Uczestnik zapytał: „Czy dawanie najpierw zaufania nie jest tylko semantyką i innym sposobem powiedzenia: 'ufaj, ale weryfikuj'?”. To pytanie zostało mi zadane na konferencji, na której mówiłem o zaufaniu w miejscu pracy. Moja odpowiedź? Nie, to nie jest tylko semantyka. Różnica jest znacząca.
Stosowanie stylu „zaufaj, ale zweryfikuj” może być błędem, który liderzy często popełniają. Podczas gdy „ufaj, ale sprawdzaj” może być czasem niezbędnym podejściem, często jest szkodliwe. Skuteczne praktyki budowania zaufania i przywództwa wymagają wiedzy o tym, kiedy i dlaczego należy je stosować.
Jest prosta odpowiedź: kiedy wynik jest istotny i ma większe znaczenie niż relacja, stosuj „ufaj, ale sprawdzaj”. Kiedy relacja liczy się bardziej niż jakikolwiek pojedynczy wynik, nie używaj go. Sam zwrot został spopularyzowany przez prezydenta Reagana w latach 80-tych XX wieku, podczas zimnej wojny. Odnosiło się ono do wiarygodności informacji i zwiększonej przejrzystości związanej z arsenałami nuklearnymi. W tym przypadku wynik zdecydowanie przeważył nad relacjami.
W branżach lub sytuacjach zagrażających życiu lub śmierci, takich jak czystość farmaceutyczna, procedury chirurgiczne, opieka zdrowotna lub w przypadkach bezpieczeństwa, rzeczywiście ufaj, ale weryfikuj. Lub, w niektórych przypadkach, pomiń część związaną z zaufaniem i po prostu zweryfikuj, a następnie zweryfikuj jeszcze raz. Jeśli jesteś liderem w tego typu branżach lub masz parametry decydujące o wyniku, użyj tego. Ale większość liderów, przez większość czasu, nie jest w takiej sytuacji.
„Ufaj, ale weryfikuj” to często odpowiedź tych, którzy uważają, że „ludzie muszą zapracować na zaufanie”. Ale ludzie, którzy nalegają, aby inni musieli udowodnić wiarygodność, wywołują nieufność, a nie zaufanie. Takie przekonanie jest zgodne z filozofią Teorii X, postulowaną w latach 60. przez Douglasa McGregora w ramach koncepcji przywództwa Teorii X lub Teorii Y. Przywódcy Teorii X wierzą, że ludzie są nieproduktywni, niewiarygodni i trzeba ich nakłaniać i kontrolować – tzn. że z natury nie można im ufać. Dlatego też muszą Ci to udowodnić. Tak jak zaufanie rodzi zaufanie, nieufność rodzi nieufność.
Gdy działasz z zaufaniem jako czasownikiem, dając go najpierw, inwestujesz w drugą osobę. Inaczej jest w przypadku „ufaj, ale weryfikuj”. Liderzy, którzy budują skuteczne, długoterminowe relacje w pracy, wiedzą, że te relacje nie są uzależnione od sukcesu jednego konkretnego projektu, inicjatywy lub zdarzenia one-and-done. Zamiast tego inwestują w budowanie zaufania na dłuższą metę, podsycanego przez odpowiedzialność po obu stronach.
Oto pięć praktyk budowania zaufania, które skuteczni liderzy stosują, aby budować relacje:
- Wkładają siebie w równanie, pracując nad tym, aby być godnymi zaufania innych.Są praktykami zaufania, wiedzą, jak dawać, rozniecać, budować i tworzyć własne kieszenie zaufania.
- Działają z szeroko otwartymi oczami, oceniając ryzyko związane z zaufaniem lub brakiem zaufania i oceniając, czy w danej sytuacji ważniejszy jest wynik czy relacja.
- Najpierw stawiają na zaufanie, inwestując je stopniowo i indywidualnie, budując walutę zaufania, zasilaną odpowiedzialnością, która umożliwia zaangażowanie i innowacje.
- Tworzą środowisko, w którym ludzie mają dostęp do istotnych informacji, których potrzebują, aby wykonywać świetną pracę, podejmować świadome decyzje i budować autentyczne relacje z samym sobą i uczciwością w zachowaniu.
Ufaj, ale sprawdzaj, kiedy wynik przeważa nad relacją. Ale jeśli tak nie jest, najpierw zaufaj i zbuduj zaufane relacje.
Pięć zasad zaufania znajdziesz w mojej najnowszej książce: Trust, Inc: How to Create a Business Culture That Will Ignite Passion, Engagement, and Innovation.
Znajdź pięć zasad zaufania w mojej najnowszej książce: Trust, Inc.