Trzy motta, które zostały wybrane, aby znaleźć się na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych, oferują wgląd w myśli Ojców Założycieli Ameryki.
E Pluribus Unum, Annuit Coeptis i Novus Ordo Seclorum to trzy motta, które pojawiają się na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych. Zrozumienie ich znaczenia i odkrycie ich pochodzenia oferuje wgląd w nadzieje, marzenia i wizje, jakie Ojcowie Założyciele Stanów Zjednoczonych Ameryki mieli dla swojego nowego narodu.
Wielka Pieczęć Stanów Zjednoczonych
Obecnie na odwrocie banknotu jednodolarowego obie strony Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych są wyraźnie widoczne. Zaprojektowanie tej Wielkiej Pieczęci nie było zadaniem, do którego jej twórcy podeszli beztrosko lub pośpiesznie. W ciągu sześciu lat członkowie trzech odrębnych komitetów przedstawiali sugestie, pomysły i zalecenia dotyczące wizerunków i haseł, które ostatecznie miały reprezentować zasady stojące za Stanami Zjednoczonymi.
20 czerwca 1782 roku Kongres Kontynentalny ostatecznie zatwierdził projekt naszkicowany przez Charlesa Thomsona. Thomson zebrał elementy z każdego z trzech poprzednich komitetów. Jego ilustracja była idealnym podsumowaniem ideałów Ameryki. Motta, które pojawiły się na ostatecznym szkicu są wyrazem tych przekonań.
E Pluribus Unum
Ogłaszając niepodległość od Wielkiej Brytanii 4 lipca 1776 roku, pierwotne trzynaście kolonii oficjalnie zjednoczyło się, aby stać się nowym narodem. E Pluribus Unum to po łacinie „Z wielu, jeden”. To motto dokładnie przekazuje odważne działanie, które zostało podjęte przez wielu dla niepodległości jednego narodu.
Pochodzenie tej frazy uważa się, że pochodzi z Gentleman’s Magazine. The Gentleman’s Magazine był popularną publikacją w Londynie w latach 1731-1922. Znany przez Ojców Założycieli, drukował wydanie, które zawierało najlepsze artykuły z danego roku. Na stronie tytułowej, obok bukietu kwiatów, było napisane E Pluribus Unum.
Ale nie oficjalnie, pojawia się myśl o porównaniu Stanów Zjednoczonych do zbierania kwitnącego wzrostu; szczególnie biorąc pod uwagę inne frazy znalezione na odwrotnej stronie Wielkiej Pieczęci.
Novus Ordo Seclorum
Novus Ordo Seclorum to po łacinie Nowy Porządek Wieków. W opisowej propozycji Thomsona dla Kongresu Kontynentalnego w 1782 roku, podaje on uzasadnienie dla wyrażenia Novus Ordo Seclorum. Napisał: „słowa (Novus Ordo Seclorum) pod nim (data 1776 w cyfrach rzymskich) oznaczają początek Nowej Ery Amerykańskiej, która rozpoczyna się od tej daty”.
Uważa się, że źródło tej frazy pochodzi od Wergiliusza. Wergiliusz był rzymskim poetą i żył od 70 r. p.n.e. do 19 r. p.n.e. Był najbardziej znany ze swoich dzieł: Eklogi, Georgiki i Eneida. Ponieważ Thomson uczył łaciny w Filadelfii, znał, doceniał i czytał te dzieła. Podobieństwo pragnienia pokoju, nowych fundamentów i boskich błogosławieństw między poematami Wergiliusza a Ameryką z pewnością zainspirowało Thomsona.
Annuit Coeptis
Tę inspirację dodatkowo wspiera fakt, że Annuit Coeptis również pochodzi od Wergiliusza. Po łacinie oznacza to, że Opatrzność zaaprobowała nasze przedsięwzięcia. Motto Annuit Coeptis znajduje się nad Okiem Opatrzności na rewersie Wielkiej Pieczęci. Novus Ordo Seclorum znajduje się wzdłuż dolnej części. Wiara w boskiego stwórcę, który błogosławił i prowadził Ojców Założycieli, jest wyrażona wraz z ich wiernym działaniem.
Członkowie komitetów projektujących Wielką Pieczęć przyczynili się do jej ostatecznego kształtu. Byli oni nie tylko twórcami Wielkiej Pieczęci, ale także twórcami nowego kraju. Dzięki użyciu haseł E Pluribus Unum, Annuit Coeptis i Novus Ordo Seclorum, Amerykanie mogą dziś poczuć oddanie, lojalność i miłość, jaką Ojcowie Założyciele darzyli swoje Stany Zjednoczone Ameryki.