Tło: Chociaż większość lekarzy jest świadoma potencjału nadużywania i odsprzedaży przepisanych leków, niewiele zostało zrobione, aby to udokumentować. Celem tego badania było ustalenie, które leki na receptę mają wartość uliczną, jaka jest ta wartość i dlaczego te leki są używane.
Metody: Opisowe badanie przekrojowe z wykorzystaniem techniki wywiadu semistrukturalnego przeprowadzono w 2 dni powszednie (10 marca i 1 kwietnia 1997 r.) w Downtown Eastside w Vancouver. W badaniu wzięło udział 58 użytkowników i dilerów leków uspokajających/hipnotycznych i narkotyków na receptę. Zebrane informacje obejmowały charakterystykę demograficzną ankietowanych, wspólne nazwy uliczne interesujących nas narkotyków, ich wartość i sposób użycia.
Wyniki: Trzydzieści dwie osoby zgodziły się na udział w badaniu (wskaźnik uczestnictwa 55%), z czego 7 osób to dealerzy. Rozpiętość cenowa leków uspokajających/hipnotycznych wynosiła od 0,10 do 2 dolarów, w przypadku narkotyków rozpiętość ta była znacznie większa i wynosiła od 0,25 do 75 dolarów. Analiza opisowa pozwoliła określić minimalną i maksymalną cenę oraz sposób działania każdego z preparatów. Wśród słabych środków odurzających lekiem wskaźnikowym (o największym popycie na ulicy) był Tylenol nr 3, a wśród silniejszych środków odurzających – MS Contin 30 mg.
Interpretacja: Na ulicy dostępna jest szeroka gama leków uspokajających/hipnotycznych i narkotycznych na receptę. Marża w stosunku do kosztów aptecznych może być znaczna. Czynniki wpływające na cenę obejmują względny brak doświadczenia kupującego, dostępność nielegalnych narkotyków, bieżącą podaż uliczną leków na receptę oraz porę miesiąca (przed lub po wydaniu czeków z pomocy społecznej).