Tradycyjna terapia infekcji H. pylori składa się z 10 dni do 2 tygodni jednego lub dwóch skutecznych antybiotyków, takich jak amoksycylina, tetracyklina (nie stosować u dzieci <12 lat.), metronidazol lub klarytromycyna oraz ranitydyna, cytrynian bizmutu, subsalicylan bizmutu lub inhibitor pompy protonowej. Hamowanie wydzielania kwasu przez H2-bloker lub inhibitor pompy protonowej w połączeniu z antybiotykami pomaga złagodzić objawy związane z chorobą wrzodową (tj. ból brzucha, nudności), pomaga leczyć stan zapalny błony śluzowej żołądka i może zwiększać skuteczność antybiotyków przeciwko H. pylori na powierzchni błony śluzowej żołądka. Obecnie, osiem schematów leczenia H. pylori jest zatwierdzonych przez Food and Drug Administration (FDA) (Tabela 1); jednak z powodzeniem stosowano kilka innych kombinacji. Oporność na antybiotyki i nieprzestrzeganie zaleceń przez pacjentów to dwie główne przyczyny niepowodzenia leczenia. Wskaźniki eradykacji w przypadku ośmiu schematów zatwierdzonych przez FDA wahają się od 61% do 94% w zależności od zastosowanego schematu. Ogólnie rzecz biorąc, schematy potrójnej terapii wykazały lepsze wskaźniki eradykacji niż terapia podwójna. Dłuższa długość leczenia (14 dni w porównaniu z 10 dniami) skutkuje lepszymi wskaźnikami eradykacji.
Zasugerowano również wiele naturalnych środków zaradczych, które okazały się skuteczne. Na przykład, japońskie badanie z kwietnia 2009 roku wykazało, że brokuły są skutecznym naturalnym środkiem zwalczającym bakterie H. pylori. Uważa się, że sulforfany znajdujące się w kiełkach brokułów mają właściwości przeciwbakteryjne. W 1998 roku w izraelskim badaniu stwierdzono, że wyciągi z cynamonu hamowały enzymy ureazowe przed katalizowaniem reakcji w komórkach H. pylori. Istnieje kilka innych substancji, które zostały zaproponowane w celu przeciwdziałania H. pylori, w tym zioła, takie jak czosnek i imbir, oleje, takie jak olej kokosowy i oregano oraz ocet jabłkowy.