W autyzmie utrata snu oznacza więcej niż tylko senny poranek: jest powiązana z poważnymi problemami. Nowe badanie dzieci z autyzmem pokazuje, że te, które spały mniej, miały również niższe wyniki inteligencji i bardziej nasilone objawy autystyczne niż dzieci, które spały więcej.1
Jest to ważne, ponieważ bezsenność dotyka od 50 do 80 procent dzieci ze spektrum autyzmu, według szacunków.1-5 Są one mniej więcej dwa do trzech razy bardziej narażone na bezsenność niż ich typowo rozwijający się koledzy.1, 6 Dzieci cierpiące na bezsenność mają problemy z zasypianiem lub utrzymaniem snu.
Oczywiście, każdy kto stracił sen wie, że może to wpłynąć na myślenie, nastrój i ciało. Jednak odpowiednia ilość snu wydaje się być szczególnie ważna dla rozwijającego się mózgu dziecka. „Im więcej studiuję sen, tym więcej dowiaduję się o tym, jak ważny jest on dla zdrowego rozwoju mózgu” – powiedziała dr Olivia J. Veatch, genetyk z Centrum Neurobiologii Snu i rytmu okołodobowego na Uniwersytecie Pensylwanii.
W jednym z największych badań tego rodzaju dr Veatch i inni naukowcy postanowili sprawdzić, w jaki dokładnie sposób słaby sen wpływa na dzieci z autyzmem. Zbadali dane od 2700 dzieci z Kolekcji Simons Simplex. SSC to projekt badawczy dotyczący autyzmu, który łączy informacje genetyczne i behawioralne o rodzinach, które mają tylko jedno dziecko z autyzmem.
Odkryli, że dzieci, które spały mniej godzin miały poważniejsze problemy społeczne, głównie kłopoty z relacjami rówieśniczymi.1 Dzieci te miały również więcej kompulsywnych rytuałów, które nie służyły żadnemu celowi. Było to prawdą nawet wtedy, gdy badacze wzięli pod uwagę wiek i inteligencję. Mniejsza ilość snu wiązała się z większą liczbą przypadków trudnych zachowań, zaburzeń uwagi, depresji i zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.
Badacze podzielili następnie dzieci z SSC na trzy grupy na podstawie tego, jak długo według rodziców spały. Wcześniejsze badanie potwierdziło ogólną dokładność raportów rodziców na temat długości snu.7 Na jednym biegunie znalazło się 179 dzieci, które spały najmniej, siedem lub mniej godzin w nocy. Na drugim końcu spektrum snu umieszczono 302 dzieci, które spały niezwykle długo (11 lub więcej godzin w nocy). Wszyscy pozostali (2219 dzieci) znaleźli się w środkowej kategorii.1
Zgodnie z danymi szpitala Cleveland Clinic, dzieci w wieku od 6 do 12 lat potrzebują od 10 do 11 godzin snu w ciągu nocy, podczas gdy nastolatki potrzebują około dziewięciu godzin snu dla dobrego zdrowia.8 Chociaż dzieci z autyzmem mają tendencję do spania mniej niż ich koledzy, nikt nie wie na pewno, czy oznacza to, że ich zapotrzebowanie na sen jest inne.9
Grupa dr Veatcha porównała dzieci na obu krańcach spektrum snu. Stwierdzili, że te, które spały najmniej, siedem lub mniej godzin, miały więcej problemów z uwagą, niepokojem, depresją, myśleniem i zachowaniem w szkole.
Co te badania nad snem oznaczają dla dzieci z autyzmem?
Czy słaby sen pogarsza objawy autystyczne u dziecka, czy też poważniejszy autyzm zakłóca sen? Naukowcy lubią podkreślać, że „korelacja nie równa się przyczynowości”. Innymi słowy, tylko dlatego, że dwie rzeczy są powiązane, nie musi to oznaczać, że jedna powoduje drugą. Aby udowodnić przyczynę i skutek, należałoby przeprowadzić więcej badań. W tym przypadku badacze przyznają, że nie wiedzą jeszcze, czy nieodpowiedni sen zwiększa objawy autyzmu u dzieci, czy odwrotnie. Jest też trzecia możliwość. Być może bezsenność i autyzm są spowodowane czymś innym, na przykład wspólną mutacją genetyczną.
Dr Veatch powiedziała, że zaintrygował ją związek autyzm-sen, kiedy dowiedziała się, że oba schorzenia wiążą się z niektórymi z tych samych genów. Jeśli badacze mogliby odkryć, w jaki sposób te ścieżki genetyczne są powiązane i funkcjonują, mogłoby to doprowadzić do lepszego leczenia problemów ze snem u osób z autyzmem, powiedziała. W tym badaniu i innych, dołączyła do niej Beth A. Malow, MD, uznany w kraju ekspert w dziedzinie zaburzeń snu w autyzmie i innych warunkach.
Geny i cykl sen-budzenie
Geny wpływają na hormony, takie jak melatonina, które pomagają regulować rytm okołodobowy osoby, 24-godzinny cykl, który wpływa na sen i inne funkcje organizmu. Melatonina osiąga szczyty w nocy, wywołując senność. Dr Veatch i Malow badali warianty genetyczne wpływające na melatoninę u osób z autyzmem.10, 11 Te wariacje mogą być motorem wyższego wskaźnika zaburzeń snu w autyzmie, spekulują naukowcy.
Ale genetyka nie jest jedynym możliwym winowajcą problemów ze snem w autyzmie.
Zachowanie jako bandyta snu
Wiele dzieci z autyzmem może tracić sen z tego samego powodu, co typowo rozwijające się dzieci: z powodu zachowania. To nie ma nic wspólnego z byciem „złym”. „Nie mówimy, że dziecko zachowuje się źle „12 – wyjaśnił dr Malow, w webinarium z 2016 roku dla Interactive Autism Network. Raczej na sen dzieci mają wpływ, na lepsze lub gorsze, ich wieczorne zajęcia, dieta, rutyna (lub jej brak) i inne nawyki. Chociaż wiele dzieci może opierać się przed snem, te z autyzmem mogą mieć jeszcze trudniejszy czas przejścia między czuwaniem a snem.
Dr Malow i inni eksperci radzą rodzicom, aby wypróbowali strategie behawioralne w celu promowania zdrowego snu. Na przykład, mogą oni9:
- stworzyć uspokajającą i przewidywalną rutynę na czas snu,
- utrzymywać ciemność w sypialni,
- usunąć kofeinę z diety, oraz
- zmniejszyć użycie telefonów komórkowych, telewizji i innych urządzeń elektronicznych w nocy. Ich światło może zakłócać wytwarzanie przez organizm melatoniny potrzebnej do snu, a ekscytujące gry i programy mogą utrzymywać dziecko w stanie nadmiernej czujności.
Oczywiście, to co może być uspokajające dla jednego dziecka – wzięcie ciepłej kąpieli przed snem – może mieć odwrotny skutek dla innego.9 Podobnie, niektóre dzieci mogą potrzebować obejrzeć film, aby uspokoić się przed snem. Rodzice będą więc musieli wziąć pod uwagę reakcje swoich dzieci.
Rodzice mogą również potrzebować spojrzeć poza oczywiste źródła kofeiny, takie jak cola, kawa i herbata,13 aby sprawdzić, czy dieta ich dziecka zawiera ukrytą kofeinę. Inne napoje gazowane, czekolada, napoje „energetyczne”, żywność o smaku kawy, a nawet niektóre batoniki mogą zawierać kofeinę, substancję pobudzającą.
Ważne jest, aby wybrać odpowiednią porę snu. Ludzie są najbardziej czujni na godzinę przed naturalnym czasem snu, więc rodzice nie powinni kłaść dzieci do łóżka zbyt wcześnie, jak powiedział dr Malow.12
Szukanie medycznych przyczyn bezsenności
Jeśli zmiany w zachowaniu nie rozwiążą problemu, rodzice mogą skonsultować się z lekarzem rodzinnym, aby poszukać innych przyczyn. Choroby medyczne, takie jak bezdech senny, refluks i drgawki mogą wpływać na sen, podobnie jak niektóre leki na receptę. W badaniu SSC dzieci przyjmujące leki stabilizujące nastrój spały więcej, podczas gdy dzieci przyjmujące leki uspokajające i leki na zaburzenia koncentracji spały mniej.1 Jednak stosowanie leków nie zmieniło związku między snem a nasileniem autyzmu, powiedział dr Veatch.
Aby zrozumieć problem ze snem dziecka, lekarz może zlecić badanie snu w celu zbadania wzorców snu mózgu.
Kolejnym elementem w skrzynce z narzędziami do lepszego snu jest suplement bez recepty, melatonina. Niektórzy ludzie podają niewielkie dawki (1 do 3 mg) 30 minut przed snem, zgodnie z raportem dr Veatch, Malow i Angeli Maxwell Horn.9 Dr Malow powiedział, że melatonina została zbadana i jest „stosunkowo łagodna”, chociaż ludzie powinni uważać, aby używać renomowanych marek.12 W Stanach Zjednoczonych rząd nie sprawdza suplementów pod kątem „bezpieczeństwa i skuteczności” przed ich sprzedażą, w przeciwieństwie do sposobu, w jaki reguluje się kwestie leków na receptę.14
Rada rodzica
Cathy Blatnik z Michigan wie dużo o słabym śnie i autyzmie. Stosuje zarówno melatoninę, jak i strategie behawioralne, aby poprawić sen swojego 12-letniego syna, który ma autyzm, padaczkę i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Pani Blatnik, która uczestniczyła w projekcie SSC, powiedziała, że Dominic miał problemy ze snem od najmłodszych lat. Kiedy miał 4 lata, zwróciła się o pomoc do jego psychiatry, a ten zalecił podawanie melatoniny w nocy. „Przed melatoniną nie był zmęczony w ciągu dnia, ale ja byłam”, powiedziała pani Blatnik. „Zaczęliśmy od 3 mg i mniej więcej rok temu, trzeba było zwiększyć dawkę do 5 mg”. Teraz śpi dziewięć godzin, od 22:00 do 7:00 rano
Pani Blatnik zaleca stałe pory snu – nawet na wakacjach – ponieważ jej syn, podobnie jak inni z autyzmem, „rozwija się dzięki rutynie”. Powiedziała również, że mądrze jest ograniczyć lub wyciąć kofeinę i cukier wieczorami.
Problemy ze snem u dorosłych z autyzmem
Żyjemy w świecie, w którym ludzie chwalą się, że śpią mniej i nie dają swoim mózgom czasu na reset.
A co z dorosłymi osobami z autyzmem: czy zmagają się z problemami ze snem w takim samym stopniu jak dzieci z ASD? W dużym badaniu przeprowadzonym przez Kaiser Permanent Northern California znaleziono zarówno dobre, jak i złe wiadomości na ten temat. Dorośli z autyzmem mają mniej problemów ze snem niż dzieci. Tylko jedna na pięć dorosłych osób z ASD ma zdiagnozowane zaburzenia snu, w tym bezdech senny. Zła wiadomość? To wciąż dwa razy więcej niż wskaźnik zaburzeń snu u dorosłych bez autyzmu.15 W przeciwieństwie do badania SSC, które opierało się na raportach rodziców, badanie Kaiser Permanente badało problemy ze snem udokumentowane w dokumentacji medycznej pacjentów. Samodzielne raporty o problemach ze snem mogą być inne.
Dr Veatch powiedziała, że chce zwiększyć świadomość znaczenia snu, aby naukowcy mogli pomóc w znalezieniu lepszych metod leczenia zaburzeń snu. Wiele osób, w tym naukowców, nie w pełni docenić, jak ważny jest sen dla optymalnego zdrowia, powiedziała. „Żyjemy w świecie, w którym ludzie chwalą siebie za coraz mniej snu i nie dając ich mózgi czas, aby zresetować,” powiedziała. Nie tak z rodzicami dzieci z autyzmem, powiedziała. „Czuję, że rodzice wiedzą, że sen jest problemem”. Podziękowała rodzicom w SSC za ich wkład w badania nad snem.