Rozwój tożsamości, wzrost silnego i stabilnego poczucia własnego ja w wielu wymiarach tożsamości, jest kluczowy dla rozwoju dorastania. Chociaż mamy wiele rodzajów tożsamości (religijne, kulturowe, narodowe, by wymienić tylko kilka), tożsamości etniczne i rasowe są ważną częścią tego, jak postrzegamy siebie i jak postrzegają nas inni.
Tożsamości etniczne i rasowe, oczywiście, nie są przyjmowane wyłącznie przez populacje mniejszościowe. Każdy z nas rozwija poczucie tożsamości etnicznej i rasowej.
Zwiedź Zestaw narzędzi: Identity Development (Rozwój tożsamości), gdzie można znaleźć zasoby. Dowiedz się więcej o rozwoju nastolatków.
Intniczność i rasa
Intniczność i rasa odnoszą się do różnych wymiarów naszych tożsamości.
Intniczność odnosi się do idei, że jest się członkiem określonej grupy kulturowej, narodowej lub rasowej, która może dzielić niektóre z następujących elementów: kulturę, religię, rasę, język lub miejsce pochodzenia. Dwie osoby mogą mieć tę samą rasę, ale różne pochodzenie etniczne. Na przykład, wśród dwóch czarnych osób jedna może być Afroamerykaninem, a druga Afro-Karibem.
Rasa jest konstrukcją społeczną, która odnosi się do cech posiadanych przez jednostki i grupy. Znaczenie rasy nie jest stałe; jest ono związane z konkretnym kontekstem społecznym, historycznym i geograficznym. Sposób, w jaki rasy są klasyfikowane zmienia się w świadomości społecznej w czasie; na przykład, w pewnym okresie klasyfikacje rasowe były oparte na etniczności lub narodowości, religii lub mniejszościowych grupach językowych. Obecnie, dla kontrastu, społeczeństwo klasyfikuje ludzi do różnych ras głównie na podstawie koloru skóry.
Pewne tożsamości etniczne i rasowe mogą również przyznawać przywileje.
Czym jest tożsamość etniczna i rasowa?
Tożsamość etniczna i rasowa jest ważna dla wielu młodych ludzi, szczególnie tych, którzy są członkami grup mniejszościowych. Te wymiary jaźni mogą wzbudzać poczucie:
- Przynależności do określonej grupy lub grup
- Identyfikacji z tą grupą; wspólnego zaangażowania i wartości
Tożsamość etniczna rozwija się w okresie dojrzewania i jest przekazywana z pokolenia na pokolenie poprzez zwyczaje, tradycje, język, praktyki religijne i wartości kulturowe. Na naszą tożsamość etniczną i rasową wpływają również popularne media, literatura i bieżące wydarzenia.
Tożsamość etniczna może odgrywać większą rolę wśród młodzieży mniejszościowej, ponieważ doświadcza ona kontrastu i dominującej kultury większościowej grupy etnicznej. Młodzież, która należy do większościowej kultury etnicznej może nawet nie rozpoznać lub uznać swojej tożsamości etnicznej.
Etapy rozwoju tożsamości etnicznej
W oparciu o badania Erika Eriksona i Jamesa Marcii, między innymi, psycholog rozwojowy Jean S. Phinney zaproponował trzyetapowy model rozwoju tożsamości etnicznej nastolatków. Etapy te nie odpowiadają określonym wiekom, ale mogą wystąpić w dowolnym momencie w okresie od wczesnego do późnego dorastania. Osoby mogą spędzić całe swoje życie na określonym etapie rozwoju tożsamości etnicznej
- Nierozpoznana (lub rozproszona) tożsamość etniczna: Podczas tego etapu adolescent nie rozważa osobistego znaczenia tożsamości etnicznej. Młodzież może łatwo przejść do dorosłości bez kształtowania poczucia tożsamości etnicznej, zwłaszcza jeśli jest członkiem kultury dominującej.
- Moratorium: Podczas tego etapu adolescent aktywnie poszukuje znaczenia własnej tożsamości etnicznej. Może to obejmować badanie historii grupy etnicznej, naukę języka i uczestnictwo w zajęciach kulturalnych. Eksploracja etniczności jest często wywołana przez incydent lub wydarzenie, takie jak znaczące wydarzenie na świecie, które jest związane z grupą etniczną, lub śmierć starszego członka rodziny.
- Osiągnięte: Po okresie eksploracji, nastolatek czuje się teraz bezpiecznie w swoim poczuciu tożsamości etnicznej. Tożsamość etniczna staje się teraz ważnym wymiarem tożsamości własnej.
Statusy tożsamości rasowej
Klasyczny model rozwoju tożsamości rasowej został opracowany przez psychologa Williama Crossa. Cross był ostrożny w twierdzeniu, że jego model odnosi się do statusów tożsamości, a nie do etapów, ponieważ etapy implikują liniową progresję kroków, która może nie wystąpić u wszystkich nastolatków. Cztery statusy tożsamości mogą wystąpić w dowolnym momencie w okresie dojrzewania.
- Pre-encounter: W tym momencie nastolatka może nie być świadomie świadoma swojej rasy i tego, jak może ona wpływać na jej życie.
- Spotkanie: Nastolatek ma spotkanie, które prowokuje do myślenia o roli identyfikacji rasowej w jego życiu. Może to być negatywne lub pozytywne doświadczenie związane z rasą. Dla nastolatków należących do mniejszości jest to często doświadczenie negatywne, w którym po raz pierwszy doświadczają rasizmu.
- Zanurzenie: Po spotkaniu, które zmusza nastolatka do konfrontacji z tożsamością rasową, następuje okres eksploracji, podobny do moratorium Phinneya na rozwój tożsamości etnicznej. Nastolatek może poszukiwać informacji na temat tożsamości rasowej, a także poznaje ją poprzez interakcje z rówieśnikami tej samej rasy.
Psycholog Beverly Tatum twierdzi, że dla młodzieży z mniejszości rasowych ważne jest poznanie znaczenia swojej tożsamości rasowej i przebywanie z innymi, którzy dzielą ich doświadczenia. Zamiast postrzegać to jako samosegregację, Tatum wskazuje, że może to nauczyć ich radzić sobie jako członek mniejszości rasowej w ramach kultury dominującej.
- Internalizacja i zaangażowanie: W tym momencie nastolatek rozwinął bezpieczne poczucie tożsamości rasowej i czuje się komfortowo podczas spotkań towarzyskich zarówno w obrębie grupy rasowej, z którą się identyfikuje, jak i poza nią.
| Treść na tej stronie jest skondensowana z prezentacji ACT for Youth online Adolescent Ethnic and Racial Identity Development autorstwa Alany Butler, Cornell University. | |
| Phinney, J. S. (1989). Stages of ethnic identity development in minority group adolescents. Journal of Early Adolescence, 9, 34-49. | |
| Erikson, E.H. (1970). Refleksje na temat niezgody współczesnej młodzieży, International Journal of Psychoanalysis, 51, 11-22. | |
| Marcia, J. E., (1966), Development and validation of ego identity status, Journal of Personality and Social Psychology 3, s. 551-558. | |
| Phinney, J. (1990). Tożsamość etniczna u nastolatków i dorosłych: A review of research. Psychological Bulletin, 108, 499-514. | |
| Cross, W. (1978). The Thomas and Cross models of psychological nigrescence: A literature review. Journal of Black Psychology, 4, 13-31. | |
| Tatum, B. (2003). Dlaczego wszystkie czarne dzieci siedzą razem w stołówce? Psycholog wyjaśnia rozwój tożsamości rasowej. New York: Basic Books |