Pennsylwania, Maine, Massachusetts, Wirginia i New Hampshire wszystkie twierdzą, że są miejscem narodzin whoopie pie. Pennsylvania Dutch Convention & Visitors Bureau zauważa, że przepis na ciasto whoopie pochodzi z obszaru kultury Amiszów i Pennsylvania German – pochodzenie, które jest mało prawdopodobne, aby pozostawić oficjalny ślad papierowy – i był przekazywany przez pokolenia. Piekarnia Labadie’s Bakery w Lewiston w stanie Maine wypieka ten wyrób od 1925 roku. Nieistniejąca już firma Berwick Cake Company z Roxbury w stanie Massachusetts sprzedawała „Whoopee Pies” już w latach 20. ubiegłego wieku, ale oficjalnie wprowadziła markę Whoopee Pie w 1928 r., odnosząc wielki sukces. Różne twierdzenia sugerują, że whoopie pie pochodzi z Massachusetts i rozprzestrzeniło się zarówno na północ, jak i na południe, lub że niemieccy imigranci z Pensylwanii przynieśli poprzednika whoopie pie do społeczności na północnym wschodzie. Wskazówka, w jaki sposób prawdopodobnie amiszowy deser stał się tak popularny w Nowej Anglii, znajduje się w książce kucharskiej z 1930 roku o nazwie Yummy Book autorstwa Durkee Mower Company, producenta Marshmallow Fluff. W tej książce kucharskiej Nowej Anglii, przepis na „Amish Whoopie Pie” został przedstawiony przy użyciu Marshmallow Fluff w filling.
W 2011 roku, Legislatura Stanu Maine rozważyła nazwanie whoopie pie oficjalnym ciastem państwowym. Propozycja otrzymała poparcie obu stron. L.D. 71, oficjalnie znany jako „Ustawa do wyznaczenia Whoopie Pie jako deser państwa”, czytać „The whoopie pie, wypiek wykonany z dwóch ciastek czekoladowych z kremowym lukrem między nimi, jest oficjalnym deserem państwa”. Legislatura Maine ostatecznie zdecydowała się uznać whoopie pie za oficjalny przysmak stanowy i wybrała blueberry pie (z dzikich jagód Maine) jako oficjalny deser stanowy.