Nikt nie może zarzucić prezesowi i biznesmenowi Benowi Nelsonowi braku ambicji. „Chciałem stworzyć uniwersytet, który będzie służył jako model dla innych instytucji, będąc bezdyskusyjnie najlepszym uniwersytetem na świecie” – mówi, podskakując podczas wideorozmowy ze swojego biura w San Francisco. „Jeśli nie pokażesz, że jesteś absolutnie najlepszy, że możesz zapewnić edukację, do której Harvard, Cambridge i Oxford nie mogą się zbliżyć, nikt nie będzie cię słuchał. A my robimy dokładnie to.”
W 2012 roku Nelson założył Minerva Project, startup z Doliny Krzemowej wspierany przez venture, którego celem było zrewolucjonizowanie szkolnictwa wyższego. Nawiązał współpracę z Keck Graduate Institute, aby stworzyć Minerva Schools at KGI, program uniwersytecki non-profit z siedzibą w San Francisco. W tym roku Minerva otrzymał 25.000 wniosków ze 180 krajów na licencjackich wejście w 2020 roku i przyznał tylko 2% z nich, co czyni go najbardziej selektywny program studiów w rozwiniętym świecie.
Jednym rysunek jest Minerva niezwykły program nauczania, który jest zakorzeniony w Nelson kampaniach studenckich na University of Pennsylvania 25 lat temu. „Zdałem sobie sprawę, że uczelnie zasadniczo zawodzą w swojej obietnicy edukacji”, mówi. „Edukacja w zakresie sztuk wyzwolonych ma uczyć studentów swobodnego, krytycznego i logicznego myślenia. Ale nasze elitarne uniwersytety nie robią już tego w ogóle.”
Oferta Minerva jest bardzo różna od tego, do czego większość brytyjskich studentów była przyzwyczajona, przed pandemią koronawirusów przesuwających uniwersytety online. Nie ma wykładów, budynków wydziału, lub egzaminów. Całe nauczanie odbywa się poprzez zajęcia wideo online. Istnieje tylko jeden program studiów dla pierwszych lat, a zamiast czytać matematykę lub historię, studenci biorą kursy mające na celu nauczanie umiejętności transferowalnych, takich jak krytyczne myślenie i rozwiązywanie problemów, poprzez zajęcia o nazwie „komunikacja multimodalna”, „analizy empiryczne” i „systemy złożone”. Specjalizacje tematyczne są wybierane w drugim roku. Nie ma kampusu; studenci są zakwaterowani w akademiku w San Francisco w pierwszym roku. Kolejne grupy roczne spędzają semestry różnie w Seulu, Hajdarabadzie, Berlinie, Buenos Aires, Londynie i Taipei.
Pierwsza klasa licencjacka zapisała się w 2014 roku. Wśród nich była brytyjska nastolatka Kayla Cohen, która uzbrojona w najlepsze stopnie A-level, została wybrana spośród 2000 wnioskodawców, aby dołączyć do kohorty zaledwie 30 świeżaków. „To był przywilej, to było ekscytujące”, mówi Cohen, teraz 25-letni absolwent. „Pamiętam dreszczyk emocji związany z wyjazdem do San Francisco, spotkaniem z moją klasą i poczuciem, że dołączam do narodzin czegoś wyjątkowego.”
Pierwsza klasa Minervy ukończyła studia w 2019 roku, a spośród 103 studentów, 94% było na pełnoetatowych stanowiskach lub programach absolwenckich w ciągu sześciu miesięcy. Nieco mniej niż jedna piąta (16%) wylądowała role w sektorze technologicznym, a absolwenci przeszli do pracy w takich firmach jak Google, Twitter, Uber i Razor Labs.
Dwudziestoletnia Jade Bowler właśnie ukończyła swój pierwszy rok w Minerva i przyznaje, że była sceptyczna, gdy po raz pierwszy dowiedziała się o instytucji z reklamy online. „Byłam w połowie przekonana, że to oszustwo, brzmiało to jak sekta” – mówi. Bowler pierwotnie planowała studiować biologię na Uniwersytecie w Bristolu, więc była zaskoczona, gdy zdecydowała się na nowy, niejasny uniwersytet w USA. „Napisałam o moim wyborze w mediach społecznościowych i tysiące ludzi mówiło mi, żebym nie szła. Ale ja po prostu miałam przeczucie, że to jest przyszłość edukacji.”
Urok Minervy, mówi Bowler, polegał na jej praktycznym stylu nauczania. „To coś zupełnie innego niż siedzenie w sali wykładowej. Uczysz się tak, jak robisz, a nie na pamięć. I nauczyłem się o wiele więcej w ciągu ostatniego roku niż w jakimkolwiek innym roku w moim życiu.”
Według Nelsona, to właśnie odróżnia Minervę od jej tradycyjnych odpowiedników, gdzie „studenci siedzą w klasie, nie są wzywani do odpowiadania na pytania lub stosowania treści do nowych kontekstów. Profesor po prostu z nimi rozmawia”. dodaje: „Sześć miesięcy po egzaminach studenci zapomną 90% treści kursu – ponieważ nigdy tak naprawdę ich nie nauczono.”
Badanie za badaniem wykazało skuteczność aktywnego uczenia się, a Nelson mówi, że Minerva wzięła te badania i wdrożyła je. W związku z tym profesorowie nie powinni przemawiać na zajęciach dłużej niż kilka minut, a od studentów oczekuje się udziału w dyskusjach klasowych i pracy grupowej.
Platforma wideo na żywo Forum jest kluczowa w ułatwianiu tego procesu. „Aby osiągnąć taki rodzaj edukacji, trzeba mieć dane” – mówi Nelson. „Musisz faktycznie być w stanie śledzić, jak zaangażowany jest każdy pojedynczy student”. Osiąga się to dzięki systemowi, który koduje kolorami studentów w oparciu o to, ile rozmawiają w klasie.
Allison Littlejohn, profesor technologii uczenia się w University College London, martwi się o implikacje gromadzenia danych dla studentów. „Pracownicy mogą zobaczyć, kiedy student się loguje, jak długo spędza czas na zajęciach, jak bardzo przyczynia się do dyskusji. Istnieją realne problemy z tą metodą: wywiera ona dużą presję na studentów, pojawiają się też problemy z prywatnością i nadzorem. Wszystko, co robi student jest monitorowane.”
Obecnie pół tuzina brytyjskich studentów ma oferty studiowania w Minerva tej jesieni. Ale pomimo niezaprzeczalnej nowości, Littlejohn ma wątpliwości, czy uniwersytet bez sal wykładowych, stowarzyszeń i drużyn sportowych ma masowy urok. „Wiele osób wybiera się na uniwersytety oparte na kampusie nie tylko z miłości do swojego przedmiotu, ale dla całego doświadczenia bycia studentem na kampusie, oraz wszystkich możliwości społecznych i pozaszkolnych, które oferuje” – mówi. „W Minervie mieszkasz w sercu miasta, w siedmiu różnych krajach” – mówi. „Nie ma kafeterii w kampusie, ani baru, ani siłowni – twoją siłownią jest siłownia na końcu drogi. Zamiast tego, żyjesz jak dorosły w mieście. Uczysz się, jak być obywatelem świata.”
Tak czy inaczej, innowacje Minervy z pewnością stanowią wyzwanie dla sklerotycznego modelu uniwersyteckiego zarówno w USA, jak i w Wielkiej Brytanii. Nawet jeśli przedsięwzięcie nie zmieni krajobrazu szkolnictwa wyższego w sposób zamierzony przez Nelsona, kampusy na całym świecie będą musiały w pewnym momencie zająć się brakami, które on identyfikuje – a wiele z nich już to robi w wyniku pandemii.
„Wiele kampusów zdaje sobie teraz sprawę ze znaczenia elastycznego uczenia się online, odwróconych klas i programów interdyscyplinarnych” – zgadza się Littlejohn. Ale dodaje: „Zawsze będzie miejsce dla kampusu, a także dla nauczania osobistego. W kampusie, w którym pracują czołowi naukowcy świata, można zobaczyć, jak pracownicy naukowi spędzają czas i czym się zajmują. Widać z pierwszej ręki, jak wiedza jest tworzona.”
Innym ważnym pytaniem jest to, co naprawdę napędza sukces absolwentów Minervy. Nick Hillman, dyrektor Higher Education Policy Institute, mówi: „Mieszanka doskonałych kwalifikacji przeduniwersyteckich i rozdmuchanego szkolnictwa wyższego prawdopodobnie okaże się zwycięska. Warto zauważyć, że znacznie łatwiej jest zapewnić doskonałą edukację osobom z wysokimi wcześniejszymi kwalifikacjami niż studentom z trudniejszymi środowiskami.”
Jak na razie absolwenci Minervy wydają się zadowoleni ze swojej gry. „Nauczyłem się tak wiele i nie jestem pewien, czy opuściłbym jakikolwiek inny uniwersytet z tym samym wnioskiem”, mówi Liberty Pim, która właśnie ukończyła swój ostatni rok. „Minerva zbudowała zupełnie nowy uniwersytet bez ograniczeń tradycyjnego uniwersytetu. Kiedy złożyłam wniosek, czułam się jak duże ryzyko, ale opłaciło się.”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
.