Redwood Hikes

Szare ramki prowadzą do map regionalnych; nazwy parków prowadzą do stron parków

Pożary piorunowe w sierpniu 2020 roku

Big Basin Redwoods został poważnie uszkodzony w pożarach piorunowych w sierpniu 2020 roku i pozostanie zamknięty przez co najmniej rok. Butano Redwoods i kompleks Pescadero Creek są również zamknięte.

Armstrong Redwoods jest zamknięty, ponieważ część jego starodrzewu została spalona w pożarze Walbridge (LNU). Intensywność pożaru była niska, a ogień nie dotarł do centrum dla zwiedzających.

Wszystkie parki stanowe Big Sur są zamknięte z powodu pożaru Dolan Ridge. Około połowa parku Julia Pfeiffer Burns State Park została spalona w tym pożarze, ale inne parki nie zostały uszkodzone.

Sierpniowe wyładowania atmosferyczne w 2020 roku również zapoczątkowały pożary, które spaliły kilka gigantycznych gajów sekwoi w Sierra Nevada. Obszar wokół Camp Nelson i większa część Mountain Home Demonstration State Forest spłonęły między 13 a 15 września, a gaj Garfield-Dillonwood w Sequoia National Park spłonął w następnym tygodniu.

Zamknięcia z powodu coronawirusa

Wszystkie pozostałe parki sekwoi są otwarte dla turystyki pieszej i kempingów samochodowych. Sklepy z pamiątkami w Redwood National i State Parks są teraz otwarte, ale nie ma strażników obsługujących centra dla zwiedzających. Zezwolenia na biwakowanie w terenie otwartym, jeśli są dostępne, muszą być uzyskane z wyprzedzeniem i nie można ich uzyskać w parku pierwszego dnia pobytu. Zorganizowane zajęcia zostały odwołane.

Wprowadzenie

Ta strona jest przewodnikiem do wędrówek po kalifornijskich sekwojach starej daty i olbrzymich sekwojach. Zawiera opisy, zdjęcia i mapy prawie każdego szlaku, który ma znaczną ilość starodrzewu i jest otwarty dla publiczności. Wiele pobliskich szlaków bez starodrzewu jest również uwzględnionych.

To jest główna strona dla sekwoi przybrzeżnych. Jest też inna strona dla gigantycznych sekwoi z Sierra Nevada.

Top picks

Ogólnie, im dalej na północ, tym lepsze sekwoje. Aby naprawdę doświadczyć sekwoi sugerowałbym odwiedzenie co najmniej trzech parków:

• Jedediah Smith Redwoods State Park ma najbardziej malowniczy las sekwoi. Wybierz się na półmilowy spacer wokół przypominającego katedrę Stout Grove, wjedź na Howland Hill Road (jednopasmowa droga gruntowa, nie dla kamperów), a jeśli masz ochotę na dłuższą wędrówkę, wypróbuj pięciomilowy Boy Scout Tree Trail.
• W Prairie Creek Redwoods State Park, 11-milowa pętla Miners' Ridge i James Irvine jest najlepszą całodniową wędrówką po sekwoi. Brown Creek Trail jest również bardzo imponujący.
• 30-milowa Avenue of the Giants w Humboldt Redwoods jest klasyczną trasą dla sekwoi. Gorąco polecam czteromilową wycieczkę w dół Mattole Road (wąska, wyboista, utwardzona droga przez jedne z najwyższych drzew na świecie), która prowadzi do półmilowych spacerów w Rockefeller Grove, a także w Big Trees Area.

Obecnie najwyższym drzewem na świecie jest Hyperion Tree w Redwood National Park. Drzewo nie jest dostępne szlakiem, a jego lokalizacja jest utrzymywana w tajemnicy, aby zapobiec deptaniu gleby wokół drzewa przez odwiedzających. Drzewo znajduje się na zboczu wzgórza, a nie w Tall Trees Grove.

Wędrówki po sekwoi

Kalifornijskie lasy sekwoi słyną z tego, że są domem dla najwyższych żyjących istot na planecie, ale jest o wiele więcej do tych niezwykłych lasów niż rozmiar drzew. W najlepszym wydaniu, lasy sekwoi są przepojone poczuciem otwartości i spokoju. Ozdobione słońcem, elegancko karbowane pnie drzew strzelają prosto jak strzała w niebo, podczas gdy poniżej znajdują się szemrzące strumienie, spektakularne powalone pnie i bujne nagromadzenie paproci, szczawiu, mchu i porostów. Wiele szlaków jest przyjemnych do chodzenia, ponieważ są one tak dobrze skonstruowane: szerokie, gładkie, łatwe do przejścia, z elastycznym, odpornym na błoto kobiercem igliwia i mostkami umożliwiającymi pokonanie nawet niewielkich przeszkód. Las jest chłodny w lecie, ale rzadko poniżej zera w zimie, i (z wyjątkiem Muir Woods) parki prawie nigdy nie są zatłoczone.

Foothill Trail, Prairie Creek Redwoods State Park

Kalifornia ma sześć głównych parków sekwoi, każdy z własnym charakterem. Prairie Creek, na przykład, jest agresywnie bujnym i zielonym lasem przybrzeżnym, podczas gdy Jedidiah Smith jest wypełniony światłem i jest najbardziej fotogeniczny. Del Norte ma wyjątkową lokalizację na wybitnym nadmorskim urwisku, podczas gdy Park Narodowy Redwoods zajmuje dużą i mocno zalesioną dolinę śródlądową. Humboldt Redwoods jest najbardziej znany ze swoich ciemnych, gęstych i płaskich nizin, a Big Basin ma mieszane gatunki lasów typowych dla południowych lasów sekwoi. Z tych sześciu parków, Jedediah Smith i Prairie Creek mają najlepiej zachowane ekosystemy i najbardziej malownicze szlaki turystyczne.

Przynajmniej 15 innych parków ma małe gaje starego wzrostu i nie powinny być pominięte. Wiele z tych parków jest tak samo przyjemnych jak duże parki i oprócz wspaniałych sekwoi oferuje szeroką gamę innych scenerii, od dramatycznych nadmorskich urwisk Big Sur po falujące pola uprawne Anderson Valley.

Całkowita powierzchnia i ilość starego wzrostu w niektórych kalifornijskich parkach sekwoi

W obrębie każdego parku, największe drzewa znajdują się zwykle na płaskich dnach dolin potoków, gdzie wilgotność gleby jest największa. Na tych aluwialnych płaskowyżach znajdują się spektakularne, przypominające katedry gaje, z których słyną sekwoje. Większość parków sekwoi jest skupiona wokół równiny aluwialnej, która pierwotnie zainspirowała utworzenie parku. Te równiny aluwialne, które zazwyczaj nie są zbyt duże, są często miejscem budowy autostrad i parkingów, co utrudnia docenienie ich unikalnego i spokojnego charakteru. Najbardziej uderzającym przykładem tego typu lasu jest obszar Bull Creek w Humboldt Redwoods State Park.

Pfeiffer Falls Trail, Pfeiffer Big Sur State Park

Wyżyny mają tendencję do posiadania mniejszej ilości dużych sekwoi, a więcej drzew innych gatunków. Różnica ta jest bardziej widoczna w suchszych i gorętszych parkach, takich jak Big Basin i Humboldt Redwoods. Z drugiej strony, w parkach Prairie Creek, Del Norte i Jedidiah Smith, duże sekwoje mogą pokrywać wzgórza aż do linii grzbietów. Wyżyny mogą być doskonałym miejscem na wędrówki, ponieważ wzgórza sprawiają, że szlak jest bardziej interesujący. Świetnym przykładem wyżyn sekwoi jest szlak Miners' Ridge Trail w Prairie Creek State Park.

Lasy sekwoi generalnie stają się bardziej malownicze, gdy idziesz na północ. Najbardziej wysunięte na północ parki mają tendencję do posiadania największych drzew i najżywszego, najzdrowszego wyglądu. Południowe parki są bardziej suche, mają mniej zieleni i więcej martwych liści tanoaka na ziemi, i często mają gęstą warstwę krzewów, które zasłaniają widok na sekwoje. Z drugiej strony, południowe parki mają lepszą pogodę i jest więcej do zrobienia po wędrówce.

Najwyższe sekwoje znajdują się w Redwood National Park, Humboldt Redwoods i Montgomery Woods. Jednak listy najwyższych drzew, które można znaleźć w Internecie, nie są już utrzymywane i są nieaktualne, ponieważ duża liczba osób schodzących ze szlaków, aby zobaczyć i wspiąć się na drzewa, powodowała znaczne szkody.

Kiedy warto odwiedzić

Liczba odwiedzających park pochodzi z National Park Service
Dane klimatyczne pochodzą z Western Regional Climate Center

Wszystkie parki sekwoi można odwiedzać przez cały rok.

Większość ludzi odwiedza je latem, co jest zrozumiałe – prawie nigdy nie pada, wszystkie szlaki są otwarte, a dzięki długim dniom można spędzić więcej czasu na świeżym powietrzu. I chociaż kempingi zapełniają się w większość letnich weekendów, żaden z parków (z wyjątkiem Muir Woods) nigdy nie jest zatłoczony, nawet w wielkie święta. Należy jednak pamiętać, że ta sama mgła, która wlewa się przez Golden Gate 300 mil na południe, utrzymuje parki na Północnym Wybrzeżu w mętnej atmosferze i poniżej 70 stopni przez większość lata.

Jesień to również dobry czas na wizytę. Pogoda nie staje się naprawdę deszczowa aż do połowy listopada i jest mniej odwiedzających i mniej pochmurnych dni niż w lecie. Chociaż nie jest to całkiem Nowa Anglia, Humboldt County dostaje trochę koloru jesieni, gdy klony zmieniają kolor na żółty, zazwyczaj od połowy października do połowy listopada.

Zima jest najlepszym czasem na odwiedzenie sekwoi, jeśli chodzi o samo piękno krajobrazu. Jeśli jesteś skłonny zaryzykować pogodę, może to być naprawdę wyjątkowe doświadczenie; wszystkie moje najlepsze wizyty w sekwojach miały miejsce zimą. Deszcz zmywa kurz z liści, lasy wypełnione są szumem rwących potoków, a kiedy jest słonecznie, światło ma słodką, delikatną jakość, ponieważ słońce jest zawsze nisko na niebie. Kiedy nie jest słonecznie, częste mgły, zamglenia i mżawki naprawdę wzbogacają scenerię. I chociaż parki nie są tak bardzo zatłoczone w lecie, jest pewien spokój, który można uzyskać tylko w zimie, gdy park jest praktycznie dla siebie. Jednak nawet jeśli nie pada podczas twojej wizyty, szlaki i drogi mogą być czasem zamknięte z powodu wiatru lub szkód wyrządzonych przez wodę.

Wiosna jest najbardziej znana z kwitnienia rododendronów. Nie wszystkie rododendrony kwitną w tym samym czasie; być może nie zgrałem moich wizyt w czasie, ale jeszcze nie widziałem żadnego szlaku z więcej niż kilkoma pojedynczymi kwitnącymi drzewami. Drzewa w cieplejszych miejscach, np. na poboczach dróg, wydają się kwitnąć kilka tygodni wcześniej niż drzewa pod koronami starodrzewu. Kwitnienie zaczyna się w połowie maja i czasami można je zobaczyć w chłodniejszych miejscach, takich jak Lady Bird Johnson Trail, na początku lipca.

Lista szlaków sekwoi przybrzeżnych – Lista szlaków sekwoi olbrzymich

Kliknij na poniższe linki, aby zobaczyć strony regionalne, parkowe i strony wędrówek. Parki wymienione są z północy na południe. Każdy park i szlak został oceniony od jednej gwiazdki (całkiem dobrze) do pięciu gwiazdek (klasa światowa) na podstawie tego, jak bardzo jest przyjemny, z naciskiem na sekwoje.

Klucz do kolorów tabeli

Nazwy parków

Stary wzrost Redwood hikes

Other hikes

Szczawnica czerwona w Rockefeller Grove, Humboldt Redwoods State Park

Zrzeczenie się odpowiedzialności

Szlaki są oceniane pod względem scenerii, a nie bezpieczeństwa. Fakt, że dany szlak jest omówiony lub pokazany na mapie na tej stronie nie oznacza, że jest on bezpieczny dla wszystkich odwiedzających, nawet w idealnych warunkach. Ponadto, szlaki mogą nie być dobrze utrzymane i mogą stać się nieprzejezdne od czasu, kiedy ostatni raz nimi wędrowałem. Powiadomienia mogą nie być wywieszone przy szlaku, więc zawsze pytaj o warunki na szlakach w siedzibie parku przed wycieczką.

O mapach

Szlaki i niektóre drogi zostały wyznaczone za pomocą ręcznego odbiornika globalnego systemu pozycjonowania (GPS). Drogi poza granicami parku pochodzą w większości z danych ulic hrabstwa lub USGS i dlatego są bardziej prawdopodobne, że są nieaktualne lub zawierają nieścisłości. Większość innych cech pochodzi z danych GIS i zdjęć satelitarnych dostarczonych przez USGS i/lub USDA.

Legenda mapy

Wykonanie mapy jest możliwe tylko na podstawie danych GIS.