Piaskowy Dziadek to mityczna istota duchowa pochodząca z europejskiego folkloru. Zazwyczaj jest postacią z bajek dla dzieci, mówi się, że usypia ludzi i przynosi dobre sny poprzez posypywanie oczu magicznym piaskiem w nocy. Piasek w oczach ludzi, gdy budzą się ze snu, jest rzekomo sprawką Sandmana.
Przedstawienie
Hans Christian Andersen w ludowej opowieści Ole Lukøje z 1841 roku przedstawił Sandmana, nazwanego Ole Lukøje, odnosząc się do snów, które dał młodemu chłopcu w ciągu tygodnia poprzez jego magiczną technikę posypywania oczu dzieci pyłem. „Ole” to duńskie imię, a „Lukøje” oznacza „bliskie oko”. Andersen napisał:
E. T. A. Hoffmann (1776-1822) napisał odwrotne przedstawienie sympatycznego bohatera w opowiadaniu Der Sandmann, które pokazało, jak złowroga może być taka postać. Według pielęgniarki bohatera, wrzucał on piasek do oczu dzieci, które nie chciały spać, w wyniku czego oczy te wypadały i były zbierane przez Piaskarza, który następnie zabierał oczy do swojego żelaznego gniazda na Księżycu i używał ich do karmienia swoich dzieci. Bohater opowieści zaczyna kojarzyć tę koszmarną istotę z prawdziwie złowrogą postacią wspólnika ojca, Coppeliusa. W folklorze rumuńskim istnieje podobna postać, Mos Ene (Ene Starszy).