację jednodniową w 1652 oczach u 1060 pacjentów (551 mężczyzn i 509 kobiet w średnim wieku 75,5 roku, od 21 do 101 lat). Pacjenci ci nie zostali włączeni do analizy tego badania, ponieważ ich elektroniczna dokumentacja medyczna nie zawierała wystarczających informacji na temat historii choroby i przyjmowanych leków. Chirurgia nocna lub chirurgia dzienna była ustalana w oparciu o życzenia pacjentów. Wiek i płeć, jako czynniki tła, nie różniły się istotnie między pacjentami operowanymi w trybie nocnym i dziennym.
Czynniki kliniczne
Czynniki kliniczne, które zostały zebrane i wykorzystane do analizy u 576 pacjentów, obejmowały płeć, wiek, obecność nadciśnienia lub cukrzycy, historię choroby nowotworowej, historię hospitalizacji z powodu innych chorób oraz pozytywne wyniki testów krwi na kiłę, zapalenie wątroby typu B lub C przed operacją zaćmy. Obecność nadciśnienia tętniczego i cukrzycy definiowano jako przyjmowanie leków hipotensyjnych, leków przeciwcukrzycowych i/lub wstrzyknięć insuliny w momencie wykonywania posiewu spojówki. Do wywiadu w kierunku chorób nowotworowych nie wliczano oczywiście wywiadu w kierunku guzów łagodnych. Historia hospitalizacji została zawężona do operacji szpitalnych w innych specjalnościach i przyjęta jako dodatnia tylko wtedy, gdy pacjenci doświadczyli hospitalizacji z powodu operacji w innych specjalnościach. Hospitalizacja w celu leczenia nieoperacyjnego, np. podania lub wlewu dożylnego leków, lub hospitalizacja w celu wykonania badań nie była wliczana do historii hospitalizacji w tym badaniu. Przedoperacyjne badania przesiewowe krwi obejmowały test serologiczny na kiłę (STS) i aglutynację lateksową Treponema pallidum (TPLA), antygen powierzchniowy zapalenia wątroby typu B (HBsAg) i przeciwciała zapalenia wątroby typu C (HCV-Ab).
Chirurgia zaćmy
Chirurgia zaćmy była wykonywana z nacięcia rogówki lub nacięcia twardówkowo-rogówkowego po stronie nadtwardówkowej. Chorzy stosowali 0,5% moksyfloksacynę w kroplach do oczu cztery razy dziennie przez 3 dni przed zabiegiem, dopiero po uzyskaniu wyników posiewu z worka spojówkowego, niezależnie od dodatniego lub ujemnego wyniku hodowli bakteryjnej. W przypadku, gdy pacjenci używali soczewek kontaktowych, proszeni byli o zaprzestanie ich noszenia na 3 dni przed zabiegiem, kiedy to rozpoczynano profilaktyczne stosowanie antybiotykowych kropli do oczu. Przed zabiegiem nie przerywano stosowania kropli do oczu stosowanych w zespole suchego oka lub jaskrze.
Na początku zabiegu powierzchnię oka przemywano 16-krotnie solą fizjologiczną rozcieńczoną powidonem jodyny, a następnie podawano 0,3% żel ofloksacyny. Podczas zabiegu nie podawano antybiotyków dożylnie. Po zakończeniu operacji na powierzchnię oka podawano krople do oczu z 1,5% lewofloksacyny, 0,3% ofloksacyny i 0,1% betametazonu. Pacjentom podawano cefcapen pivoxil w dawce 300 mg dziennie przez 3 dni po zabiegu oraz stosowano 1,5% lewofloksacynę, 0,1% betametazon i 0,1% nepafenak krople do oczu cztery razy dziennie przez 1 miesiąc. U pacjentów z szacunkowym wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej (eGFR) mniejszym niż 45 mL/min/1,73 m2 nie przepisywano doustnego cefcapenu pivoxilu. W ciągu 2 lat badania nie odnotowano żadnego pooperacyjnego zapalenia wnętrza gałki ocznej.
Analiza statystyczna
Częstość występowania każdego czynnika klinicznego w dwóch grupach (pacjenci dodatni i pacjenci ujemni w stosunku do kultury) porównano najpierw za pomocą analizy jednoczynnikowej przy użyciu testu chi kwadrat lub testu U Manna-Whitneya, a następnie porównano za pomocą analizy wieloczynnikowej przy użyciu analizy regresji wielokrotnej.