Prawo Bragga, w fizyce, zależność między rozstawem płaszczyzn atomowych w kryształach a kątami padania, przy których płaszczyzny te wytwarzają najintensywniejsze odbicia promieniowania elektromagnetycznego, takiego jak promienie X i gamma, oraz fal cząstek, takich jak związane z elektronami i neutronami. Aby uzyskać maksymalną intensywność odbitych fal, muszą one pozostawać w fazie, aby wytworzyć interferencję konstruktywną, w której odpowiednie punkty fali (np. jej szczyty lub koryta) docierają do punktu jednocześnie. Prawo Bragga zostało po raz pierwszy sformułowane przez Lawrence’a Bragga, angielskiego fizyka.
Schemat przedstawia fale 1 i 2, będące ze sobą w fazie, odbijające się od atomów A i B w krysztale o odległości d między płaszczyznami atomowymi lub kratowymi. Kąt odbicia θ, jak wykazał eksperyment, jest równy kątowi padania θ. Warunkiem pozostawania w fazie obu fal po ich odbiciu jest, aby długość drogi CBD była liczbą całkowitą (n) długości fali (λ), czyli nλ. Ale z geometrii wynika, że CB i BD są równe sobie i odległości d razy sinus kąta odbicia θ, czyli d sin θ. Zatem nλ = 2d sin θ, co jest prawem Bragga. Jak widać na wykresie, gdy n = 2, wzdłuż drogi CB jest tylko jedna długość fali; również kąt odbicia będzie mniejszy niż dla, powiedzmy, n = 3. Fale odbite pod kątem odpowiadającym n = 1 nazywamy falami pierwszego rzędu; kąt odpowiadający n = 2 jest drugiego rzędu, itd. Dla każdego innego kąta (odpowiadającego ułamkowemu n) odbite fale będą poza fazą i nastąpi interferencja destrukcyjna, unicestwiająca je.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Prawo Bragga jest przydatne do pomiaru długości fal oraz do określania odstępów między sieciami kryształów. Aby zmierzyć daną długość fali, wiązka promieniowania i detektor są ustawione pod pewnym arbitralnym kątem θ. Kąt ten jest następnie modyfikowany do momentu otrzymania silnego sygnału. Kąt Bragga, jak się go nazywa, daje wtedy długość fali bezpośrednio z prawa Bragga. Jest to podstawowy sposób wykonywania precyzyjnych pomiarów energii promieniowania X i niskoenergetycznego promieniowania gamma. Energie neutronów, które zgodnie z teorią kwantową mają właściwości falowe, są często określane za pomocą odbicia Bragga.