Do połowy XIX wieku baseball był grą amatorów. Kilku graczy przeszło na zawodowstwo – otrzymując pensje i nie tylko – ale do 1869 roku żadna drużyna nie miała profesjonalnej dziewiątki startowej. Wprowadzono Cincinnati Red Stockings.
Prowadzeni przez Harry’ego i George’a Wrightów (nie, nie tych braci Wright), Czerwone Pończochy, prekursorzy Cincinnati Reds z MLB, rozegrali pierwszy profesjonalny mecz w baseballu 4 maja 1869 roku przeciwko amatorskim Great Westerns z Cincinnati – mecz, który Czerwone Pończochy wygrały 45-9. Drużyna rozpoczęła wtedy pierwszą podróż zawodową, objeżdżając kraj w 57 meczach tego roku i wygrywając każdy z nich.
Harry był odpowiedzialny za założenie drużyny, ale George był, według National Baseball Hall of Fame, „pierwszą supergwiazdą baseballu”. Statystyki George’a podczas tej passy 57-0: .633 średnia punktowa przy 49 home runach. Być może to właśnie George stoi na szczycie tej uroczystej gilotyny do cygar:
146 lat temu, gdy drużyna miała imponującą passę zwycięstw, otrzymywała kij bejsbolowy wielkości Godzilli — lub była przedstawiana w drzeworycie jako otrzymująca kij bejsbolowy wielkości Godzilli, przynajmniej.
Może powinniśmy przywrócić tę tradycję:
