Straż Pożarna w Fort Worth

Pierwsza Ochotnicza Straż PożarnaEdit

W 1872 roku Fort Worth zostało włączone przez Legislaturę Teksasu. W tym samym roku nastąpił gwałtowny rozwój miasta, kiedy ogłoszono plany budowy linii kolejowej Texas and Pacific Railway. W tym czasie większość budynków w mieście to były źle zbudowane drewniane konstrukcje lub namioty, które łatwo się paliły. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, budynki te były ogrzewane piecami na drewno lub kominkami. Ze względu na te warunki, duże niszczycielskie pożary były powszechne.

W 1873 roku kapitan Buckley C. Paddock zorganizował pierwszą kompanię strażacką w Fort Worth, Hook and Ladder Company #1. Kompania składała się z 60 ochotników. Firma zaczęła zbierać fundusze i zakupiła wóz hakowy i drabiniasty za 600 dolarów. Trzy lata później zakupiono parowóz Silsby za sumę 6.250 dolarów, a miasto szybko zdało sobie sprawę, że potrzebuje niezawodnego źródła wody do gaszenia pożarów. Rada miejska przeznaczyła wtedy sumę 1.025 dolarów na budowę 3 cystern. Cysterny te mieściły łącznie 63 000 galonów wody.

W 1882 roku Fort Worth zbudowało system wodociągów. System ten miał sześć mil rurociągów i pojemność 4 milionów galonów wody dziennie. Miasto zainstalowało również elektryczny system alarmu przeciwpożarowego, pierwszy w Teksasie, oraz 11 skrzynek Gamewell. Jednak te i inne ulepszenia straży pożarnej zaczęły nadwyrężać budżet miasta.

Texas Spring Palace fireEdit

W nocy 30 maja 1890 roku wybuchł pożar na drugim piętrze Texas Spring Palace. Szacuje się, że w momencie wybuchu pożaru przebywało tam około 7000 osób. W ciągu kilku minut budynek stanął w płomieniach, a goście zaczęli wyskakiwać z okien drugiego piętra. Zginął tylko jeden człowiek, Anglik Al Hayne, który zginął po uratowaniu kilku osób z pożaru. Pożar w Spring Palace stał się katalizatorem dalszych ulepszeń w sprzęcie pożarniczym i personelu: 1 grudnia 1893 r. w Fort Worth powstała pierwsza zawodowa kompania straży pożarnej.

Biały aparatEdit

W 1904 roku rozpoczęła się tradycja malowania aparatów straży pożarnej Fort Worth Fire Department na biało. W tym roku, Stacja #5 została wybrana do reprezentowania Fort Worth w corocznym wyścigu Texas State Pump na State Fair of Texas w Dallas. Członkowie Kompanii #5 nie byli w stanie zabrać swojego regularnego aparatu i zamiast tego musieli użyć rezerwowego pumpera. Pumper był w złym stanie, a z miasta nie chce zapewnić finansowania, mężczyźni zebrali pieniądze sami. Zabrali pumper do fabryki bryczek E.E. Lennox i poprosili pana Lennoxa, aby zrobił z niego najładniejszy wóz, jaki tylko mógł. Kiedy członkowie firmy wrócili, zastali wagon pomalowany na biało z wykończeniami i napisami w kolorze złotym. Kompania wygrała wyścigi i nagrodę w wysokości 250 dolarów w tym samym roku. Od tego czasu mieszkańcy Fort Worth zaczęli komplementować straż pożarną za to, jak piękny był wóz. Zadowolony ze wszystkich komplementów szef straży pożarnej ogłosił, że cały nowy i odnowiony sprzęt ma być pomalowany na biało. Aparatura Fort Worth była całkowicie biała aż do 1981 roku, kiedy to dodano niebieski pasek.

Wielki pożar w South Side z 1909 rokuEdit

3 kwietnia 1909 roku straż pożarna Fort Worth odpowiedziała na pożar w południowej części miasta. Wspomagany przez wiatr wiejący z prędkością 40 mil na godzinę, ogień szybko się powiększał i wkrótce ogłoszono ogólny alarm. Dwa z silników departamentu uległy awarii w drodze do pożaru. Kompania Engine Company #8 uderzyła w słup telefoniczny, a Kompania Hose Company #5 została również wyłączona z akcji, gdy jeden z jej koni poślizgnął się i złamał nogę. Pożar stał się tak gorący, że gumowe węże używane przez oddział stopiły się. Ogień płonął poza kontrolą, dopóki nie dotarł do naturalnej bariery utworzonej przez lokomotywownię, sklepy i stocznię Texas and Pacific Railroad. Bariera ta zapobiegła rozprzestrzenianiu się ognia dalej na północ, oszczędzając w ten sposób śródmieście. Kiedy pożar został ostatecznie ugaszony, ponad 26 bloków kwadratowych i 290 struktur, w tym stacja Texas and Pacific, zostało zniszczonych.

1909-1919Edit

W 1909 roku miasto zaczęło kupować zmotoryzowany sprzęt dla wydziału. Pierwszym zmotoryzowanym pojazdem był samochód, którego koszt wyniósł 2 140 dolarów. Do 1919 roku wydział był całkowicie zmotoryzowany, a cały sprzęt konny został wycofany z użytku. W tych latach departament zatrudnił pierwszego Marszałka Straży Pożarnej, a miasto zaczęło przyjmować kilka postępowych kodeksów przeciwpożarowych.

Lata 20-te i 30-teEdit

W latach 20-tych i 30-tych departament kontynuował ekspansję wraz z miastem. Nowa siedziba w centrum miasta i stacja sygnalizacyjna przy 1000 Cherry Street, zaprojektowana przez Wyatta C. Hedricka, rozpoczęła działalność w grudniu 1930 roku. W 1935 roku wydział zjednoczył się. Związek zaczął naciskać na ustawę o płacy minimalnej, a w 1937 roku ustawodawca teksaski uchwalił pożądane przepisy. To nadwyrężyło i tak już uszczuploną kasę miejską, a miasto było w stanie zapłacić tylko około 75% płacy minimalnej. Związek zawodowy pozwał o zaległe wynagrodzenie, ale komendant straży pożarnej oświadczył, że nie jest w stanie poprzeć pozwu.

Lata czterdzieste & Lata pięćdziesiąteEdit

Podczas II wojny światowej Fort Worth miało trudności z zastąpieniem swoich starszych aparatów strażackich, ponieważ wojsko miało preferencje w zakupie ciężkiego sprzętu. Miasto było w stanie kupić trochę nowego sprzętu w latach przed przystąpieniem USA do wojny, ale z 21 stacjami i miastem rozrastającym się do 100 mil kwadratowych, zasoby wydziału były mocno ograniczone. W tym czasie stosunki między zarządem wydziału a związkami zawodowymi stale się pogarszały. Doszło do tego w 1945 roku, kiedy zarządca miasta zdegradował komendanta straży pożarnej do stopnia kapitana.

W okresie powojennym nastąpiło wiele zmian w wydziale, który w końcu był w stanie wymienić przestarzały sprzęt. W 1947 roku Legislatura Teksasu uchwaliła ustawę o służbie cywilnej, która wymagała od policji i straży pożarnej wdrożenia konkurencyjnego systemu awansów. To samo prawo zabraniało również policji i strażakom strajkować.

W latach 50. wydział rozpoczął liczne kampanie public relations mające na celu zapobieganie pożarom. W tym celu w 1956 roku utworzono wydział bezpieczeństwa pożarowego. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy, 415 programów nauczyło 81,000 ludzi o bezpieczeństwie pożarowym i zapobieganiu.

Lata 60-teEdit

1961 przyniósł dwa pierwsze wydarzenia dla wydziału. Wydział utworzył swoją pierwszą kompanię do pomocy w nagłych wypadkach medycznych. W latach wcześniejszych, wszyscy pracownicy wydziału otrzymali szkolenie w zakresie pierwszej pomocy od Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, ale postęp w technikach ratowniczych i sprzęcie doprowadził do dostępności bardziej innowacyjnych szkoleń. W 1961 roku wydział utworzył również zespół nurków, używając technik SCUBA wzorowanych na tych używanych przez słynnego francuskiego oceanografa Jacques’a Cousteau.

W latach 60-tych miasto wydało prawie 1,5 miliona dolarów na wymianę sprzętu i przebudowę remiz strażackich. Największą zmianą było otwarcie miejskiego Centrum Szkolenia Straży Pożarnej i Policji. Początkowo krytykowany, ośrodek szkoleniowy okazał się wielkim sukcesem i był badany przez miasta w całym kraju.

Lata 70. i 80. do chwili obecnejEdit

W latach 70. i 80. nastąpiło wiele zmian w departamencie. Departamenty policji i straży pożarnej zostały zreorganizowane w miejski departament bezpieczeństwa publicznego, podczas gdy departament straży pożarnej został również wewnętrznie zreorganizowany. Zainicjowano program First Responder w celu przeszkolenia wszystkich strażaków jako EMTs, a zespoły HAZMAT zostały utworzone w tym czasie, aby reagować na incydenty, w których materiały niebezpieczne były zaangażowane. Departament zaczął wymagać od wszystkich swoich członków uczestnictwa w programie sprawności fizycznej. Program ten wymagał również corocznych badań lekarskich na koszt departamentu.

Od lat 80-tych departament dodał nowe remizy w szybko rozwijającym się obszarze Far North Fort Worth i wymienił przestarzałe remizy w całym mieście.