Articles

VANTIN (cefpodoksym) – Poradnik Antybiotykowy

Posted on

W tym rozdziale przedstawiono podstawową charakterystykę, zatwierdzone przez FDA wskazania, działania niepożądane/toksyczność, informacje o dawkowaniu, interakcje lek-żywność oraz zasady terapii przeciwbakteryjnej preparatu VANTIN (cefpodoksym). Cefpodoksym wiąże się z białkiem wiążącym penicyliny, zaburzając syntezę ściany komórkowej. Stosowany jest w leczeniu następujących stanów: ostrego zapalenia ucha środkowego; zapalenia gardła i (lub) migdałków; zachłystowego zapalenia płuc; ostrego bakteryjnego zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli; ostrej, niepowikłanej rzeżączki cewki moczowej i szyjki macicy; ostrych, niepowikłanych zakażeń odbytu u kobiet wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae; niepowikłanych zakażeń skóry i jej struktur; ostrego zapalenia zatok szczękowych; niepowikłanych zakażeń dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego). Cefpodoksym proksetylu jest przeciwwskazany u pacjentów ze stwierdzoną alergią na cefpodoksym lub na antybiotyki z grupy cefalosporyn. Cefpodoksym należy stosować ostrożnie w przypadku nadwrażliwości na penicyliny. Zaleca się ścisłe monitorowanie czynności nerek, gdy cefpodoksym proksetylu jest podawany jednocześnie ze związkami o znanym potencjale nefrotoksycznym. Dawkę cefpodoksymu dostosowuje się w przypadku zaburzeń czynności nerek. Cefpodoxime proxetil do sporządzania zawiesiny doustnej może być podawany bez uwzględnienia posiłków.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *