Abstract
There is increasing discussion of the possibility of AI being developed to a point where it reaches a „singularity” beyond which it will continue to improve in a runaway fashion without human help. Najgorsze scenariusze zakładają, że w przyszłości homo sapiens może nawet zostać zastąpiony przez inteligentne maszyny jako dominujący „gatunek” na naszej planecie. W niniejszym artykule dowodzimy, że standardowy argument za osobliwością AI opiera się na niewłaściwym porównaniu zaawansowanej AI do przeciętnej ludzkiej inteligencji, argumentując zamiast tego, że postęp w AI powinien być mierzony w odniesieniu do zbiorowej inteligencji globalnej społeczności ludzkich umysłów połączonych i wzmocnionych przez inteligentne technologie obejmujące AI. Zgodnie z tym argumentem, AI jako odrębny byt prawdopodobnie nie prześcignie „uciekającej” ludzkiej (lub, być może, postludzkiej) inteligencji, której ciągły postęp, napędzany przez naukowe i kulturowe sprzężenie zwrotne, nie wykazuje oznak słabnięcia. Alternatywny scenariusz zakłada, że ludzka inteligencja zbiorowa będzie przybierać coraz bardziej biohybrydową formę, w miarę jak będziemy dążyć do większej, głębszej i bardziej płynnej integracji z naszą technologią.