Legendarny nowoorleański piosenkarz i trębacz Louis „Satchmo” Armstrong nagrywał płyty od 1923 roku, ale w lutym 1968 roku, w wieku 66 lat, wydał utwór „What A Wonderful World”, który stał się najlepiej sprzedającą się piosenką w jego długiej i bogatej w historię karierze.
Chociaż znany jako jeden z pionierów jazzu w stylu Dixieland w latach 20-tych, Armstrong nie był obcy na listach przebojów pop w latach 60-tych, osiągając szczyt Billboard’s Hot 100 z nagrodzonym Grammy singlem „Hello Dolly” w 1964 roku. Ale „What A Wonderful World” był zupełnie inny od tego, co robił wcześniej; powolna popowa ballada, która uchwyciła Armstronga w rzadkim refleksyjnym nastroju. Swoim chropowatym, zniszczonym głosem śpiewał pieśń nadziei, która zdawała się rezonować z ludźmi na całym świecie. To, co sprawiło, że jego występ był magnetyczny, to jego przejmujący nastrój: to tak, jakby Armstrong, który był u schyłku życia i cierpiał na chorobę serca, robił ostatnie, pełne uznania spojrzenie na życie i podsumowywał proste rzeczy, które większość ludzi uważa za oczywiste.
„What A Wonderful World” został napisany w 1967 roku przez George’a Davida Weissa wraz z George’em Douglasem, pseudonimem dla Boba Thiele, producenta Armstronga w ABC Records. W swojej książce z 2005 roku, What A Wonderful World: A Lifetime Of Recordings, Thiele powiedział, że piosenka była przeznaczona jako uspokajające antidotum na rosnące problemy Ameryki w późnych latach 60-tych; czas określony przez to, co opisał jako „pogłębiające się narodowe traumy zabójstwa Kennedy’ego, Wietnam, walki rasowe i zamieszanie wszędzie.”
Nagranie
Po usłyszeniu taśmy demo Thiele’a z „What A Wonderful World,” Armstrong był chętny do nagrania melodii, ale Larry Newton, prezes ABC, podobno nienawidził jej i zawetował pomysł. Pomimo protestów Newtona, Armstrong potajemnie rozpoczął nagrywanie utworu w Las Vegas zaraz po występie w tym mieście we wrześniu 1967 roku. Jego wokale były cięte na żywo z orkiestrą, ale sesja nie przebiegła gładko: dwa ujęcia zostały przerwane po tym, jak głośne gwizdy przejeżdżających pociągów towarowych zostały wychwycone przez mikrofony studyjne.
Ale to nie był jedyny problem, z jakim zmagał się Armstrong. Larry Newton przyjechał do Vegas, aby zrobić zdjęcia promocyjne piosenkarzowi/trębaczowi, a kiedy dowiedział się o sesji nagraniowej, próbował ją zamknąć. Thiele w końcu go zamknął, ale Newton zemścił się, odmawiając promowania singla, kiedy został wydany w Ameryce.
Przyjęcie
Chociaż w ojczyźnie Armstronga poniósł klęskę, w innych miejscach na świecie, zwłaszcza w Europie, „What A Wonderful World” odniósł ogromny sukces; osiągnął nr. 1 zarówno w Wielkiej Brytanii, gdzie sprzedał się w 600 000 egzemplarzy podczas 29 tygodniowej listy przebojów, jak i w Austrii.
Armstrong nagrał „What A Wonderful World” ponownie w 1970 roku, rok przed śmiercią, dodając mówione intro. Następnie w 1988 roku, piosenka była z powrotem na listach przebojów, gdy jego wygląd na ścieżce dźwiękowej do hitowego filmu Good Morning Vietnam przyniósł go do uwagi nowego pokolenia słuchaczy. Jedenaście lat później piosenka została włączona do Grammy Hall of Fame. Od tego czasu wiele różnych coverów – od Tony’ego Bennetta po Joey’a Ramone’a, od Celine Dion po Flaming Lips – przyczyniło się do ugruntowania statusu ikony „What A Wonderful World”.
Dziesiątki lat po pierwotnym wydaniu, „What A Wonderful World” Louisa Armstronga nadal inspiruje poprzez swoje ponadczasowe przesłanie miłości, pokoju i harmonii. Dla Armstronga była to opowieść o możliwościach. „Wydaje mi się, że to nie świat jest taki zły, ale to, co my z nim robimy” – powiedział w intro do swojej wersji piosenki z 1970 roku. „Wszystko, co mówię, to zobacz, jaki cudowny byłby ten świat, gdybyśmy tylko dali mu szansę.”
