Aaron Sciascia & Ben Kibler
Shoulder Centre of Kentucky
Co to jest?
Oderwanie mięśnia łopatki jest to urazowe oderwanie mięśnia romboidalnego i/lub dolnego mięśnia trapezowego od przyśrodkowej granicy (strona najbliższa kręgosłupa) łopatki.
Przyczyny
Oderwanie jednego lub więcej mięśni łopatki może wystąpić w wyniku mechanizmu rozciągania lub bezpośredniego uderzenia/kompresji. Niektóre przykłady urazów obejmują wypadki samochodowe, w których zaangażowane ramię jest zazwyczaj ramieniem, które nie było chronione przez pas bezpieczeństwa i urazów trakcyjnych, takich jak ramię jest odciągane od ciała podczas podnoszenia lub opuszczania ciężkich przedmiotów lub nagłych nieoczekiwanych zdarzeń, takich jak pies na smyczy sprint od swojego właściciela. Urazy sportowe z podnoszenia ciężarów lub twardego rzucania nie są rzadkie, podczas gdy bezpośrednie urazy, takie jak upadek i lądowanie na plecach lub o obiekt uderzył łopatki może wystąpić, jak również.
Diagnostyka
Pacjenci często skarżą się na zlokalizowany ból wzdłuż mięśni w rogu łopatki tuż poniżej szyi i wzdłuż przyśrodkowej granicy łopatki. Umiarkowany do silnego ból występuje w spoczynku lub podczas ruchu i jest często opisywany jako ból, który nasila się przy ruchu ramienia przed ciałem i nad głową. Pacjenci często nie mogą wykonywać czynności wymagających uniesienia ramienia do przodu na wysokość i powyżej barku. Bóle głowy i skurcze mięśni są powszechne.
Wyniki badań klinicznych obejmują:
- Oczywista spoczynkowa pozycja łopatki (skrzydłowa w spoczynku) i/lub dyskineza łopatki (zmieniony ruch łopatki podczas ruchu ramienia)
- Wyczuwalny ubytek (taki jak wgłębienie) nad mięśniami wzdłuż przyśrodkowej granicy łopatki
- Zanik mięśni łopatki spowodowany brakiem przywiązania do kości
- Słabość przy podnoszeniu ramienia do przodu (uniesienie), na bok (abdukcja), i do tyłu (wyprost)
- Ból w stawie ramiennym lub w jego okolicy, który może być spowodowany zmianami towarzyszącymi, takimi jak uszkodzenie stawu AC lub uszkodzenie kaletki maziowej, albo wtórnymi źródłami bólu wynikającymi ze zmienionej pozycji łopatki
- Ból wzdłuż granicy przyśrodkowej opisywany jako umiarkowany do ciężkiego w spoczynku i przy ruchu ramienia
- Modyfikacja objawów poprzez ręczną stabilizację łopatki
Z powodu nieznajomości tego urazu, pacjenci mogą często pozostawać niezdiagnozowani przez lata lub mogą być błędnie zdiagnozowani jako posiadający pierwotną patologię szyjną lub glenohumeralną. Nierzadko pacjenci wykazują zmienioną charakterystykę percepcji bólu, taką jak nadwrażliwość na dotyk lub zmienioną charakterystykę psychologiczną, taką jak depresja, lęk lub negatywne spojrzenie na możliwość powrotu do zdrowia.
Obrazowanie jest minimalnie pomocne, ponieważ mięśnie nie rozrywają się w taki sam sposób, jak inne mięśnie ścięgniste, gdzie brak ciągłości może być doceniony w zaawansowanych badaniach obrazowych, takich jak MRI lub tomografia komputerowa. Zamiast tego, mięśnie łopatki odrywają się od kości, ale spoczywają nad naturalnym miejscem przyczepu po oderwaniu. Elektromiografia jest często interpretowana jako normalna lub z minimalnymi zmianami w aktywności mięśni.
Leczenie
Zaleca się chirurgiczne ponowne połączenie oderwanych mięśni. Można to osiągnąć, umieszczając najpierw otwory wiertnicze na przyśrodkowej granicy łopatki. Następnie do rozerwanych mięśni wprowadza się szwy, które są wciągane do otworów wykonanych w kości. Rehabilitacja po operacji trwa od 4 do 8 miesięcy.
Więcej informacji można znaleźć w: Informacje dla lekarzy klinicystów
Alo – http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23867169