Gdyby zachowanie przestępcze było jedynie wyborem, wskaźniki przestępczości byłyby z większym prawdopodobieństwem równomiernie rozłożone. Jednakże, kiedy europejscy badacze zaczęli obliczać wskaźniki przestępczości w XIX wieku, niektóre miejsca konsekwentnie miały więcej przestępstw z roku na rok. Te wyniki wskazywałyby, że na zachowania przestępcze musi mieć wpływ coś innego niż wybór i przestępczość, i musi być skorelowane z innymi czynnikami.
Pozytywizm to wykorzystanie empirycznych dowodów poprzez naukowe dociekania w celu poprawy społeczeństwa. Ostatecznie, kryminologia pozytywistyczna dążyła do zidentyfikowania innych przyczyn zachowań przestępczych poza wyborem. Podstawowe założenia pozytywizmu to pomiar, obiektywizm i przyczynowość. Wczesne teorie pozytywistyczne spekulowały, że istnieją przestępcy i nie-przestępcy. Tak więc, musimy zidentyfikować, co powoduje przestępców.
Charles Darwin napisał O pochodzeniu gatunków (1859), który nakreślił swoje obserwacje doboru naturalnego. Kilka lat później, zastosował swoje obserwacje do ludzi w Descent of Man (1871), w którym twierdził, że niektórzy ludzie mogą być ewolucyjnymi rewersami do wczesnego etapu człowieka. Chociaż nigdy nie pisał o zachowaniach przestępczych, inni zapożyczyli pomysły Darwina i zastosowali je do przestępczości.
- Hagan, F.E. (2018). Wprowadzenie do kryminologii: Theories, methods, and criminal behavior (9th ed.). Los Angeles, CA: Sage. ↵
- Darwin, C. (1859). On the origin of species by means of natural selection, or preservation of favoured races in the struggle for life. London: John Murray. ↵
- Darwin, C. (1871). The descent of man, and selection in relation to sex. London: John Murray. ↵