Yonaguni-jima Kaitei Chikei, w dosłownym tłumaczeniu „Topografia podwodna wyspy Yonaguni”, to podwodna tajemnica u wybrzeży Wysp Ryukyu w Japonii. Spekuluje się, że ta ogromna podwodna formacja skalna istnieje od ponad 10 000 lat, ale to, czy jest ona w całości dziełem człowieka, czy też została zmieniona przez człowieka, jest nadal przedmiotem debaty.
Pomnik został po raz pierwszy odkryty w 1986 roku przez nurka szukającego dobrego miejsca do obserwacji rekinów młotów. Po jego odkryciu, Masaaki Kimura, geolog morski z Uniwersytetu Ryukyu, badał pomnik przez prawie dwie dekady. Kimura pozostaje przekonany, że miejsce to zostało wyrzeźbione tysiące lat temu, kiedy ląd znajdował się nad wodą. Według Kimury liczne kąty proste, strategicznie rozmieszczone otwory i estetyczne trójkąty w Yonaguni są oznakami ludzkiej ingerencji. Twierdzi on również, że na zabytkach istnieją rzeźbienia przypominające pismo Kaida. Wierzy, że piramida, zamki, drogi, pomniki i stadion mogą być zidentyfikowane w strukturze – co dla niego jest dowodem na to, że pomnik jest tym, co pozostało z Zaginionego Kontynentu Mu, japońskiego odpowiednika Atlantydy.
Jak w przypadku większości teorii zaginionych cywilizacji, Kimura spotkał się z kontrowersjami na temat swoich przekonań. Robert Schoch, profesor na Uniwersytecie Bostońskim, nurkował w tym miejscu i wyjaśnia, że formacja jest „podstawową geologią i klasyczną stratygrafią dla piaskowców, które mają tendencję do łamania się wzdłuż płaszczyzn i dają bardzo proste krawędzie, szczególnie w obszarze z dużą ilością uskoków i aktywności tektonicznej”. Struktury z piaskowca zazwyczaj erodują w sztywne formacje, i jest mało prawdopodobne, że struktura została w całości stworzona przez człowieka, jeśli w ogóle została stworzona przez człowieka, ponieważ widoczna struktura jest połączona z ukrytym masywem skalnym. Geologia i silne prądy mogą wyjaśnić osobliwy kształt skały, ale nie mogą tłumaczyć znalezionych tam wyrobów garncarskich, kamiennych narzędzi i palenisk, datowanych prawdopodobnie na 2500 lat p.n.e. Jednak przedmioty te pokazują jedynie, że obszar ten był kiedyś zamieszkany i nie wskazują, że pomnik jest czymś innym niż naturalną formacją geologiczną.
Yonaguni składa się z piaskowca i mułowca, który pochodzi sprzed 20 milionów lat. Jeśli pomnik został wyrzeźbiony przez ludzkie ręce, to było to podczas ostatniej epoki lodowcowej (około 10 000 lat temu), kiedy Yonaguni było częścią mostu lądowego, który łączył to miejsce z Tajwanem. Zarówno japońska rządowa Agencja do Spraw Kultury, jak i rząd prefektury Okinawa zaprzeczają, że Yonaguni jest historycznym miejscem kultury.