Rainforest Frogs in Costa Rica Tropic

Żaby lasów deszczowych z niektórych rodzin wykształciły wyspecjalizowane kształty ciała, aby zmieścić się w wąskich przestrzeniach wśród liści bromeliad, które magazynują wodę u swych podstaw i stanowią w ten sposób idealną wilgotną kolebkę dla jaj, a następnie kijanek (pierwsze stadia metamorfozy żab przed osiągnięciem dorosłości); Wynika to z faktu, że w niektórych przypadkach kijanki są przenoszone ze stawów gruntowych do zbiorników wodnych z bromeliadami, trzymając się żabich pleców! Tam odżywiają się sterylnymi jajami, które są regularnie składane przez ich matkę. Troska ta jest konieczna, aby uniknąć w jak największym stopniu drapieżnictwa (ze strony ryb, nimf babek i innych owadów wodnych) w stosunku do najbardziej niewinnego stworzenia lasów tropikalnych: żabiej kijanki. W przypadku żaby poison dart (nazwany po Amazon plemion wykorzystujących go do zatrucia ich końcówki broni myśliwskiej: strzałki i rzutki blowpipe), ewolucja stworzyła kolorowe wzory, jak widać z odmianami kolorów słynnego Strawberry Poison Dart Frog, zwany aposematic ubarwienia. To grać funkcję bycia bardzo widoczny sygnał ostrzegawczy złego smaku, lub jest niebezpieczne (nawet śmiertelne) posiłek, w celu uniknięcia w ten sposób być pożarte przez niezliczone potencjalnych drapieżników, które dzielą się swoim siedlisku. Żaby z lasów deszczowych żywią się głównie owadami i robakami, łapiąc je za pomocą lepkiego, rozwidlonego języka, przyczepionego z przodu dolnej szczęki.

The Truskawka Poison Dart Frog lub niebieskie dżinsy poison dart żaba, Oophaga pumilio (dawniej Dendrobates pumilio, przed niedawnym 2006 pracy), jest typem poison dart żaby znaleźć w Ameryce Środkowej, z wysokim stężeniem w Kostaryce tropikalnych lasów deszczowych. Jako jeden z najlepszych przykładów ubarwienia aposematic, Truskawka Poison Dart Frog mają rzucające się w oczy kolory jako ostrzeżenie i wskazujące na istnienie toksyn w jego skórze (dając żabę zły smak) pracy jako anty drapieżnika adaptacji. Dzienny Strawberry Poison Dart Frog żywi się głównie mrówkami, mają bardzo mało drapieżników dzięki swoim toksynom, i może osiągnąć 5-6 lat życia. Te żaby i związane z nimi są godne uwagi w świecie płazów do wykazania wysokiego stopnia opieki rodzicielskiej, jak wspomniano powyżej, rzeczywiście, ich zachowanie reprodukcyjne jest jednym z najbardziej niesamowite i niewiarygodne wśród tropikalnych stworzeń rainforest.

Wielkie zainteresowanie naukowe do biologii stworzył odkrycie, że Poison Dart Frogs uzyskać toksyczne chemikalia, które bronią się z, z bogatych w alkaloidy mrówek i innych owadów tropikalnych lasów deszczowych, które mają ewolucyjne relacje. Nawet naukowcy niedawno odkryli, że niektóre żaby poison dart nie tylko wchłaniają alkaloidy mrówek, ale nawet mają zdolność do ich modyfikacji, tworząc bardziej toksyczne warianty. Fascynująca zdolność żaby poison dart do opierania się, przechowywania i manipulowania toksynami, wraz z jej powiązaną rolą w łańcuchu pokarmowym lasów deszczowych, są jednymi z najważniejszych odkryć w badaniu ewolucji łańcucha pokarmowego.

Żaby drzewne nie są trujące (1), a także charakteryzują się dużymi przyczepnymi palcami, które umożliwiają im wspinanie się po gładkich powierzchniach roślinności. Jeden z ich najbardziej znanych przedstawicieli, Red Eyed Tree Frog (Agalychnis callidryas) jest nocną żabą arborealną pochodzącą z amerykańskich lasów deszczowych. Ma wielkość około 7-8 cm (2,8 cala). Jej skóra brzuszna jest biała, miękka i delikatna, ale grzbietowa jest zielona, grubsza i bardziej szorstka. Jego boki są fioletowe lub niebieskie, z charakterystycznymi pionowymi białymi paskami i pomarańczowymi palcami. I mają duże wybrzuszone czerwone oczy z pionowo zwężonymi źrenicami, jak w oczach kotów. The Red Eyed Tree Frog karmi ćmy, świerszcze, chrząszcze i muchy wśród innych małych stawonogów, ale może być spożywane przez ptaki, żółwie, jaszczurki, węże, nietoperze i inne ssaki, jak również. The Red Eyed Tree Frogs nie są trujące, więc polegają na kamuflażu, aby się chronić. Jako część ich zachowania, pozostają w bezruchu w ciągu dnia, i zakryć swoje niebieskie boki z tylnymi nogami, chowając swoje jasne nogi pod brzuchem, i zamykając swoje bardzo widoczne czerwone oczy. W ten sposób żaby te wydają się prawie całkowicie zielone, i dobrze ukryte wśród liści tego samego koloru. Gdy są już w pełni aktywne, odzyskują wszystkie swoje zadziwiające i dziwaczne kolory. Długość życia czerwonookiej żaby drzewnej w jej środowisku naturalnym wynosi około trzech do pięciu lat.

Innym rodzajem żab nadrzewnych są „szklane żaby”, nazwane tak ze względu na ich charakterystyczną cechę, jaką jest półprzezroczysty brzuch, prawie przezroczysty, przez który widoczne są jelita i inne organy. Poza tym żaby szklane mają górną powierzchnię w kolorze zielonym, są malutkie, mają duże oczy skierowane do przodu, a w każdym palcu u rąk i nóg mają tarczki klejowe. Jako reprezentatywny przykład tej rodziny żab należy wymienić szklaną żabę szmaragdową (Centrolenella prosoblepon), która posiada charakterystyczną ostrogę znajdującą się na ramieniu (w „barku”). Istnieje trzynaście gatunków szklanych żab w Kostaryce.

Żaby związane z książkami

To jest wybór zalecanych i sugerowanych książek do dalszego czytania i uczenia się o żabach, florze i faunie Kostaryki; które są dostępne do spojrzenia na ich opinie czytelników i zakupu online w razie potrzeby (*Jako forma wsparcia tej strony, jesteśmy uczestnikiem Amazon Services LLC Associates Program, programu reklamy afiliacyjnej, który ma na celu zapewnienie środków dla nas do zarabiania opłat poprzez link do Amazon.com i powiązanych stron).

Książki o Kostaryce Żaby
• Guyer, C. & Donnelly, M. A. (2005). Amphibians and Reptiles of La Selva, Costa Rica, and the Caribbean Slope: A Comprehensive Guide. University of California Press.
• Kubicki, B. (2004). Leaf-frogs of Costa Rica. INBio (Bilingual edition).
• Kubicki, B. (2007). Szklane żaby Kostaryki. INBio (wydanie dwujęzyczne).
• Leenders, T. (2001). A Guide to Amphibians and Reptiles of Costa Rica (Przewodnik po płazach i gadach Kostaryki). Zona Tropical Publications.
• Leenders, T. (2017). A Guide to Amphibians and Reptiles of Costa Rica. Zona Tropical Publications.
• Muñoz, F. & Johnston, R. D. (2013). Amphibians and Reptiles of Costa Rica: A Pocket Guide. Zona Tropical Publications (wydanie dwujęzyczne).
• Savage, J. M. (2005). The Amphibians and Reptiles of Costa Rica: A Herpetofauna between Two Continents, between Two Seas. University Of Chicago Press.
• Wainwright, M. (2012). Costa Rica Amphibians Wildlife Guide (Laminated Foldout Pocket Field Guide). Rainforest Publications (Bilingual edition).

Książki o faunie
• Henderson, C. L. (2002). Field Guide to the Wildlife of Costa Rica. University of Texas Press.
• Henderson, C. L. (2010). Mammals, Amphibians, and Reptiles of Costa Rica: A Field Guide. University of Texas Press.

Książki o florze
• Zuchowski, W. (2007). Tropical Plants of Costa Rica: A Guide to Native and Exotic Flora. Cornell University Press
• Gargiullo, M., Magnuson, B. & Kimball, L. (2008). A Field Guide to Plants of Costa Rica. Oxford University Press.
• Condit, R., Perez, R. & Daguerre, N. (2010). Trees of Panama and Costa Rica (Princeton Field Guides). Princeton University Press.
• Pucci, G., Pucci, S., & Pucci, J. J. (2017). Magiczne drzewa (3rd Ed.). Pucci Publishing. (Bilingual edition)
• Pucci, G., Pucci, S., & Pucci, J. J. (2016). Magiczne lasy. Pucci Publishing.

.