Badamy anion nadchloranowy, ClO4-, mikrohydratyzowany z maksymalnie ośmioma cząsteczkami wody za pomocą spektroskopii fotodysocjacji w podczerwieni (IRPD) wspomaganej obliczeniami teorii funkcjonalnej gęstości. Cechy obserwowane w widmach IRPD D2-tagowanego ClO4-(H2O)n z n = 0-8 w zakresie rozciągania O-H (2800-3800 cm-1) i odcisku palca (800-1800 cm-1) są przypisane trybom wibracyjnym rozpuszczalnika, tj. wolnym i związanym z wodorem trybom rozciągania O-H i zginania H2O, oraz rozpuszczalnika, tj. trybom rozciągania nadchloranu. Rozszczepienie potrójnie zdegenerowanego antysymetrycznego trybu rozciągającego w gołym ClO4- (1102 cm-1) po mikrohydratacji bezpośrednio informuje o symetrii lokalnej sieci solwatacyjnej, podczas gdy przesunięcie ku czerwieni pasm rozciągania O-H związanych z wiązaniami wodorowymi w porównaniu z pasmami wolnych oscylatorów O-H (>3700 cm-1) odzwierciedla siłę wiązań wodorowych anion-woda (3550-3650 cm-1) i woda-woda (3240-3540 cm-1). Silniejsze oddziaływanie woda-woda prowadzi do wczesnego rozpoczęcia tworzenia wiązania wodorowego woda-woda (n = 2) i ostatecznie asymetrycznej solwatacji ClO4-, o czym świadczy populacja drugiej i trzeciej powłoki hydratacyjnej odpowiednio przy n = 5 i n = 8, zanim pierwsza powłoka hydratacyjna zostanie ukończona. Obecne badania dostarczają spojrzenia z dołu do góry na początkowe etapy tworzenia sieci wiązań wodorowych wokół anionu o wysokiej propensity powierzchniowej, a spostrzeżenia te są dyskutowane w kontekście ostatnich wyników uzyskanych dla interfejsu woda-para w roztworach nadchloranów.