Tradycyjnie, producent wykonawczy programu telewizyjnego był głównym wykonawcą, odpowiedzialnym za kreatywny kierunek i produkcję programu. Z czasem tytuł producenta wykonawczego został zastosowany do szerszego zakresu ról – od kogoś, kto organizuje finansowanie do „anioła”, który posiada tytuł jako wyróżnienie bez żadnych obowiązków zarządczych w zamian za zapewnienie kapitału zapasowego. Termin showrunner został stworzony, aby zidentyfikować producenta, który posiada ostateczne kierownictwo i twórczą władzę nad programem. Blog i książka Crafty Screenwriting definiuje showrunnera jako „osobę odpowiedzialną za wszystkie kreatywne aspekty programu i odpowiedzialną tylko przed siecią (i firmą produkcyjną, jeśli nie jest to firma produkcyjna). Szef. Zazwyczaj pisarz.”
Los Angeles Times felietonista Scott Collins opisuje showrunnerów jako:
„Hyphenates”, osobliwa hybryda artystów z gwiazdorskimi oczami i twardych jak paznokcie menedżerów operacyjnych. Nie są tylko pisarzami, nie są tylko producentami. Zatrudniają i zwalniają scenarzystów i członków ekipy, opracowują linie fabularne, piszą scenariusze, obsadzają aktorów, pilnują budżetu i wtrącają się w sprawy szefów studiów i sieci. Jest to jeden z najbardziej niezwykłych i wymagających, prawomózgowych/lewomózgowych opisów stanowisk w świecie rozrywki….howrunnerzy tworzą – i często kreują – show, a teraz bardziej niż kiedykolwiek, show są jedynymi rzeczami, które się liczą. W „długim ogonie” gospodarki rozrywkowej, widzowie nie oglądają sieci. Nie dbają nawet o sieci. Oglądają programy. I nie obchodzi ich, jak je dostają.
Shane Brennan, showrunner NCIS i NCIS: Los Angeles, stwierdził w jednym z wywiadów, że:
…. przydomek ten został stworzony, aby zidentyfikować producenta, który faktycznie sprawował ostateczną władzę nad programem, biorąc pod uwagę sposób, w jaki określenie „producent wykonawczy” było stosowane do szerszego zakresu ról. Nie bez znaczenia był też fakt, że każdy, kto miał jakąkolwiek władzę, chciał mieć uznanie producenta, łącznie z aktorami pierwszoplanowymi, którzy często nie robili nic więcej poza wypowiadaniem kwestii scenarzystów. „Doszło do etapu, w którym było to niewiarygodnie mylące; było tak wiele kredytów produkcyjnych, że nikt nie wiedział, kto jest odpowiedzialny.”
Często showrunner jest twórcą lub współtwórcą serii, ale często się przeprowadzają, a codzienne obowiązki na tym stanowisku spadają na innych pisarzy lub zespoły pisarskie. Prawo & Order, ER, The Simpsons, The West Wing, Star Trek: The Next Generation, NYPD Blue, Supernatural i The Walking Dead są przykładami długo trwających programów, które miały kolejnych, wielu showrunnerów.