WYOU i WSID-FMEdit
Stacja weszła na antenę 30 stycznia 1961 roku. WYOU była siostrzaną stacją do WSID 1010 AM, początkowo używała znaku wywoławczego, który właściciel United Broadcasting wcześniej używał w stacji, którą właśnie sprzedał w Wirginii. W dniu 2 października 1961, WYOU stał WSID-FM, odzwierciedlając jego stowarzyszonej gniazda AM. Ponieważ stacja AM była dzienna, w ciągu pierwszych kilku lat, WSID-FM nadawała większość współczesnych programów WSID w mono. Po zachodzie słońca, programowanie było kontynuowane tylko na stacji FM i wylogowywało się o północy.
Do września 1968, WSID-FM oderwał się od programów AM na kilka godzin każdego dnia dla oddzielnego formatu Underground Rock, który był stopniowo rozszerzany do pełnego etatu do końca roku.
WLPLEdit
Literami wywoławczymi dla stacji w nowym formacie rockowym stał się WLPL. Znak wywoławczy WLPL oznaczał „W „onderful „L „i „P „leasant „L „istening. W 1969 roku WLPL rozszerzyła swoje godziny pracy do pełnego etatu, jednocześnie przesuwając się w kierunku mieszanki Top-40 i Album Rock muzycznych selekcji.
Do 1972 roku, stacja dokonała przejścia do pełnego formatu Top 40 i rozpoczęła nadawanie w stereo FM. WLPL była popularną stacją Top 40 pod kierownictwem jej założyciela, United Broadcasting Company (UBC) z Bethesda, Maryland. W 1977 roku, dyrektor programowy WLPL-FM Bill Parris został nazwany „Major Market Top 40 Program Director of The Year” przez magazyn Billboard, w dużej mierze dzięki swojej pracy w WLPL.
Niezwykłe osobowości w tym okresie to: Kris Earl Phillips, The „Smoker”, Casey Jones, Hal Martin & Michael St. John (John Moen).
Jednakże oceny słuchalności pogorszyły się, gdy 104.3 WBSB (obecnie WZFT) wystartował w 1980 roku jako „B104” z podobnym formatem Top 40. WLPL został zmuszony do działania w zmniejszonej mocy nadajnika w tym okresie, z powodu pożaru w stacji sprzętu wieży transmisyjnej.
WYST-FMEdit
WLPL zakończył swój format Top 40 w lecie 1981 roku, stając się WYST na 16 listopada. Przyrostek FM został dodany w następnym roku. WYST był oparty na Oldies format Adult Contemporary pod nazwą „92 Star”. Początkowo, oceny były korzystne dla WYST, ale zaczął poślizgu wkrótce potem.
W lutym 1991, WYST przesunął swój format do Hot Adult Contemporary podejścia. Strategia ta nie powiodła się, ponieważ dziedzictwo Hot AC stacji, 106.5 WWMX, był zbyt dobrze ugruntowany. Ratingi WYST spadły i do połowy 1991 roku, WYST było wśród najniżej ocenianych stacji radiowych w Baltimore.
WERQ-FMEdit
Historia „92Q” rozpoczęła się w sierpniu 1991 roku. Firma macierzysta WYST, UBC, przestawiła stację na podejście Rhythmic Contemporary (CHUrban), pod pseudonimem 92Q. Miesiąc później, Federalna Komisja Łączności (FCC) przyznała WERQ litery wywoławcze. Pierwotna koncepcja 92Q została opracowana przez wiceprezesa ds. programowych UBC Williama Parrisa, który posiadał rozległe doświadczenie w zakresie formatu radiowego Top 40. Dyrektorem programowym 92Q został Jeffrey Ballentine.
Steve Kingston (dyrektor programowy Z100 w Nowym Jorku) i David Tate (z Rantel Research, Inc., z Laurel, Maryland) byli głównymi konsultantami w tym nowym przedsięwzięciu. Zarówno Kingston jak i Tate byli byłymi pracownikami United Broadcasting Company w latach 70-tych, a później byli konkurentami WYST, podczas gdy pracowali razem w WBSB-FM w latach 80-tych.
Po wprowadzeniu 92Q, oglądalność WERQ gwałtownie wzrosła, kosztem formatu Top 40 WBSB. (WBSB zmieniło format na Hot AC, jako WVRY, w 1992 r.) Wieloletnia stacja miejska WXYV porzuciła format na rzecz Top 40 w 1997 r. Początkowo, 92Q był bardziej zorientowany na muzykę taneczną, z garścią płyt Pop w swojej muzycznej mieszance, ale format stopniowo przesuwał się w kierunku „CHUrban” (hybryda Top 40 i Urban Contemporary) do końca 1991 roku. Z czasem 92Q przeszła na czystą Urban Contemporary.
Własność Urban OneEdit
Jesienią 1993 roku United Broadcasting Company zaczęła pozbywać się swoich udziałów w stacjach radiowych po śmierci założyciela Richarda Eatona i sprzedała WERQ-FM do Radio One (później przemianowanej na Urban One). Do 1995 roku, WERQ został sklasyfikowany jako pełnoprawny format Mainstream Urban.
Od 1996 roku, WERQ jest jedną z najwyżej ocenianych stacji w Baltimore, według firmy ratingowej Arbitron, a później Nielsen.