Reconstruction Finance Corporation (RFC) – amerykańska agencja rządowa utworzona przez Kongres 22 stycznia 1932 roku w celu zapewnienia pomocy finansowej dla kolei, instytucji finansowych i korporacji biznesowych. Wraz z uchwaleniem Emergency Relief Act w lipcu 1932 r., jej zakres został poszerzony o pomoc dla rolnictwa oraz finansowanie stanowych i lokalnych robót publicznych.
RFC w niewielkim stopniu korzystała ze swoich uprawnień za czasów administracji Herberta Hoovera, ale była bardziej energicznie wykorzystywana w latach Nowego Ładu i w znacznym stopniu przyczyniła się do odbudowy kraju. W czasie II wojny światowej agencja została bardzo rozbudowana, aby finansować budowę i eksploatację zakładów wojennych oraz udzielać pożyczek rządom zagranicznym.
RFC miała być niezależną, niepolityczną agencją i w pierwszych latach działała bez większych zakłóceń. Jednak w miarę jak funkcje RFC rozrastały się i zaczęła ona ponosić odpowiedzialność za wydawanie ogromnych sum pieniędzy, zaczęła angażować się w politykę. Począwszy od 1948 roku różne dochodzenia kongresowe w sprawie RFC ujawniły powszechną korupcję, a na polecenie senackiej Komisji Bankowości i Waluty agencja została zreorganizowana w 1952 roku.
RFC został ostatecznie zlikwidowany za rządów administracji Dwighta D. Eisenhowera, która dążyła do ograniczenia zaangażowania rządu w gospodarkę. Ustawa o likwidacji RFC z 1953 r. zakończyła jego uprawnienia kredytowe, a do 1957 r. jego pozostałe funkcje zostały przeniesione do innych agencji.