Po potwierdzeniu rozpoznania za pomocą cystoskopii lub wcześniejszej uretrografii, pacjent jest układany w pozycji litotomijnej, a ujście moczowe jest oczyszczane za pomocą odpowiedniego chirurgicznego środka czyszczącego (scrub), zwykle zawierającego powidon-jodynę, a następnie obłożone chirurgicznie. Dożylnie podawany jest antybiotyk lub inny lek przeciwinfekcyjny w połączeniu z dożylnym roztworem soli fizjologicznej, który może być podawany do momentu zakończenia podawania przepisanej dawki. Najczęściej sedacja proceduralna będzie wybranym środkiem wspomagającym komfort pacjenta, a pacjent otrzyma dożylnie lek anksjolityczny na jakiś czas przed lub w trakcie przygotowania chirurgicznego. Lekiem tym jest zazwyczaj benzodiazepina, często diazepam lub midazolam. Chirurg urologiczny lub lekarz anestezjolog może również zdecydować się na podanie narkotycznego środka przeciwbólowego, takiego jak cytrynian fentanylu, w zależności od poziomu dyskomfortu przewidywanego przez chirurga. W niektórych przypadkach, zwykle gdy obecne są dłuższe zwężenia, można wybrać szybko metabolizowany środek hipnotyczny, taki jak propofol, ponieważ pozwala on na natychmiastową indukcję krótkotrwałego znieczulenia ogólnego (uwaga: intubacja dotchawicza będzie również konieczna w przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego). Lekarz anestezjolog prowadzi stałą kontrolę parametrów życiowych, w tym pulsoksymetrię, monitorowanie pracy serca (EKG), temperatury ciała i ciśnienia krwi, aż do momentu wypisania pacjenta po zabiegu na oddział pooperacyjny.
Znieczulenie miejscowe, zwykle lepka lidokaina, jest wprowadzane do cewki moczowej, a zacisk prącia (korony) jest zakładany na co najmniej pięć minut, a następnie usuwany bezpośrednio przed wprowadzeniem cystoskopu wyposażonego w system do iniekcji przezcewkowej zawierający środek znieczulenia miejscowego (najczęściej 2% (zwykłą) lidokainę lub 0,5% (zwykłą) bupiwicainę). Chirurg urologiczny wstrzykuje środek znieczulający w pozycji na godzinie dwunastej, czwartej i ósmej przy ścianie zwężenia, stosując technikę infiltracyjną i upewniając się, że cała długość zwężenia została poddana działaniu leku. Cystoskop (i system iniekcyjny) zostanie wycofany i zapewniona zostanie odpowiednia ilość czasu, aby środek znieczulenia miejscowego zaczął działać (zwykle od pięciu do dziesięciu minut).
W tym czasie sztywny uretrotom lub kombinacja elastycznego cystoskopu/uretrotomu zostanie wprowadzona i poprowadzona do czoła zwężenia, a małe ostrze znajdujące się na czubku instrumentu zostanie wdrożone przy użyciu mechanizmu spustowego w celu przecięcia zwężenia w miejscach określonych przez chirurga. Po zakończeniu wewnętrznego nacięcia (nacięć), instrument zostanie wycofany i odpowiednio duży cewnik Foleya zostanie wprowadzony przez naprawę i do pęcherza moczowego, a następnie zablokowany na miejscu poprzez wypełnienie jego balonu (umieszczonego wewnątrz pęcherza moczowego w pobliżu połączenia cewki moczowej) sterylną wodą. Cewnik Foleya służy dwóm celom, po pierwsze, zapewnia odprowadzenie moczu produkowanego w nerkach, a po drugie, zabezpiecza nacięte miejsca, utrzymując je otwarte przez trzy do siedmiu dni, aby umożliwić dokładne zagojenie się cewki moczowej. Cewnik jest następnie podłączony do systemu drenażowego cewnika moczowego (duży worek lub worek na nogę) za pomocą przezroczystej rurki polipropylenowej.