Od 1990 do 2010 roku trójkątny atak (znany również jako 'Triple Post Offense') był zdecydowanie najbardziej dominującym atakiem w koszykówce.
W tym czasie Chicago Bulls i Los Angeles Lakers wykorzystali trójkątną ofensywę do zdobycia 11 mistrzostw NBA.
Niektórzy z największych graczy, którzy kiedykolwiek pojawili się na parkiecie rozkwitali w trójkątnej ofensywie, w tym Michael Jordan, Scottie Pippen, Kobe Bryant, Shaquille O’Neal i Pau Gasol, by wymienić tylko kilku.
Jeden może powiedzieć, że powodem, dla którego trójkątna ofensywa jest tak skuteczna, jest to, że prowadzili ją wyżej wymienieni gracze. Nie mógłbym się z tym nie zgodzić, ale nikt nie może zaprzeczyć, że ta ofensywa jest bardzo skuteczna w ustawianiu graczy na świetnych pozycjach do zdobywania punktów.
Czym jest trójkątna ofensywa?
Trójkątna ofensywa to ofensywa koszykarska, która łączy w sobie perfekcyjne rozstawienie z serią akcji opartych na decyzjach graczy, co w rezultacie daje piękny system ofensywny.
Najlepiej wykorzystują go gracze z wysokim koszykarskim IQ i świetnymi podstawami.
Istnieje nieskończona ilość potencjalnych akcji z ataku trójkątów (o wiele za dużo, aby opisać je w tym przewodniku), co czyni go tak zabójczym atakiem. Można go dostosować tak, aby wykorzystać mocne strony zespołu jako całości oraz mocne strony poszczególnych graczy.
W przeciwieństwie do setów, gdzie istnieją z góry ustalone decyzje i działania, trójkąt opiera się na graczach czytających obronę i podejmujących najlepszą grę w koszykówkę w zależności od dostępnych opcji.
Skąd wzięło się trójkątne przewinienie?
Pomimo, że nazwisko Texa Wintera wielu osobom przychodzi na myśl podczas dyskusji o początkach trójkątnego przewinienia, to tak naprawdę Sam Barry z Uniwersytetu Południowej Kalifornii zaprojektował oryginalny system ofensywny, który później stał się trójkątnym przewinieniem.
Tex Winter był jednym z graczy Sama Barry’ego i wierzył w ten system tak bardzo, że później rozwijał go i udoskonalał, trenując różne role na uniwersytetach, w tym Kansas State University i Marquette University.
W 1985 roku, po wielu latach trenowania koszykówki w college’u i doskonalenia ataku, Tex Winter przyjął rolę asystenta trenera w Chicago Bulls, gdzie ostatecznie współpracował z Philem Jacksonem, aby zainstalować trójkątny atak w drużynie Bulls, która desperacko potrzebowała ataku skoncentrowanego na zespole.
Wynik?
Łącznie 11 mistrzostw NBA.
6 z Chicago Bulls i 5 z Los Angeles Lakers.
Zalety trójkątnego ataku
Bezpozycyjny atak – W trójkątnym ataku wszystkie 5 pozycji jest wymiennych. Podczas gdy center zazwyczaj wypełnia pozycję low post przez większość czasu, może być rotowany poza nią. Jest to niezwykle ważne dla rozwoju wszechstronnych graczy.
Obrona ciągła – Trójkąt może być prowadzony w sposób ciągły aż do momentu, gdy pojawi się okazja do zdobycia bramki. W przeciwieństwie do ustawionych zagrań, które mają z góry określony punkt końcowy, gdzie jeśli atak nie trafił w dobry rzut, muszą teraz improwizować bez struktury.
Rozwija koszykarskie IQ – Ponieważ gracze są zobowiązani do czytania obrony w całym posiadaniu i podejmowania decyzji w oparciu o innych graczy na boisku, jest to świetne przewinienie do dalszego rozwoju koszykarskiego IQ.
Zaangażowanie wszystkich graczy – Trójkątne przewinienie nie pozwala jednemu graczowi dominować na boisku przez większość czasu posiadania piłki. Kosz musi być przekazywany dookoła i wszyscy gracze są zaangażowani w atak przez cały czas, nawet jeśli nie są w posiadaniu kosza.
Wady Trójkątów
Wymaga wysokiego IQ graczy – Podczas gdy to przewinienie rozwija IQ lepiej niż większość innych przewinień, wymaga przyzwoitej ilości koszykarskiego IQ od początku, aby odnieść sukces, ponieważ przewinienie opiera się na szybkim czytaniu obrony i dokonywaniu poprawnych zagrań.
Gracze muszą zapamiętać atak – Jest to jeden z głównych powodów, dla których nie polecam ataku trójkątów dla drużyn młodzieżowych. Jest bardzo dużo akcji do zapamiętania. Każda pojedyncza decyzja podjęta przez zawodnika w ataku skutkuje serią konkretnych następnych akcji. Wszyscy gracze muszą je zapamiętać na pamięć, aby atak był konsekwentnie skuteczny.
Wymaga wysokiego poziomu podstaw – Istnieją pewne cięcia i podania w ataku trójkątów, które wymagają wysokiego poziomu podstaw, aby zostały wykonane z powodzeniem. Jeśli Twoi zawodnicy nie potrafią podrabiać podań, nie mają umiejętności zmiany tempa i kierunku gry oraz nie potrafią atakować obrony 1 na 1, atak trójkątem może nie być najlepszy dla Twojej drużyny.
Przekazujesz kontrolę zawodnikom – Wymieniłem to w minusach, ponieważ czuję, że tak właśnie będzie się czuła większość trenerów, którzy po raz pierwszy wprowadzą ten atak. Zrozum, że prowadząc trójkątną ofensywę trener nie będzie miał już pełnej kontroli nad atakiem. Zawodnicy muszą odczytywać różnice i podejmować decyzje. Potrzeba trenera o silnym umyśle, aby czuć się z tym komfortowo.
Kto powinien stosować atak trójkątów?
Trójkąt ma największe szanse powodzenia z dobrze zaokrąglonymi zawodnikami o wysokim IQ, którzy są chętni do dzielenia się piłką do kosza.
Nie polecam tego ataku w koszykówce młodzieżowej ze względu na doświadczenie niezbędne do podejmowania właściwych decyzji dotyczących podań i czytania obrony. Chociaż obserwowałem drużyny młodzieżowe, które zdecydowanie mogłyby odnosić sukcesy używając ataku trójkątem.
Zalecam atak trójkątem dla poziomu szkoły średniej i wyżej.
Jeśli masz zawodników, którzy zostali wychowani w drużynach nastawionych na rozwój i mają świetne podstawy koszykówki, atak trójkątem może być bardzo skutecznym sposobem na dalszy rozwój ich umiejętności koszykarskich i IQ.
Aby być bardziej szczegółowym, może być trudno drużynie odnieść sukces w trójkątach bez niskiego gracza, który może zarówno zdobywać punkty jak i podawać na wysokim poziomie, ponieważ tak wiele akcji jest prowadzonych przez post.
Pozycje ataku trójkątów
Gdy atak jest ustawiony po wejściu, atak składa się z 3-osobowego trójkąta po stronie piłki na boisku, znanego jako 'Trójkąt boczny', oraz 2 graczy po słabej stronie boiska ustawionych w 'Grze 2-man'.
Te 5 miejsc na boisku to główne pozycje w strukturze trójkątnego ataku i muszą być wypełnione za każdym razem, gdy trójkąt jest ustawiony.
Pozycja #1 – Narożnik – 'narożnik' znajduje się w bocznym rogu boiska. Najczęściej będzie to point guard i powinien mieć dobrą zdolność do strzelania do kosza i tworzenia rzutów z dryblingu.
Pozycja #2 – Trigger – Trigger znajduje się na skrzydle i zazwyczaj będzie posiadał piłkę po wejściu. Opcja podania, którą wykonają z tej pozycji będzie dyktować cały atak, dlatego ważne jest, aby umieścić na tej pozycji mądrego gracza.
Pozycja #3 – Post – Post znajduje się po wysokiej stronie niskiego bloku i powinien być ustawiony bezpośrednio pomiędzy triggerem a koszem (linia rozmieszczenia). Wysokie ustawienie pozwala zawodnikom na swobodne przecinanie powyżej i poniżej. Post player powinien być dobrym podającym i może również kończyć w post w sytuacjach jeden na jeden.
Pozycja #4 – Trail – Trail znajduje się na szczycie klucza, kiedy drużyna rozpoczęła atak. Zawodnik ten jest najprawdopodobniej drugim obrońcą i powinien być w stanie trafić rzut z zewnątrz, jak również ścinać i kreować akcje z dryblingu.
Pozycja #5 – Przeciwnik – Przeciwnik znajduje się około krok od środkowego słupka. Ten zawodnik jest prawdopodobnie drugim graczem post, ale powinien być zdolny do wymiany na wszystkich pozycjach na parkiecie.
Linia ustawienia
Linia ustawienia
Jest to koncepcja ataku trójkątnego, którą wszyscy zawodnicy muszą zrozumieć, aby wykorzystać post i podejmować prawidłowe decyzje przy inicjowaniu ataku.
Rozłóżmy co to jest i jak to działa…
Linia wprowadzenia jest linią prostą pomiędzy spustem, graczem low post i koszem.
Logika stojąca za tą koncepcją jest taka, że tak długo jak trigger (2), low post (5) i kosz tworzą linię prostą, obrońca będzie zmuszony do gry za graczem post.
To pozwala triggerowi na wykonanie prostego, niebronionego podania do low post, które jest opcją nr 1 z miejsca trigger’a.
***
Jeśli obrońca post zdecyduje się na front lub pół-front z low post, został 'rozstawiony'. Przy mądrym podaniu, powinno to zawsze skutkować wysokoprocentową okazją do zdobycia punktu dla low post.
Jeśli obrońca półfrontu od wysokiej strony, trigger podaje do rogu, a następnie róg podaje do środka.
Jeśli obrońca półfrontu od niskiej strony, trigger podaje do góry, a góra podaje do środka.
Jak widzisz, jeśli masz mądrego gracza low post, to może to być fantastyczny atak, który spowoduje, że dostanie on wiele świetnych okazji do zdobycia punktów blisko obręczy.
Wykorzystanie linii rozmieszczenia opiera się na dwóch rzeczach:
1. Zdolność gracza low post do rozpoznania, że obrońca jest „rozstawiony” i możliwość szybkiego dostosowania swojej pozycji, aby to wykorzystać.
2. Zdolność graczy obwodowych do szybkiego rozpoznania, że obrońca jest „rozstawiony” i możliwość wykonania prawidłowego podania, które da graczowi low post najlepszą przewagę w środku.
Ważność dobrego rozstawienia
Nie da się napisać dobrego artykułu o ataku trójkątów bez sekcji poświęconej rozstawieniu graczy na parkiecie.
Bez dobrego rozstawienia, atak ma bardzo małe szanse na bycie efektywnym.
Tex Winter najlepiej podsumował jego znaczenie…
„Jestem dosłownie fanatykiem rozstawiania” – Tex Winter
Jeśli zawodnicy są na właściwych pozycjach w ataku trójkątnym, powinni być zawsze oddaleni od siebie o 15 – 18 stóp w zależności od grupy wiekowej i wielkości boiska.
Dlaczego 15 – 18 stóp?
W tej odległości zawodnicy są na tyle daleko od siebie, że niewiarygodnie trudno jest obronie złapać w pułapkę ofensywnego gracza lub zakłócić przechodzenie bez oddawania otwartego strzału w tym procesie.
W tym samym czasie zawodnicy ofensywni są na tyle blisko siebie, że mogą szybko i dokładnie podać piłkę.
Aby nauczyć zawodników prawidłowego rozstawienia, polecam zainwestować w płaskie pachołki, które można ustawić w odpowiednich miejscach na boisku. W ten sposób zawodnicy zawsze będą wiedzieli, czy są we właściwych miejscach.
Wejścia do ataku trójkątem
Jak w przypadku każdego ataku, atak trójkątem zaczyna się od ustawienia wszystkich na właściwych pozycjach, aby móc prowadzić atak. Oznacza to utworzenie trójkąta bocznego oraz grę dwójkową po słabej stronie.
Istnieje wiele formacji początkowych, których możesz użyć do wejścia w atak (1-2-2, 1-3-1, 1-4, itd.), ale moją ulubioną jest formacja 2-2-1.
Preferuję ustawienie z formacji 2-2-1, ponieważ dwójka obrońców z przodu pozwala na dodatkowego gracza, do którego można podać, jeśli atak ma problemy z podaniem piłki w górę boiska lub zapewnia dodatkowego obrońcę, jeśli piłka jest przewracana.
Ten dodatkowy gracz jest kluczowy, jeśli trenujesz młodzieżową lub licealną drużynę koszykówki, ponieważ takie sytuacje zdarzają się często.
Z tego powodu w tym artykule skupię się na wejściach do ataku trójkątów z formacji 2-2-1.
Wejście #1 – Inside Cut
Wewnętrzne cięcie jest najczęstszym i najszybszym wejściem do ataku trójkątów.
Polega na tym, że 1 wykonuje podanie do 2, a następnie przecina pomiędzy 2 i 5 na pozycję w rogu.
5 przesuwa się i ustawia się wysoko na niskim bloku, 3 przesuwa się na szczyt klucza, a 4 porusza się blisko obszaru mid-post po słabej stronie.
Entry #2 – Outside Cut
W tym wejściu, 1 ścina powyżej 2 do rogu.
5 prześlizguje się nad nim i zajmuje wysoką pozycję na niskim bloku, 3 prześlizguje się na szczyt klucza, a 4 porusza się blisko obszaru mid-post po słabej stronie.
To może być najlepsza opcja, jeśli 2 złapie piłkę bliżej linii rzutów za trzy punkty niż zwykle lub jeśli wygląda na to, że 2 może wykonać natychmiastowe podanie w dół do 5.
Entry #3 – UCLA Cut
5 podchodzi i ustawia się w up-screenie w obszarze łokcia po stronie piłki. 1 podaje do 2, a następnie wykonuje UCLA cut szukając podania i layup’u.
Jeśli podanie nie jest dostępne, 1 wychodzi do rogu, a 5 wślizguje się do low post.
3 wślizguje się do górnej części klucza, a 4 przesuwa się do obszaru mid-post.
Entry #4 – Dribble Entry
Dla tego wejścia, 1 drybluje w dół do miejsca spustu i staje się spustem. To spycha zawodnika, który zajmował tę pozycję (2) do narożnika.
5 przesuwa się i zajmuje pozycję wysoko na niskim bloku, 3 przesuwa się do górnej części klucza, a 4 przesuwa się blisko obszaru mid-post po słabej stronie.
To może być efektywne wejście, jeśli twój główny obrońca ma problemy z wykonaniem podania na skrzydło.
Entry #5 – Weakside Entry
Wejście weakside jest świetną odmianą, aby zmylić obronę lub gdy lead guard ma problemy z wykonaniem podania na skrzydło.
Polega ono na tym, że 1 podaje do 3, a następnie 4 wychodzi i odbiera podanie w miejscu spustu.
3 przecina do rogu, 1 wypełnia górną część klucza, zawodnik, który początkowo był w miejscu spustu po stronie piłki (2) staje się przeciwnikiem, a 5 wsuwa się i ustawia w low post.
Wejście #6 – Post Pop Entry
W tym wariancie, kiedy 1 wykonuje podanie do 2, 5 wyskakuje do rogu.
Z tej pozycji możesz wysłać albo lead guarda, albo tackla, albo przeciwnika do pozycji low post.
W tym przykładzie pokażemy lead guarda (1), który ścina i ustawia się na niskim bloku.
3 przesuwa się na szczyt klucza, a 4 na pozycję mid-post po słabej stronie.
Jest to świetna odmiana, jeśli masz post gracza, który może grać efektywnie na obwodzie, jeśli masz mismatch na innej pozycji, lub jeśli chcesz odciągnąć obrońcę post od obręczy.
Wejście #7 – Post Screen Entry
To wejście polega na tym, że 5 przesiewa w poprzek dla 4, gdy zmieniają oni pozycje. To często otwiera drogę do szybkiego podania do środka od 2 do 4, gdy ci ścinają, aby ustalić pozycję na niskim bloku.
1 wypełnia róg zewnętrznym ścięciem, 3 przesuwa się na szczyt klucza, a gracz, który był w post (5) staje się teraz przeciwnikiem i utrzymuje swoją pozycję na słabej stronie mid-post.
Wybór najlepszych wejść dla Twojej drużyny
Jak widzisz, istnieje nieograniczona ilość wejść do początkowego zestawu ataku trójkąta. Nie krępuj się wymyślać własnych, które odpowiadają mocnym stronom Twojej drużyny!
Wybierz 2 lub 3 z powyższych wpisów, które najlepiej pasują do Twojego stylu trenerskiego i personelu drużyny, a jednocześnie stawiają zawodników w różnych pozycjach, aby odnieść sukces.
Zalecenia trenera Maca dla drużyny młodzieżowej lub licealnej:
1. Inside Cut
2. Dribble Entry
3. Post Pop
To pozwoli twoim zawodnikom wejść do ataku używając wielu różnych ruchów, jednocześnie nie przytłaczając ich zbyt wieloma opcjami.
Prowadzenie ataku w trójkącie
Jak już twoja drużyna obsadziła odpowiednie pozycje w ataku w trójkącie, nadszedł czas na omówienie sposobu prowadzenia ataku i różnych opcji dostępnych w strukturze ofensywnej.
W najprostszej formie, atak w trójkącie może być podzielony na dwie części:
a. Trójkąt boczny – Tworzony przez narożnik, spust i słupek.
b. Gra dwuosobowa – Tworzona przez ścieżkę i przeciwnika.
Rozłóżmy je osobno…
a. Trójkąt boczny
Najważniejszą rzeczą, którą należy wiedzieć o trójkącie bocznym jest to, że podanie z pozycji 'trigger' będzie dyktowało kolejne ruchy wszystkich zawodników na parkiecie.
Z pozycji 'trigger' są 4 opcje podań, które wszystkie prowadzą do różnych serii akcji. Spust musi czytać obronę i wykonać najmądrzejsze podanie, aby rozpocząć atak.
Oto 4 opcje podań z pozycji spustu…
Opcja #1 – Post Pass
Pierwszą opcją, na którą musi spojrzeć 2 jest to, czy może wykonać bezpośrednie podanie do 5 w post.
Pod warunkiem, że spust i low post są ustawione w linii z obręczą (linia rozstawienia), jest to często proste podanie z małą szansą na przewrócenie kosza, chyba że inny obrońca pomaga temu zapobiec.
Zapoznaj się z sekcją 'Line of Deployment' w tym wpisie, aby zrozumieć co zrobić, gdy obrońca z niskiego słupka przesadza z grą lub neguje to podanie.
Gdy to podanie jest wykonywane, chyba że 5 jest na pozycji do szybkiego zdobycia punktu, 1 musi natychmiast ściąć wzdłuż linii bazowej, szukając szybkiego podania, które może prowadzić do odwróconego layupu. Jeśli nie otrzymają piłki do kosza, przecinają się na przeciwległe skrzydło.
Sekundę później, 2 przecina powyżej 5 i ustawia zasłonę na obrońcy 4. To pozwala 4 ściąć do high post i często zostawia ich otwartych na rzut z linii rzutów wolnych.
(WSKAZÓWKA: Te ścięcia muszą być wykonane mocno i celowo! Każdy gracz biegający po tych podaniach zawodzi drużynę.)
Po screeningu, 2 przechodzi do słabego rogu bocznego.
Obydwie te akcje utrzymują obronę weakside zajętą i pozwalają graczowi post na cofnięcie się w post i skończenie akcji post move, jeśli czuje, że ma przewagę.
Jeśli żadna z tych opcji nie przyniesie otwartego rzutu, piłka może być podana do 3 na górze lub może być podana do 1 w miejscu spustu.
Odsunięcie następnie ustawia się z powrotem i znów prowadzi atak.
Wariant: Post Split
Kolejna opcja z przejścia do post jest nazywana 'post split'.
Post split polega na tym, że 1 ustawia szybki ekran dla 2, który przecina linię bazową szukając podania i layupu przed wycięciem do skrzydła po słabej stronie.
Sekundę później 1 ścina nad 5 i ustawia zasłonę na obrońcy 4.
(Ta opcja jest po prostu odwróceniem ról obu graczy z oryginalnej opcji).
Opcja #2 – Odwrotne podanie
Odwrotne podanie na szczyt klucza prowadzi do gry dwuosobowej po przeciwnej stronie parkietu.
Opcja ta ma wiele fantastycznych opcji, które możesz wykorzystać w zależności od personelu w twojej drużynie.
Opiszę te opcje w sekcji 'gra dwuosobowa' w części 'B' poniżej.
Opcja #3 – Corner Pass
Trzecią opcją podania do spustu jest podanie do rogu.
Gdy 1 otrzyma piłkę do kosza, pierwszą rzeczą, na którą musi spojrzeć jest to, czy 5 ma dobrą pozycję w low post i czy jest tam miejsce na podanie do środka i zdobycie punktu.
Jeśli nie, 5 wyjdzie i ustawi back screen dla 2, który będzie ścinał do obręczy szukając piłki do kosza i otwartego layupu. Jeśli 2 nie otrzyma piłki, to przejdzie do rogu bocznego.
5 natychmiast przechodzi od ustawienia back screena dla miejsca spustu do ustawienia on-ball screena dla 1, który będzie dryblował w górę przed otrzymaniem screena, aby stworzyć więcej miejsca.
Ta gra dwuosobowa może być niesamowicie efektywna, ponieważ strona z piłką została oczyszczona, a obrona pomocy będzie się wahać przed rotacją poza boczną strefę środkową lub pozostawieniem otwartego gracza po przeciwnej stronie boiska.
Opcja #4 – Weakside Flash
Aby opcja weakside flash była skuteczna, zawodnik na przeciwległej pozycji musi ciągle czytać pozycje pozostałych zawodników na parkiecie.
Są dwie konkretne sytuacje, w których zawodnik z przeciwnej strony powinien błysnąć do piłki i otrzymać podanie:
1. Kiedy gracz post (5) jest atakowany lub półatakowany z niskiej strony
Kiedy to się dzieje, jest to świetna okazja dla gracza przeciwnego, aby błysnąć, odebrać piłkę, a następnie wykonać szybkie podanie do 5, który odłączył się od obrońcy dzięki poprawnej pracy stóp.
Nawet jeśli nie otrzymają piłki, to dzięki temu, że będą migać do kosza, gdy obrońca jest na froncie, nie będzie obrony po przeciwnej stronie parkietu i 2 będzie mógł wykonać lob pass do niskiego słupka.
2. Kiedy obrońca (3) nie chce podać
Jeśli obrońca 3 nie chce podać z miejsca, w którym jest trigger, to jest to świetna okazja do akcji 'blind pig'.
Polega to na tym, że 4 miga do kosza, odbiera podanie, a następnie upuszcza podanie do 3, gdy szybko backdoor cut w kierunku obręczy na otwarty layup łapiąc swojego obrońcę z pozycji.
Jeżeli 3 nie otrzyma podania, wyczyści się do rogu.
Po tym jak 3 przebije się, 4 może spojrzeć w stronę przeciwnika i zaatakować obręcz, jeżeli ma przewagę.
Jak tylko podanie do 4, 1 ustawia swojego obrońcę idąc w kierunku klucza, a następnie przecina się w górę po screenie od 2.
Jeśli bezpośredni rzut po screenie jest otwarty, 4 podaje do 1, aby ten oddał strzał.
Jeśli nie, 1 wykona drybling z 4 i otrzyma piłkę do kosza po szybkim dryblingu lub podaniu. Jest to świetna okazja do podkręcenia i ataku na obręcz, podciągnięcia się do rzutu z midrange, lub prowadzenia piłki i wykończenia lub podania do 3 lub 5 dla łatwych okazji do zdobycia punktów.
Jeśli nie ma okazji do ataku, 1 może dryblować do miejsca spustu na skrzydle i gracze mogą ustawić trójkąt do ponownego ataku.
b. Gra dwuosobowa
Gra dwuosobowa jest często określana jako 'pinch post series' przez wielu trenerów.
Istnieje wiele, wiele wariantów tego ustawienia dwuosobowego, które mogą prowadzić do wielu wspaniałych okazji do zdobycia punktów.
Moją rekomendacją jest wybranie 2 lub 3 wariantów podanych poniżej, które najlepiej pasują do personelu w twojej drużynie i dają ci wiele opcji.
Opcja #1 – Podcięcie na wysokim słupku
Pierwszą opcją jest podanie przez 3 do 4, który wszedł na wysoki słupek.
Po podaniu, 3 natychmiast odetnie się od wysokiego słupka szukając szybkiego podania lub podania prowadzącego do layupu. Jeśli 3 nie otrzyma podania, przechodzi do rogu.
Z tego miejsca, 4 może stanąć twarzą do kosza i zaatakować go, jeśli ma przewagę nad przeciwnikiem.
Jeśli nie ma przewagi, 4 kończy hand-off lub drybling z 1, który będzie ścinał w górę po screenie od 2.
To często prowadzi do tego, że 1 dostaje otwarty rzut z midrange lub rzut za trzy punkty, wjeżdża na otwarty layup lub podaje do 3 lub 5 w drodze do obręczy.
Jeśli atakowanie nie jest opcją, 1 drybluje do miejsca spustu i wszyscy zawodnicy dostosowują pozycje, aby ponownie rozpocząć ofensywę trójkąta.
Opcja #2 – On-Ball Screen
Kolejną opcją, którą masz z pinch post jest on-ball screen.
Ponieważ pick-and-roll jest jedną z moich najskuteczniejszych broni ofensywnych w koszykówce, ta opcja jest jedną z tych, którą gorąco polecam wszystkim drużynom na poziomie młodzieżowym i licealnym.
4 podchodzi i ustawia natychmiastową on-ball screen, gdy 3 łapie piłkę. Ponieważ cała strona parkietu będzie otwarta, jest to świetna okazja na midrange pull-up lub drive do obręczy.
Po screeningu, 4 zostaje na szczycie klucza jako safety, ponieważ 5 jest już w kluczu i stałoby się zbyt tłoczno, aby wykonać podanie i skończyć wokół obręczy.
Jeśli obrońca z drugiej strony post pomoże w poprzek, doprowadzi to do bounce pass i layupu dla 5.
2 ustawia down screen dla 1, aby ściął na górę klucza, aby utrzymać obrońców po słabej stronie zajętych.
Opcja #3 – Post Pop Reset
Uwaga: To jest ta sama sekwencja jak wejście po słabej stronie.
Ta wariacja pinch post pozwala graczom na powrót do formacji wyjściowej i ponowne uruchomienie ataku.
To może być dobra opcja dla drużyn, które nie grają w lidze z shot clock i na przeciwległej pozycji jest mniej wykwalifikowany gracz.
4 wychodzi i odbiera podanie z górnej części klucza.
3 natychmiast ścina do rogu po stronie piłki, a 1 wypełnia pozycję na górze klucza po odcięciu 1’s down screen.
5 przesuwa się w poprzek klucza i zajmuje pozycję w low post, podczas gdy 2 wypełnia pozycję naprzeciwko.
Opcja #4 – Post Pop On-Ball Screen
Jeśli masz zawodnika na przeciwnej pozycji, który potrafi dryblować i kreować dla innych, to 'post pop on-ball screen' może być bardzo efektywną odmianą.
Polega to na tym, że 4 wychodzi i otrzymuje podanie od 3 na szczycie klucza.
Zamiast przecinać do rogu po stronie piłki, 3 natychmiast ustawia ekran dla 4, aby zaatakować obręcz.
1 przecina do góry klucza z ekranu w dół od 2, co daje opcję podania, jak również odbicia podania do 5, jeśli ich obrońca przejdzie na drugą stronę, aby pomóc w jeździe.
Opcja #5 – Drybling do skrzydła
Kolejna wariacja jest dobrą opcją, jeśli masz wysoko wykwalifikowanego gracza o wysokim IQ na pozycji 1.
Zamiast podania do high post, 3 drybluje prosto do miejsca spustowego na skrzydle.
To sygnał dla 4, aby ustawił zasłonę na górze dla 1, który będzie kręcił się wokół górnej części klucza po zasłonie 2.
Jeśli obrońca 1 śledzi zasłonę, 1 może się kręcić i ścinać do kosza szukając podania i otwartego layupu. Jeśli nie otrzymają piłki do kosza, 1 wyczyści się do rogu.
Jeśli obrońca 1 przejdzie pod ekranem, 1 może się cofnąć i otrzymać podanie do zewnętrznego rzutu.
Jeśli 1 otrzyma podanie, a rzut nie jest otwarty, będzie dryblował do skrzydła i popchnie 3 do pozycji rogu, podczas gdy oni wypełnią miejsce spustu.
5 przesuwa się w poprzek i ustawia się na pozycji low post, 4 wychodzi na zewnątrz i wypełnia górną część obręczy, a 2 przesuwa się na słabą stronę mid-post, dzięki czemu drużyna jest znowu na pozycji do rozpoczęcia ataku.
Wnioski
Wśród społeczności koszykarskiej panuje przekonanie, że trójkąt jest zbyt skomplikowany dla każdej nieprofesjonalnej drużyny.
Nie zgadzam się z tym i mam nadzieję, że ten artykuł pokazuje, że chociaż może być skomplikowany z wieloma akcjami i kontrami, może być również wykonywany prosto i efektywnie z mniejszą liczbą opcji ofensywnych.
Jeśli uważasz, że twoja drużyna ma to, czego potrzebuje i jesteś gotów poświęcić się długoterminowo nauce i ćwiczeniom z zawodnikami, gorąco polecam wdrożenie ataku trójkątów.