Ted Bulthaup założył swoją pierwszą firmę, Caribou Productions, w Chicago, kiedy jeszcze uczęszczał na Uniwersytet DePaul. Caribou promowało różnych artystów występujących na żywo w różnych miejscach w środkowej części Stanów Zjednoczonych. Przykłady obejmują takich artystów jak Cheap Trick, Atlanta Rhythm Section, Doobie Brothers, Genesis, Supertramp, Bruce Springsteen, Jackson Brown, Beach Boys, Yes, Charlie Daniels, itp. Bulthaup konsultował później różne historyczne renowacje pałaców filmowych z epoki przeddepresyjnej, przywracając i przekształcając je w miejsca występów na żywo. Zeznawał przed komisją House Ways & Means Committee w sprawie zachęt podatkowych dla historycznej ochrony zabytków architektury.
Bulthaup przerwał normalny tok działalności na kilka lat, opuszczając Chicago, aby opiekować się starzejącymi się krewnymi w Indianapolis aż do ich śmierci. Jego dziadkowie byli zbyt starzy, aby żyć na własną rękę, ale zbyt zdrowi na dom opieki. Bulthaup kontynuował swoje wcześniejsze wysiłki w restaurowaniu starych, zniszczonych pałaców filmowych, co zaowocowało pomysłem „kolacji i filmu”. W 1991 roku pomysł ten przekształcił się w pierwsze w tym kraju kino z pełną obsługą, „Hollywood Bar & Filmworks”, które zbudował i otworzył w centrum Indianapolis.
Bulthaup był pierwszym przedsiębiorcą, który zaoferował pełną obsługę gastronomiczną, składającą się z pełnego wyboru napojów, w tym piwa, wina i koktajli, a także szerokiej gamy przystawek, sałatki, kanapki, pizzę i desery, w tym naleśniki i parfaity lodowe nasączone likierami i tradycyjnymi cukierkami, a także popcorn z prawdziwym masłem od prawdziwych krów, a nie tym sztucznie aromatyzowanym i barwionym na żółto syropem sojowym.
W 2003 roku Bulthaup otworzył Hollywood Blvd Cinema w Woodridge Illinois, a następnie w 2009 roku Hollywood Palms Cinema w Naperville, oba na dalekich zachodnich przedmieściach Chicago. W szczytowym momencie kina Blvd i Palms cieszyły się najwyższym w kraju wskaźnikiem obłożenia miejsc, najwyższą frekwencją na jedno miejsce i na jeden ekran oraz najwyższą sprzedażą na jednego patrona spośród wszystkich kin w kraju, z roczną frekwencją w każdej lokalizacji przewyższającą liczbę fanów NFL na meczach Bears w Soldier Field. Było to w czasie, gdy mieszkańcy przedmieść Indianapolis nie dbali o podróż do centrum miasta do hybrydowego kina, tak zupełnie innego, że ogół społeczeństwa nie mógł do końca pojąć tej radykalnej koncepcji, w tym czasie oferującego tylko filmy sub-run (krótko przed wydaniem wideo).
Filmworks był pierwszym nowym kinem w centrum miasta od ponad 60 lat i pierwszym, który działał w rdzeniu Indy w ciągu ponad dwóch dekad. Hollywood szybko stało się wiodącym celem podróży w regionie i przez lata otrzymywało uznanie za doskonałość, konsekwentnie zdobywając stanowe, lokalne & krajowe nagrody rozrywkowe i restauracyjne „Best of” w różnych lokalnych plebiscytach czytelników, w tym Downtown Indy’s Best New Addition, Indy’s Best Movie Theater, Indy’s Best Kept Secret, oraz jako posiadające Indy’s Best Service, Best Movie Popcorn i 2nd Best Pizza. The Restaurant & Hospitality Association of Indiana przyznało Hollywood nagrodę „Good Neighbor Award”, a Hollywood zostało wybrane jako posiadające „Najlepsze menu” w stanie. Narodowe Stowarzyszenie Właścicieli Teatrów i Hollywood Reporter uznały teatr za najlepszy w usługach społecznych & Marketing w kraju. Indianapolis Monthly nazwał teatr jednym z „klejnotów w koronie” i wymienił go jako trzecie najlepsze miejsce do zabrania turystów (po 500 Mile Race i Children’s Museum). Bulthaup otrzymał zarówno nagrodę CEO Magazine „Service Excellence Award” jak i Mass Mutual’s/U.S. Chamber of Commerce „Blue Chip Enterprise Award” za przedsiębiorczość. Bulthaup był prezesem-założycielem Downtown Indianapolis Restaurant & Hospitality Association, a później pełnił funkcje w zarządzie zarówno tej organizacji, jak i Theater Owners of Indiana.
Poprzez różne taktyki, Hollywood zakwestionował sposób dystrybucji filmów w tym kraju, powodując pewne fundamentalne zmiany w branży, w tym, status pośredniego biegu i pierwszy-run przenieść-over teatrów i eliminując barierę uwolnienia dla teatrów, które chcą zapewnić rozszerzone jedzenie i wybór napojów z usługą to-your-seat. Hollywood w Indianapolis utorował drogę dla tego końca przemysłu i był powszechnie uznawany za wiodący w kraju teatr high-amenity.
Wśród zmieniających branżę wysiłków było wniesienie i wygranie pozwu antymonopolowego przeciwko MGM. Po tym doświadczeniu, Bulthaup stał się źródłem informacji dla Departamentu Sprawiedliwości USA w kwestiach antymonopolowych i dekretu o zgodzie Paramountu z 1949 roku, ostatnio zeznając przed komisją prawną w sprawie fuzji chicagowskich kin Show Place Cinemas i AMC. AMC nakazano później pozbyć się kilku kin w Chicago (które następnie sprzedano firmie Regal).
Ostatnio Bulthaup zeznawał kilka razy w imieniu Illinois Department of Economic Opportunity przed stałymi komisjami stanowej Izby i Senatu oraz Departamentem Skarbu USA.
Operacja w Indianapolis zawsze cieszyła się doskonałą reputacją. Disney zwrócił się do Bulthaupa w sprawie budowy kina podobnego do Filmworks w Epcot. Jeśli naśladownictwo jest najszczerszą formą pochlebstwa, General Cinema eksperymentowało później z operacją kopiowania i kilka drugorzędnych naśladowców powstało po sukcesie Indy’ego. Hollywood Indy było jedyną lokalną rekomendacją świetnego miejsca do odwiedzenia w artykule USA Today podczas konferencji Final Four w Indianapolis. MS*NBC skupiło się na Filmworks nie tylko jako na wyjątkowym kinie, ale także na tym, jak wielką wartość oferuje w porównaniu z nowojorskimi kinami. Sportowe radio LA nadawało na żywo z kina program „Hollywood to Hollywood”, kiedy Pacers grali w playoffach NBA przeciwko Lakers. Warner Bros zaoferował Bulthaupowi pracę jako Krajowy Dyrektor Projektów Specjalnych (Marketing), jeśli sprzedałby lokalizację w Indy i przeniósł się do LA.
W tym okresie dom Bulthaupa spłonął wczesnym rankiem w Święto Dziękczynienia, prawie pozbawiając życia kilkoro dzieci, które Ted wyciągnął z płonącego domu. Uwięziony przez płomienie, wyrzucił jedno dziecko przez płonącą kuchnię na wolną przestrzeń w pobliżu drzwi wejściowych. Biegnąc z powrotem na górę wybił okno na drugim piętrze, wyszedł na dach, zamachnął się na ostatnie dziecko w krzak zanim sam skoczył. Ted poprosił przyjaciela, który był reporterem lokalnego oddziału CBS o oprowadzenie po wypalonej skorupie, ponieważ następstwa pożarów domów są rzadko relacjonowane przez media. Segmenty te zostały nominowane do lokalnej nagrody Emmy. Bulthaup nakręcił później film PSA, który miał być emitowany przed filmami dla dzieci w kinie. National Association of Theater Owners (NATO) uznało nasz Hollywood’s Kids Fire Safety Program za specjalną nagrodę „Community Service Award”.
Miasto Indianapolis później stworzyło ogromny bałagan w centrum miasta, zaczynając od długiej budowy Circle Centre Mall, a następnie negatywny wpływ nowej profesjonalnej areny do koszykówki rozwijanej w samym sercu centrum. Późniejsza hiper-inflacja stawek za parkowanie w sąsiedztwie podczas specjalnych wydarzeń stała się poważnym wyzwaniem dla wszystkich restauracji i rozrywek w centrum miasta. Nagle, po latach sukcesów Hollywood, stawki parkingowe w śródmieściu wzrosły o 735% w ponad 100 imprezowych nocy w roku z powodu bliskości Conseco Fieldhouse. Bulthaup stanął na czele szarży przeciwko wtajemniczonym i władzy – pomimo starej maksymy, że nie można walczyć z ratuszem. Miasto wzięło wpływy ze specjalnego podatku restauracyjnego dla areny i stworzyło niszczycielską sytuację, poważnie szkodząc liczbie wizyt w centrum miasta przez mieszkańców przedmieść Indianapolis. Lokalny burmistrz nadal obejmować anty-małych praktyk biznesowych, a nawet podwoiła już szkodliwe podatki biznesowe, a więc na 15 rocznicę Hollywood Bar & Filmworks otwarcie Bulthaup dobrowolnie zamknął lokalizację Indianapolis. Wszystkie lokalne pożyczki i długi wszelkiego rodzaju zostały dobrowolnie wypłacone w całości wszystkim, zarówno zabezpieczonym jak i niezabezpieczonym wierzycielom, a aktywa zostały przeniesione do Illinois do późniejszego wykorzystania w jednej z ekspansji Hollywood Blvd Cinema.
Even tak, w ostatnim roku działalności, Hollywood Bar & Filmworks został wymieniony w Indianapolis Business Journal jako 8 najszybciej rozwijającej się firmy w Indy. Ten wrak był wszystko z powodu lokalnych rządów lekkomyślne i beztroskie działania w tej sprawie. To później kosztowało burmistrza jego biuro i jego kolesiów ich biura w ciągu następnych kilku cykli wyborczych. Bulthaup zaoszczędził również lokalnym podatnikom około $55 milionów dolarów poprzez ujawnienie faktów dotyczących zamknięcia teatrów i innych biznesów. Ted udowodnił, że lokalna drużyna NBA była przeciwieństwem potęgi gospodarczej dla miasta, które udawała, że jest i że profesjonalne drużyny sportowe nie są godne dużych inwestycji publicznych opartych na jakimkolwiek ROI.
Niezależnie od tego, firma Teds w Indianapolis była całkowita strata. To był bardzo rodzinny biznes i jeden młody pracownik nawet popełnił samobójstwo z powodu utraty jej rodziny z powodu zamknięcia tej firmy. Rada Miasta Indianapolis przyjęła „pośmiertną” uchwałę dzień po zamknięciu teatru, mówiąc, że teatr był jednym z największych atutów miasta, a nawet nazwała Bulthaup jednym z „żelaznych ludzi” i „wizjonerów” odrodzenia centrum miasta. W artykule z 2015 roku wymieniono dziesięć najlepszych rzeczy, których brakuje w Indianapolis i których już nigdy nie zobaczymy. Hollywood było na liście.
Bulthaup otworzył dawno opróżniony multipleks General Cinema jako Hollywood Blvd Cinema w Woodridge, Illinois 2 marca 2003 roku jako strategia wyjścia z Indianapolis, ale także w próbujących okolicznościach. Po ukończeniu budowy w trzech/czwartych, inspektorzy budowlani po raz pierwszy zażądali, aby cały obiekt został dostosowany do przepisów, a nie tylko nowa konstrukcja, jak stanowi kodeks. Spowodowało to trzymiesięczne opóźnienie, które przełożyło wielkie otwarcie i sprawiło, że nie zdążyliśmy na świąteczny sezon filmowy. Ponowne otwarcie zbiegło się w czasie z wypowiedzeniem wojny Irakowi, co skupiło uwagę narodu, a zwłaszcza mediów, na ich małych telewizorach. W związku z dodatkowym zapotrzebowaniem na modernizację i okolicznościami, natychmiast pojawił się niedobór gotówki w wysokości około miliona dolarów. Hollywood Blvd został uznany przez Chicago Magazine za „Najlepsze Kino” w pierwszym roku swojej działalności, pokonując nowy, wart 30 000 000 dolarów AMC/Imax w centrum miasta. Hollywood Blvd było jedynym kinem, które otrzymało ocenę „A+” od Chicago Sun Times i zostało również uznane za jedno z dziesięciu najlepszych nowych miejsc w kraju przez Restaurant Business Magazine. Operacja została uznana za najlepiej sprzedający się teatr w kraju kilkakrotnie przez Hollywood Reporter i National Association of Theater Owners, a także otrzymała nagrodę Entrepreneurial Excellence Awards od Business Ledger Magazine.
W pierwszym roku sprzedaż w wysokości 2.500.000 dolarów wzrosła średnio o 2.000.000 dolarów rocznie. Nowa operacja miała pozytywny przepływ środków pieniężnych po kilku miesiącach, przyniósł sprzedawców bieżących i był na normalnych warunkach po czternastu miesiącach. Spółka venture capital pożyczka w wysokości 200.000 dolarów plus odsetki w wysokości 14% została wypłacona w całości, a wszyscy inwestorzy odzyskali swoje pieniądze po zaledwie dwóch latach. Nowa spółka LLC została utworzona, która kupiła aktywa poprzedniej operacji, Hollywood Bar & Filmworks i Hollywood Blvd Cinema zarówno, i przejęła prowadzenie pierwszej lokalizacji w Illinois. Sprzedaż rosła co roku w tym samym tempie aż do 2010 roku i według wielu statystyk kino wciąż przewyższało branżę w ogóle, a sąsiednie kina w szczególności. W tych pierwszych siedmiu latach działalności, kończących się w 2010 roku, było pięć dużych ekspansji na Blvd.
Hollywood Blvd ostatnia ekspansja została zakończona w grudniu 2010 i przyniósł liczbę ekranów z oryginalnych czterech do dziesięciu, lobby potroił się w wielkości w tym duże atrium szkła, box office został rozszerzony do dwukrotnie jego przestrzeni, pojemność umywalni wzrosła, prywatny pokój imprez i nawet Hollywood muzeum zostały dodane. Muzeum posiadało obszerną kolekcję historycznych przedmiotów z Hollywood, niektóre z nich były własne, a inne wypożyczone. Nad nowym wejściem umieszczono pełnowymiarowy Blues Mobile z posągami Blues Brothers, a reflektory na dachu rozświetlają nocne niebo. Reflektory te były używane przez 365 dni w roku i wymagały odpowiednich przepisów. Bulthaup przeforsował te rozporządzenia zarówno w Naperville jak i Woodridge i są to jedyne gminy w Illinois, które pozwalają na takie zastosowanie. W ciągu roku więcej ludzi uczęszczało do kina w Woodridge niż na Soldier Field, aby zobaczyć jak grają Chicago Bears.
W ramach tej ekspansji dodano również chińską restaurację typu sit down, nowa „Formosa Café” była naprawdę spektakularną restauracją, która otrzymywała entuzjastyczne recenzje i powtarzała się, ale budowa drogi w 2011 & 2012 roku miała katastrofalne skutki. Czynsz Formosy został tymczasowo obniżony o połowę, Bulthaup zmniejszył płace o 1/3, a sprzedaż wzrosła średnio o 30% w 2013 roku, ale to nie wystarczyło.
W wrześniu 2009 roku Bulthaup otworzył siedmioekranowy Hollywood Palms, A Cinema, Bar & Eatery w Naperville w samym środku najgorszego chaosu gospodarczego w kraju od czasów Wielkiego Kryzysu. Jednak w ciągu dziewięciu krótkich miesięcy od otwarcia, sprzedaż była generowana w tempie, które nie zostało osiągnięte w Hollywood Blvd aż po 3 latach działalności, a przepływ gotówki był niemal natychmiastowy. Częściowa technologia 3D została dodana do każdej z tych operacji w maju 2010 r., a cyfrowa transformacja została zakończona latem 2013 r. (co było koniecznością, ponieważ studia wkrótce przestały wypuszczać filmy na taśmie filmowej).
Jednym z najważniejszych wydarzeń podczas pierwszych lat Bulthaupa w Hollywood Blvd Cinema było to, kiedy zorganizował dla swoich małych przyjaciół „The Munchkins”, aby otrzymać Gwiazdę na chodniku innego Hollywood Blvd, (ulica w LA). W tamtym czasie Hollywood Blvd miało największą frekwencję na pokazach „Czarnoksiężnika z Oz” na świecie i zawsze sprowadzało na te pokazy pozostałych siedmiu aktorów z Munchkinów. Pierwsza nominacja Bulthaupa do tego zaszczytu została odrzucona (22 honorowych aktorów zostało wybranych z ponad 600 nominacji).
Bulthaup zaczął dzwonić do przyjaciół z branży, aby pomogli lobbować w tej sprawie. Steven Spielberg, George Lucas, Ted Turner, Roger Ebert, Hugh Hefner, Tippi Hedren, Harvey Weinstein, Mickey Rooney, Jane Russell, AFI, Leonard Maltin, TCM, jak również każde główne studio Hollywood, w tym Warner Bros, Universal, MGM, Sony, Disney, Paramount i inni napisali listy lub złożyli osobiste apele do burmistrza Hollywood. Munchkinsi otrzymali swoją gwiazdę w listopadzie 2007 roku.
Sukces kampanii i samej ceremonii był 15 minutowym dodatkiem specjalnym na DVD 70th Anniversary Oz i był relacjonowany w bezprecedensowej liczbie 575 telewizyjnych programów informacyjnych w samych tylko Stanach Zjednoczonych, w tym Good Morning America, Today Show, Entertainment Tonight, Access Hollywood, a nawet Hardball z Chrisem Mathewsem. Na całym świecie wydarzenia relacjonowały takie stacje jak NPR, BBC, AP, Reuters i inne serwisy informacyjne. Historie pojawiły się w całej Europie, Chinach, Indiach, Japonii i na Bliskim Wschodzie – Bulthaup został nawet wspomniany w gazecie w Istambule jako Cinesman Sahib Ted Bulthaup.
Bulthaup wykorzystał okazję ceremonii wręczenia Gwiazdy Munchkinom do zorganizowania wydarzenia związanego z Czarnoksiężnikiem z Oz w Grauman’s Chinese Theater, przed którym Munchkins otrzymali swoją Gwiazdę następnego ranka i który był miejscem, gdzie „Czarnoksiężnik z Oz” miał premierę 68 lat wcześniej. Co zadziwiające, niektórzy z obecnych na imprezie Munchkin Honorees byli obecni na tej premierze.
Ponad 30,000 dolarów zostało zebranych na historyczną konserwację zabytków architektury Hollywood.
Jedną ze szczególnych cech działalności Bulthaup’a jest to, że przyjaciele z show-biznesu lub powiązania zostały poproszone o zatrzymanie się na weekend w teatrach, aby spotkać się z publicznością i podpisać autografy. Ludzie tacy jak Dan Aykroyd, Ernie Hudson, Rita Moreno, Burt Reynolds Tony Curtis, Teri Garr, Richard Dreyfus, William Shatner, David Carradine, Shirley Jones, Leslie Nielsen, Karen Allen, Peter Falk, Debbie Reynolds, Mickey Rooney, Paris Hilton, Ernest Borgnine, Channing Tatum, Michael Madsen, Martin Landau, Penny Marshall, Malcolm McDowell, Verne Troyer, Tippi Hedren, Peter Fonda, Elliot Gould, Robert Englund i wielu, wielu innych indywidualnie przyjechało do miasta z pokazami swoich filmów.
Several „Harry Potter” aktorzy przyszli do teatrów na otwarcia swoich filmów, w tym Phelps (Weasley) Twins, a dla ostatniej raty z filmów Potter, Tom Felton, który grał „Draco Malfoy” był gospodarzem gości. Paramount zaprosił Johnny’ego Knoxville’a na weekend otwarcia ostatniego filmu „Jack Ass”. Jennifer Hudson była tam na otwarciu „Dreamgirls”. David Arquette był gospodarzem ekskluzywnych pokazów pierwszego filmu, który wyprodukował, napisał, wyreżyserował i w którym wystąpił wraz z kilkoma innymi członkami obsady. Ośmiu aktorów z filmów „Zmierzch”, w tym Ashley Green & Kellan Lutz byli gospodarzami weekendów otwarcia tej serii; z Peterem Facinelli gospodarzem weekendu otwarcia ostatniej części „Zmierzchu”. Zach Gordon, który gra tytułową rolę „Wimpy Kid” w serii filmów o tej samej nazwie spędził weekendy otwarcia hosting tych filmów. Virginia Madsen gościła w weekend otwarcia ekskluzywnego filmu „Cud na Belle Island” (w którym wystąpiła razem z Morganem Freemanem). Tydzień przed świętami Bożego Narodzenia, Hollywood gościł Bailee Madison & Josh Rush na Chicagoland Premier „Parental Guidance”, który później otworzył się w Boże Narodzenie i w którym współ-stared z Billy Crystal & Bette Midler.
Hollywood był również gospodarzem dla zjazdów obsady, takich jak Jezus Chrystus Superstar, Hannah Montana, Animal House, West Side Story, Rocky Horror, The Poseidon Adventure, High School Musical, Powrót do przyszłości, Oliver, Gwiezdne Wojny, Willie Wonka, A League of Their Own & innych. Roger Ebert „Tweetował”, że Hollywood Blvd i Palms to jego ulubione teatry. Ilość uznania na poziomie krajowym, stanowym i lokalnym z różnych, marketingu, usług społecznych i nagród osiągnięć, że firmy Bulthaup zostały uhonorowane z są teraz zbyt liczne, aby wymienić tutaj, ale obejmują dwa więcej nagród marketingowych z National Association of Theater Owners i dziewięć „najlepsze” nagrody za reklamę z Chicago Publicity Club.
Bulthaup i teatry są częstymi tematami stanowych, krajowych i światowych wiadomości i „go to” zasobów dla CNN, MSNBC, BBC, Reuters, i innych w sprawach branżowych, takich jak CNN & ABC po Aurora, Colorado strzelaniny teatrze.
Przez lata Bulthaup był okazjonalnym gościnnym wykładowcą dla studentów na temat marketingu i przedsiębiorczości.
Based on column inches, broadcast minutes, and website hits, the annual value of generated publicity approached $15,000,000. To więcej niż cały budżet na reklamę turystyczną dla miasta Chicago i stanu Indiana razem wziętych. Strona internetowa kina odnotowuje co najmniej 5000 odwiedzin tygodniowo, a około 160 000 osób subskrybuje przewodnik po kinie, który jest co tydzień rozsyłany pocztą elektroniczną. Jest to wielkie dobrodziejstwo dla miast, w których znajdowały się kina. Bulthaup zawsze współdziałał ze społecznością i organizacjami charytatywnymi. Rozdawanie biletów na filmy nie jest dozwolone przez wytwórnie filmowe, a kina, które to robią, są obciążane pełnymi kosztami wstępu, niezależnie od tego, że bilet jest bezpłatny. Większość kin nie przekazuje biletów z powodu tych kosztów. Bulthaup przekazał wstęp do wielu przyczyn na własny koszt.
To zawierał regularne LifeSource dysków krwi w kinach, (dostać darmowy bilet, gdy oddajesz krew) i tych dwóch teatrów były największym prywatnym źródłem krwi dla DuPage County. Inne ważne wydarzenia obejmowały Easter Seals, gdzie całe obiekty zostały podarowane do użytku w celu zorganizowania prywatnych imprez przedpremierowych dla każdego z filmów z serii Harry Potter. Fundusze zostały przeznaczone na walkę z białaczką dziecięcą i ostatecznie zebrano w sumie około $200,000. Łączne wpływy z biletów na weekendowe pokazy „Powrotu do przyszłości” w wysokości ponad 50 000 dolarów zostały przekazane na rzecz Fundacji Michaela J. Foxa, gdy czterech aktorów filmu, w tym Christopher Lloyd, pojawiło się osobiście w kinie. Kiedy Terri Garr była gospodarzem pokazów filmu „Młody Frankenstein”, w ciągu jednego wieczoru zebrano 30 000 dolarów na walkę ze stwardnieniem rozsianym (na które sama cierpi). Coroczna impreza Oscar Night na dużym ekranie zebrała pieniądze dla organizacji charytatywnej Variety Children’s Charity, przekraczając kwoty zebrane z imprez oscarowych Richarda Roepera w centrum miasta.
Teatry otrzymały krajowe nagrody za takie wysiłki z Easter Seals, Variety Clubs Children’s Charities, National Association of Theater Owners, Life Source i uznanie od wielu państwowych i lokalnych organizacji, w tym ze szkół, małe ligi, okręgi parkowe, chłopiec & dziewczyna harcerze, zapobieganie samobójstwom, ratowanie dzikich zwierząt, organizacje weteranów i różne inne przyczyny.
Kiedykolwiek pozostałe Munchkins odwiedził teatry dla corocznych pokazów „Czarnoksiężnika z Oz”; Bulthaup by wziąć kilka z nich do szpitala obszaru i odwiedzić oddział dziecięcy, lub zorganizować duże
„Meet a Munchkin” wydarzenia w kawiarniach szpitalnych. Dwa darmowe bilety były przyznawane za każdą zabawkę ofiarowaną do jednego z teatrów podczas świąt Bożego Narodzenia, które z kolei były przekazywane do WGN toy drive. Karolyn Grimes, która grała ZuZu w „It’s a Wonderful Life” zrobiła 15 kolejnych corocznych płatnych osobistych występów goszczących projekcje tego kultowego filmu w kinach. Bulthaup zawsze kazałby jej prowadzić procesję pełnych zabawek pojazdów do studia, goszcząc na antenie segmenty dla ostatniego dnia zabawek i filmując 'spoty promocyjne' na następny rok. Bulthaup również od czasu do czasu wykładała studentom o marketingu i przedsiębiorczości. Bulthaup jest w przemyśle rozrywkowym od 40 lat, stworzył koncepcję kolacji i filmu i odniósł sukces w tym biznesie przez 25 lat; z pewnością jest najbardziej doświadczoną osobą w kraju w tym sektorze przemysłu. Bulthaup nie jest już związany z hollywoodzkimi kinami.
Bulthaup uczęszczał zarówno do Northern Illinois University na biologię, a następnie do DePaul University na kierunek Administracja Biznesowa przez 4 lata, wszystkie na stypendia. Wczesna edukacja obejmowała bycie nazwanym do National Honor Society i wybranym przewodniczącym klasy seniorów w Downers Grove South High School, która nadal jest jedyną klasą kończącą szkołę, która pozostawiła nadwyżkę w skarbcu. Bulthaupowi udało się zatrudnić zespół Styx, aby wystąpił w jego liceum w tym samym miesiącu, w którym ich piosenka „Lady” trafiła na „Number 1” na krajowej liście przebojów. Interesując się wieloma rzeczami, szczególnie nauką i historią, Ted nadal jest rekordzistą w ilości zdobytych nagród za pierwsze miejsce w nauce w stanie Illinois. Wśród innych nagród, Ted zdobył Międzynarodową Nagrodę Naukową w dziedzinie zoologii za swoją pracę na temat biologii nietoperzy. Jest to Olimpiada dla targów nauki, w której bierze udział ponad 1 000 000 uczniów na całym świecie. Po raz pierwszy pracował z nietoperzami wampirami w Brookfield Zoo w siódmej klasie, a następnie uzyskał przestrzeń laboratoryjną i sprzęt w Argonne National Lab’s Biology Building, które zostały przekazane do wykorzystania w jego pracy w młodszych i starszych klasach szkoły średniej. Pomiędzy 12 a 21 rokiem życia, Bulthaup zyskał ogólnokrajową reputację dzięki swojej pracy, był gościnnym wykładowcą w różnych szkołach średnich i wyższych, a nawet w Centrum Badań Marynarki Wojennej w San Diego. Bulthaup był również szeroko opisywany w lokalnych i krajowych mediach. Pierwszy raz w ogólnokrajowej telewizji, z Frankiem Reynoldsem w wieczornych wiadomościach ABC, a później w „Real People” z Sarą Purcell; także w Associated Press, Chicago Tribune, National Enquirer, itd. Został zaproszony do napisania artykułu o swojej pracy dla National Geographic w wieku 18 lat, a także do lokalizacji w Panama Research Station na wyspie Barro Colorado na lato pracy w terenie.
Bulthaup był wpływowy w nakłanianiu ComEd do darowizny 212 akrów ziemi, która schroniła około 30.000 hibernujących nietoperzy z sześciu gatunków, z których dwa były zagrożone i były jedyną żyjącą kolonią tych zwierząt w Illinois. Te długo puste kopalnie i otaczający je teren są teraz Pecumsaugan Creek Nature Preserve.
Może warto wspomnieć, że Bulthaup zachorował na gorączkę reumatyczną w wieku sześciu lat, zaraz po rozpoczęciu szkoły podstawowej, był hospitalizowany, a następnie przykuty do łóżka, nie wolno mu chodzić przez prawie rok, studiuje w domu, aby nie pozostać w tyle.
Ted jest rodowitym Teksańczykiem, urodzonym 1 czerwca 1957 r. w bazie US Air Force w Lubbock, gdzie jego ojciec był pilotem. Ted był członkiem St' Johns UCC podczas pobytu w Indianapolis (z którym jego rodzina była związana przez 4 pokolenia), a obecnie uczęszcza do Willow Creek Community Church na przedmieściach Chicago. Niedawno się rozwiódł, ale ma troje dzieci i czworo wnucząt. Sponsorował również ranczo ratunkowe dla koni Tony’ego Curtisa 'Shiloh', tygrysa w schronisku dla dzikich zwierząt Tippi Hedren oraz nietoperze poprzez Bat Conservation International. 'Shamballa'. Ted zachował również głębokie zainteresowanie z dzieciństwa historią Ameryki, szczególnie Rewolucją Teksańską i okresem Wojny Secesyjnej, Abrahamem Lincolnem, Theodorem Rooseveltem, historią filmu Hollywood i ochroną nietoperzy.