Virulently anti-Catholic and anti-Irish, William „Bill the Butcher” Poole led Manhattan’s Bowery Boys street gang in the 1850s.
Bill „Rzeźnik” Poole (1821-1855).
Bill „Rzeźnik” Poole był jednym z najbardziej notorycznych antyimigranckich gangsterów w historii Ameryki. Jego tyranizujący, gwałtowny temperament zainspirował głównego antagonistę w filmie Gangi Nowego Jorku Martina Scorsese, ale ostatecznie doprowadził do jego zabójstwa w wieku 33 lat.
Nowy Jork był zupełnie innym miejscem w połowie XIX wieku, miejscem, w którym egoistyczny, noszący noże pugilares mógł zdobyć miejsce w sercach – i tabloidach – mas miasta.
Ale może nie był aż tak różny.
William Poole: The Brutal Son Of A Butcher
Wikimedia CommonsDziewiętnastowieczny rzeźnik, często błędnie identyfikowany jako Bill the Butcher.
Należy zauważyć, że historia Billa Rzeźnika jest przesiąknięta lore i historiami, które mogą, ale nie muszą być prawdziwe. Wiele z jego głównych wydarzeń życiowych – w tym walki i morderstwo – przyniosły sprzeczne relacje.
Wiemy, że William Poole urodził się 24 lipca 1821 r. w północnym New Jersey, jako syn rzeźnika. W wieku około 10 lat jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie Poole podążał za swoim ojcem i ostatecznie przejął rodzinny sklep na Washington Market na dolnym Manhattanie.
Na początku lat pięćdziesiątych XIX wieku był żonaty i miał syna Charlesa, mieszkał w małym ceglanym domu przy 164 Christopher Street, tuż nad rzeką Hudson.
William Poole miał sześć stóp wzrostu i ważył ponad 200 funtów. Był dobrze zbudowany i szybki, a jego przystojną twarz zdobiły gęste wąsy.
Był również burzliwy. Według New York Timesa, Poole często się kłócił, był uważany za trudnego klienta i uwielbiał się bić.
„Był wojownikiem, gotowym do działania przy każdej okazji, gdy wydawało mu się, że został znieważony” – pisał Times. „I choć jego maniery, gdy nie był pobudzony, były na ogół nacechowane dużą uprzejmością, jego duch był wyniosły i władczy…. Nie mógł znieść bezczelnej uwagi od kogoś, kto uważał się za tak silnego jak on.”
Szorstki styl walki Poole’a sprawił, że był powszechnie podziwiany jako jeden z najlepszych „szorstkich i twardych” pugilistów w kraju. Szczególnie lubił wydłubywać przeciwnikowi oczy i był znany z bardzo dobrego posługiwania się nożem, ze względu na swoją pracę.
Wikimedia CommonsPrototypowy Bowery Boy z połowy XIX wieku.
Antyimigrancki ksenofob
William Poole został przywódcą Bowery Boys, natywistycznego, antykatolickiego i antyirlandzkiego gangu na Manhattanie w czasach antebellum. Gang był związany z ksenofobicznym, proprotestanckim ruchem politycznym Know-Nothing, który rozkwitał w Nowym Jorku w latach 40. i 50. XIX wieku.
Publicznym obliczem tego ruchu była Partia Amerykańska, która utrzymywała, że rzesze irlandzkich imigrantów uciekających przed głodem do Stanów Zjednoczonych zniszczą demokratyczne i protestanckie wartości USA.
Poole, ze swej strony, stał się głównym „uderzaczem w ramię”, egzekwującym rządy natywistów przy urnach wyborczych. On i inni Bowery Boys wdawali się w częste bójki uliczne i zamieszki z irlandzkimi rywalami, zgrupowanymi pod nazwą „Dead Rabbits.”
Wikimedia CommonsJohn Morrissey, rywal Billa Rzeźnika. (1831-1878)
Głównym archnemezis Poole’a był John „Old Smoke” Morrissey, urodzony w Irlandii Amerykanin i bokser walczący na gołe pięści, który w 1853 roku zdobył tytuł wagi ciężkiej.
Dziesięć lat młodszy od Poole’a, Morrissey był prominentnym bokserem w politycznej machinie Tammany Hall, która zarządzała Partią Demokratyczną w Nowym Jorku. Tammany Hall było proimigranckie; w połowie XIX wieku wielu, jeśli nie większość, jego przywódców było Irlandczykami.
Obaj, Poole i Morrissey, byli aroganccy, gwałtowni i odważni, ale zajmowali różne strony politycznego medalu. Pomijając różnice partyjne i bigoterię, ze względu na ich ego, śmiertelny konflikt między nimi wydawał się nieunikniony.
Brudna walka
Rywalizacja Poole’a i Morrisseya doszła do skutku pod koniec lipca 1854 roku, gdy ich drogi skrzyżowały się w City Hotelu.
„Nie odważysz się walczyć ze mną o 100 dolarów – podaj miejsce i czas” – powiedział Morrissey.
Poole ustalił warunki: godzina 7 rano następnego dnia w dokach przy Amos Street (Amos Street to dawna nazwa West 10th Street). O świcie Poole przypłynął łodzią wiosłową, a na jego drodze stanęły setki ludzi spragnionych rozrywki w piątkowy poranek.
Podejrzliwi wątpili, czy Morrissey się pojawi, ale około 6:30 pojawił się, patrząc na swojego przeciwnika.
Rischgitz/Getty ImagesW połowie XIX wieku bójka na gołe kostki.
Dwaj krążyli wokół siebie przez około 30 sekund, aż Morrissey rzucił się z lewą pięścią do przodu. Poole uchylił się, chwycił przeciwnika za pas i rzucił go na ziemię.
Poole walczył tak nieczysto, jak tylko można sobie wyobrazić. Na szczycie Morrisseya gryzł, rozrywał, drapał, kopał i uderzał. Wydłubał Morrisseyowi prawe oko, aż zalało się krwią. Według New York Timesa, Morrissey był tak oszpecony, „że jego przyjaciele z trudem go rozpoznawali.”
„Dość”, zawołał Morrissey i został odtransportowany, podczas gdy jego przeciwnik wznosił toasty i uciekł na swojej łodzi wiosłowej.
Niektóre relacje utrzymują, że zwolennicy Poole’a zaatakowali Morrisseya podczas walki, dając tym samym Rzeźnikowi oszukane zwycięstwo. Inne utrzymują, że Poole był jedynym, który dotknął Morrisseya. Nigdy nie poznamy prawdy.
Tak czy inaczej, Morrissey był w krwawej rozsypce. Wycofał się do hotelu około milę dalej na Leonard Street, aby wylizać swoje rany i planować zemstę. Co do Poole’a, udał się na Coney Island ze swoimi przyjaciółmi, aby świętować.
Morderstwo w Stanwix
Zgodnie z relacjami gazet, John Morrissey spotkał Williama Poole’a ponownie 25 lutego 1855 roku.
Około 22:00, Morrissey był na zapleczu Stanwix Hall, saloonu dla partyzantów wszelkich przekonań politycznych w dzisiejszym SoHo, kiedy Poole wszedł do baru. Słysząc, że jego nemezis tam jest, Morrissey stanął twarzą w twarz z Poole’em i przeklął go.
Są sprzeczne relacje na temat tego, co stało się potem, ale broń weszła w grę, z jedną relacją stwierdzającą, że Morrissey wyciągnął pistolet i pstryknął nim trzy razy w głowę Poole’a, ale nie udało mu się wystrzelić. Inni utrzymywali, że obaj mężczyźni wyciągnęli swoje pistolety, ośmielając się strzelać.
Właściciele baru wezwali władze, a mężczyźni zostali zabrani na osobne posterunki policji. Żaden z nich nie został oskarżony o popełnienie przestępstwa i wkrótce potem obaj zostali zwolnieni. Poole wrócił do Stanwix Hall, ale nie jest jasne, gdzie udał się Morrissey.
Charles Sutton/Public Domain.The murder of Bill the Butcher.
Poole wciąż był w Stanwix z przyjaciółmi, kiedy między północą a 1 w nocy, do saloonu weszło sześciu kolesi Morrisseya – w tym Lewis Baker, James Turner i Patrick „Paudeen” McLaughlin. Każdy z tych ulicznych twardzieli został pobity lub upokorzony przez Poole’a i jego kolesiów.
Według klasyka Herberta Asbury’ego z 1928 roku, The Gangs of New York: An Informal History of the Underworld, Paudeen próbował zwabić Poole’a do walki, ale Poole miał przewagę liczebną i odmówił, mimo że Paudeen trzykrotnie napluł mu w twarz i nazwał go „draniem o czarnym pysku”.
James Turner powiedział wtedy: „Popłyńmy do niego tak czy inaczej!”. Turner odrzucił na bok swój płaszcz, odsłaniając duży rewolwer Colt. Wyciągnął go i wycelował w Poole’a, trzymając go na lewym ramieniu.
Turner nacisnął spust, ale został poturbowany. Strzał przypadkowo przeszedł przez jego własne lewe ramię, roztrzaskując kość. Turner upadł na podłogę i strzelił ponownie, trafiając Poole’a w prawą nogę powyżej rzepki, a następnie w ramię.
Bill Rzeźnik ruszył do drzwi, ale Lewis Baker przechwycił go – „Chyba i tak cię wezmę”, powiedział. Strzelił Poole’owi w pierś.
„Umieram jako prawdziwy Amerykanin.”
Śmierć Williama Poole’a trwała 11 dni. Kula nie przebiła jego serca, lecz utkwiła w jego ochronnym worku. 8 marca 1855 roku Bill Rzeźnik w końcu poddał się swoim ranom.
Jego ostatnie słowa brzmiały: „Żegnajcie chłopcy, umieram jako prawdziwy Amerykanin.”
Poole został pochowany na cmentarzu Green-Wood w Brooklynie 11 marca 1855 roku. Tysiące jego zwolenników przybyło, by go pożegnać i wziąć udział w procesji. Morderstwo wywołało spore poruszenie, a natywiści postrzegali Poole’a jako honorowego męczennika dla ich sprawy.
The New York Herald sucho skomentował: „Publiczne honory na najwspanialszą skalę zostały oddane pamięci pugilisty – człowieka, którego przeszłe życie ma w sobie wiele do potępienia i bardzo niewiele do pochwalenia.”
Po obławie mordercy Poole’a zostali aresztowani, ale ich procesy zakończyły się wyrokami w zawieszeniu, z trzema z dziewięciu przysięgłych głosujących za uniewinnieniem.
Bill Rzeźnik jest dziś pamiętany głównie dzięki czarnej roli Daniela Day-Lewisa w Gangach Nowego Jorku. Postać Lewisa, Bill „Rzeźnik” Cutting, została zainspirowana prawdziwym Williamem Poole’em.
Film jest wierny duchowi prawdziwego Billa Rzeźnika – jego nieustępliwości, charyzmie, ksenofobii – ale w innych aspektach odbiega od faktów historycznych. Podczas gdy Rzeźnik ma w filmie 47 lat, na przykład William Poole zmarł w wieku 33 lat.
W tak krótkim czasie zapewnił, że jego nazwisko zostanie zapamiętane w niesławie przez następne pokolenia.
Po przeczytaniu o Williamie Poole, prawdziwym „Billu Rzeźniku”, sprawdź te 44 wspaniałe, kolorowe zdjęcia stuletniego Nowego Jorku. Następnie dowiedz się wszystkiego o ohydnych zbrodniach Roberta Berdelli, „Rzeźnika z Kansas City”.”