„Biały” jest klasyfikacją rasową używaną często wyłącznie dla osób pochodzenia europejskiego, ale ostatnio obejmuje również osoby pochodzenia bliskowschodniego i północnoafrykańskiego. Białych ludzi definiuje się na podstawie ich jasnej skóry i innych cech fizycznych, w przeciwieństwie do „ludzi kolorowych”.
Koncepcja bycia białym rezonuje w zróżnicowanych rasowo krajach z dużą większością lub mniejszością populacji o europejskim rodowodzie, takich jak Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Nowa Zelandia i Wielka Brytania. Białość ma różne konstrukcje społeczne, które są istotne dla tożsamości narodowej, religii, przywilejów białych, akcji afirmatywnej, segregacji rasowej i polityki publicznej.
Biali Amerykanie stanowią około 76,5% populacji Stanów Zjednoczonych, zgodnie z amerykańskim spisem powszechnym. Biali Amerykanie obejmują zarówno białych Latynosów, jak i nie-Hiszpanów; ci pierwsi mają hiszpańskie, latynoskie lub latynoamerykańskie pochodzenie, a ci drudzy nie mają latynoskiego rodowodu. Nie-Hiszpańscy biali stanowią około 60,4% populacji.
Dziesięć najbardziej białych miast w Stanach Zjednoczonych, włączając w to białych Latynosów, to:
Colorado Springs, Kolorado (78,8%); Denver, Kolorado (68,9%); i Seattle, Waszyngton (68,63%) zajmują drugie miejsce na liście.
Hialeah, Floryda jest najbielszym miastem w Stanach Zjednoczonych z 92,6% populacji identyfikującej się jako biała. Jednak niehiszpańska biała populacja stanowi tylko 2,57%.
Do 2045 roku, według danych spisu powszechnego, Stany Zjednoczone staną się mniejszością białą. Udział rasy białej prawdopodobnie spadnie poniżej 50% w ciągu najbliższych 25 lat, podążając za trendem spadkowym od lat 50-tych.