Mmmm…. dzikie jagody i żurawiny są przepyszne! W północnej Kanadzie dzikie jagody są ważną częścią tradycyjnej diety. Nie moglibyśmy cieszyć się tymi pysznymi smakołykami bez pomocy zapylaczy, takich jak trzmiele. Kwiaty tych jagód są zamknięte, więc trzmiel musi mieć długi „język”, aby dostać się do nektaru rośliny. Trzmiele uwalniają pyłek znajdujący się na kwiatach poprzez „brzęczenie” mięśni, których używają do latania. Część uwolnionego pyłku przykleja się do nich i jest przenoszona na inne kwiaty, co powoduje zapylenie roślin. Trzmiele są niesamowite, nie tylko ze względu na swoje zdolności zapylania. Sprawdź listę dziesięciu rzeczy, których prawdopodobnie nie wiedziałeś o trzmielach.
Trzmiele występują na całej półkuli północnej, od arktycznej tundry po pustynie i lasy. Są ważnymi zapylaczami wielu gatunków roślin w zróżnicowanych ekosystemach Ameryki Północnej, w tym wielu gatunków występujących w parkach narodowych Kanady!
2) Tylko samice trzmieli mają żądła
Jeśli kiedykolwiek zostałeś użądlony przez trzmiela, była to samica, ponieważ samce nie mają żądeł.
3) Trzmiele jedzą pyłek, nektar i pszczelą kupę, fuj!
Trzmiele odżywiają się bogatym w białko pyłkiem i nektarem, co brzmi pysznie, ale ich pierwszy posiłek nie jest tak apetyczny. Na początku dorosłego życia trzmiele żywią się odchodami innych trzmieli. W odchodach tych znajdują się bakterie, które wspomagają system odpornościowy trzmiela, chroniąc go przed pasożytami.
4) Zimę przeżywa tylko królowa
Kolonie trzmieli giną pod koniec każdego sezonu wegetacyjnego, a tylko królowa przeżywa, by wiosną założyć nową kolonię. W przeciwieństwie do kolonii pszczół miodnych, gdzie królowa i niektórzy członkowie kolonii przeżywają całą zimę.
5) Trzmiele nie znoszą zimna i lubią góry
Trzmiele poszukują pożywienia w temperaturach do 0 C. Utrzymują ciepło dzięki drganiom mięśni lotnych, które generują ciepło. Różnorodność trzmieli jest największa wokół łańcuchów górskich. W rezerwacie Nahanni National Park, położonym na Terytoriach Północno-Zachodnich w Górach Mackenzie, występuje co najmniej 13 udokumentowanych gatunków trzmieli! Jeden z tych gatunków, trzmiel zachodni, został wymieniony przez COSEWIC jako gatunek specjalnej troski, dlatego Earth Rangers podjęli działania, aby pomóc je chronić.
6) Języki trzmieli mają różne rozmiary
Gatunki trzmieli mają języki różnej długości, które odpowiadają kwiatom, na których żerują. Pomaga to ograniczyć rywalizację o pokarm między gatunkami, ponieważ nie żerują one na tych samych kwiatach. Trzmiele z długimi językami mogą dotrzeć do nektaru w długich rurkowatych kwiatach, podczas gdy gatunki o średnich i krótszych językach zbierają nektar z mniejszych kwiatów.
7) Trzmiele z kukułką są rabusiami gniazd
Zamiast żerować na pyłku lub zakładać własne kolonie, trzmiele kukułkowe przejmują gniazda innych gatunków pszczół. Mimo że są złodziejami, trzmiele z kukułką są ważne dla bioróżnorodności, a spadek ich liczebności może być sygnałem ostrzegawczym przed zmianami w ekosystemie. Jeden z rzadkich gatunków kukułek, trzmiel cygański, został znaleziony tak daleko na północ, jak Park Narodowy Ivvavik!
8) Niektóre rośliny oszukują pszczoły, by je zapylały
Istnieją gatunki roślin, które polegają na pszczołach w celu zapylania, mimo że nie zawierają nektaru, a pszczoły nie mogą dostać się do ich pyłku. Rośliny te muszą „oszukać” pszczoły, nakłaniając je do przyjścia do nich za pomocą atrakcyjnych zapachów, kolorów i oznaczeń „wskazówek”, które pomagają zwabić pszczoły. Jednym z kwiatów, który „oszukuje” pszczoły jest trzewiczek Wenus (Calypso bulbosa). Trzewiczek Wenus to delikatna, dzika orchidea, która żyje w lesie borealnym i jest jedną z pierwszych roślin kwitnących wiosną, można ją znaleźć w parkach narodowych Kanady, takich jak Wood Buffalo i Nahanni.
9) Trzmiele trzymają się blisko domu
Po żerowaniu na różnych kwiatach trzmiele przenoszą zebrany pyłek i nektar z powrotem do gniazda, aby się nim pożywiać. Najdalej od gniazda w poszukiwaniu pożywienia trzmiele mogą odlecieć na odległość 10 km.
10) Trzmiele nie dzielą się miodem
Trzmiele wytwarzają tylko niewielką ilość miodu, który same zjadają. To pszczoły miodne produkują dużo miodu, który jest zbierany przez pszczelarzy i przekazywany nam do jedzenia.