Typy skurczu mięśni

Skurcz mięśnia podczas ćwiczeń dzieli się na trzy kategorie w zależności od tego, jak mięsień się kontaktuje i czy się wydłuża czy skraca. Tutaj wyjaśniamy izotoniczne, izometryczne, izokinetyczne, koncentryczne i ekscentryczne skurcze mięśni.

Izotoniczne skurcze mięśni

Skurcze izotoniczne to takie, w których mięsień zmienia długość podczas skurczu, podczas gdy obciążenie lub opór pozostaje taki sam. W rezultacie, powoduje to ruch części ciała. Istnieją dwa rodzaje skurczu izotonicznego:

Kurcze koncentryczne

Kurcze koncentryczne to takie, które powodują skrócenie mięśnia podczas skurczu. Przykładem może być zginanie łokcia z pozycji wyprostowanej do w pełni zgiętej, co powoduje koncentryczny skurcz mięśnia dwugłowego ramienia (Biceps Brachii). Skurcze koncentryczne są najbardziej powszechnym typem skurczu i występują często w codziennej i sportowej aktywności.

Kurcze ekscentryczne

Kurcze ekscentryczne są przeciwieństwem koncentrycznych i występują, gdy mięsień wydłuża się w trakcie skurczu. Dzieje się tak podczas opuszczania hantla w dół w ćwiczeniu podciągania bicepsa. Mięsień nadal się kurczy, aby utrzymać ciężar, ale mięsień dwugłowy wydłuża się.

Innym bardzo powszechnym przykładem jest mięsień czworogłowy uda podczas lądowania po skoku. Podczas lądowania mięśnie uda, a w szczególności mięśnie czworogłowe z przodu nogi silnie się kurczą, ale jednocześnie wydłużają. Ten rodzaj wysiłku powoduje duże obciążenie mięśni i jest często przyczyną urazów. Plyometryczne ćwiczenia treningowe (skakanie i skakanka) wiążą się z dużą ilością skurczów ekscentrycznych i mogą prowadzić do poważnej bolesności mięśni (DOMS), jeśli przesadzisz zbyt szybko.

Izometryczny skurcz mięśni

Izometryczne skurcze występują, gdy nie ma zmiany w długości kurczącego się mięśnia. Dzieje się tak podczas noszenia przedmiotu przed sobą, ponieważ ciężar przedmiotu ściąga ramiona w dół, ale mięśnie kurczą się, aby utrzymać przedmiot na tym samym poziomie. Innym przykładem jest chwytanie czegoś, np. rakiety tenisowej. Nie ma żadnego ruchu w stawach ręki, ale mięśnie kurczą się, aby zapewnić siłę wystarczającą do utrzymania stabilnego uchwytu rakiety.

Ilość siły, jaką mięsień jest w stanie wytworzyć podczas skurczu izometrycznego, zależy od długości mięśnia w punkcie skurczu. Każdy mięsień ma optymalną długość, przy której można wytworzyć maksymalną siłę izometryczną.

Skurcze izokinetyczne

Skurcze izokinetyczne są podobne do izotonicznych, ponieważ mięsień zmienia długość podczas skurczu, ale różnią się tym, że skurcze izokinetyczne wytwarzają ruchy o stałej prędkości. Aby to zmierzyć, potrzebny jest specjalny sprzęt, znany jako dynamometr izokinetyczny. Przykłady zastosowania skurczów izokinetycznych w życiu codziennym i w sporcie są rzadkie. Najlepszym z nich jest pływanie na piersiach, gdzie woda zapewnia stały, równomierny opór dla ruchu przywodzenia.