Wszystko o nacięciach

Chirurgia nie jest jednodniową zabawą tylko dla weterynarzy. Obejmuje ona okres rekonwalescencji w domu, w którym gojenie się jest najważniejsze dla powodzenia operacji.

Normalne gojenie się

Typowe nacięcie powinno wyglądać schludnie i czysto – zdrowa różowa skóra z wyrównanymi brzegami, zamknięta rzędem szwów. Nacięcia mogą być również zamknięte szwami zakopanymi pod skórą, tak aby nie były widoczne. W takim przypadku skóra może zostać zamknięta klejem tkankowym. Innym sposobem zamknięcia nacięcia są zszywki chirurgiczne.

Jeśli operacja Twojego kota obejmowała wiele warstw tkanki, na przykład przejście przez mięśnie i ścianę brzucha w celu wykonania spay, każda warstwa tkanki będzie miała swoje własne nacięcie, które zostanie zamknięte szwami. Dzięki temu każda warstwa jest utrzymywana w miejscu, co pozwala na szybkie gojenie. Te wewnętrzne warstwy zostaną zamknięte za pomocą wchłanialnych szwów, które z czasem się rozpuszczą lub, w niektórych przypadkach, za pomocą szwów, które można bezpiecznie pozostawić w ciele kota.

Przez pierwsze kilka dni skóra wokół nacięcia może wyglądać na nieco podrażnioną z powodu miejscowego stanu zapalnego, który jest częścią normalnego procesu gojenia. Może pojawić się niewielka ilość przezroczystej lub lekko krwistej wydzieliny, a siniaki mogą pojawić się do kilku dni po zabiegu, szczególnie u kotów o bladej skórze.

Nie należy się martwić długością nacięcia u kota. Nacięcia goją się raczej od boku do boku w poprzek szczeliny niż od końca do końca, więc nacięcie dwucalowe i czterocalowe zagoi się w tym samym czasie, o ile inne czynniki pozostaną takie same. Długie nacięcie, które zostało dobrze zamknięte, a jego brzegi znajdują się blisko siebie, zagoi się szybciej niż mała rana, która pozostała otwarta.

Czyszczenie nacięcia

Jeśli musisz oczyścić wydzielinę z okolicy nacięcia kota, użyj czystej szmatki lub gazy lekko zwilżonej ciepłą wodą i postępuj bardzo delikatnie. Unikaj alkoholu i nadtlenku wodoru, chyba że na polecenie lekarza weterynarii, ponieważ produkty te mogą powodować dyskomfort i spowalniać gojenie.

Pomimo że całkowity proces gojenia może trwać kilka miesięcy, ponieważ komórki skóry przebudowują się i wracają do normalnego stanu, pierwsze dwa tygodnie są najważniejszym okresem pielęgnacji nacięcia. W przypadku szwów zamykanych szwami niewchłanialnymi lub zszywkami, zazwyczaj zostaniesz poinstruowany, aby przynieść swojego kota na usunięcie szwów 10 do 14 dni po zabiegu. Daje to czas na zagojenie się nacięcia, tak aby szwy nie były już potrzebne do utrzymania brzegów razem.

Co może pójść nie tak

„Najczęstszymi komplikacjami są nacięcie, które się otwiera (dehiscencja) lub nacięcie, które ulega zakażeniu,” mówi James Flanders, DVM, DACVS, Emeritus Associate Professor Section of Small Animal Surgery at Cornell. „Chociaż szczelina w nacięciu, która pojawia się kilka dni po operacji może być spowodowana pominięciem szwów przez chirurga, większość problemów związanych z nacięciem u psów i kotów jest spowodowana przez samych pacjentów. Jeśli w skórze znajdują się szwy lub jeśli występuje jakikolwiek dyskomfort lub swędzenie spowodowane nacięciem, psy i koty będą chciały żuć, lizać lub drapać nacięcie.”

Nacięcia mogą swędzieć z powodu miejscowego stanu zapalnego w trakcie procesu gojenia, regeneracji nerwów w skórze lub odrastających włosów. Jeśli Twój kot będzie próbował drapać lub lizać swędzące nacięcie, może rozerwać szwy lub uszkodzić gojącą się skórę. Pozwala to na otwarcie nacięcia, spowalniając proces gojenia i sprzyjając infekcjom.

Zbyt intensywna aktywność może również uszkodzić nacięcie, zwłaszcza jeśli jest ono poddane dużemu napięciu (np. nacięcie nad stawem lub miejsce, z którego usunięto dużą ilość skóry). Kiedy kot biega i skacze, może dodatkowo obciążać szwy, co może spowodować ich pęknięcie lub rozerwanie przez skórę. Nawet jeśli nacięcie pozostaje nienaruszone, zbyt duża aktywność może powodować gromadzenie się dodatkowego płynu pod skórą, co skutkuje obrzękiem.

Dehiscencja

Dehiscencja ma miejsce, gdy nacięcie pęka i otwiera się. Jeśli pęknie wewnętrzna warstwa szwów, możesz zauważyć nowy guzek pod zdrową, normalną skórą lub tkliwość w tym obszarze. Jeśli zewnętrzne nacięcie ulegnie dehisces, nacięcie będzie otwarte. Dehiscencja może pozwolić tłuszczowi, mięśniom, a nawet narządom wewnętrznym na przepuklenie się poza ich normalną pozycję.

Zależnie od ciężkości dehiscencji, może być konieczne ponowne poddanie kota znieczuleniu w celu naprawy nacięcia. Małe otwory, które wymagają tylko kilku szwów lub w nacięciu, które w większości się zagoiło, można zamknąć za pomocą kleju tkankowego lub pozostawić do samodzielnego zagojenia. Wewnętrzna dehiscencja wymaga badania weterynaryjnego, ale może być pozostawiona do samodzielnego rozwiązania, chyba że jest skomplikowana przez tkanki przepukliny przez otwór.

W większości przypadków dehiscencja występuje, ponieważ kot ma swobodny dostęp do nacięcia i uszkadza je bezpośrednio, lub ponieważ kot jest zbyt aktywny i uszkadza je w ten sposób. Dehiscencja może również wystąpić, gdy tkanki są naruszone i nie są w stanie utrzymać napięcia nacięcia – może się to zdarzyć po naprawie dużej rany, gdy tkanka staje się martwicza, lub po usunięciu dużej masy. Nie jest to częste w przypadku rutynowych zabiegów chirurgicznych, a Twój lekarz weterynarii ostrzeże Cię, jeśli pojawią się obawy dotyczące integralności nacięcia.

Infekcja

„Normalnie gojące się nacięcie rzadko ulega infekcji, chyba że szczelina została utworzona przez zwierzę lub w wyniku innego urazu” – mówi dr Flanders. Większość zabiegów chirurgicznych jest wykonywana w sterylnym środowisku od początku do końca, co ogranicza wprowadzenie patogenów do miejsca operowanego. „Brudne” rany, takie jak otarcia po potrąceniu przez samochód lub nakłucia po ugryzieniu przez kota, to już inna historia i istnieje duże prawdopodobieństwo, że mogą być skażone. Zabiegi chirurgiczne przeprowadzane w jamie ustnej lub w celu naprawy rany mieszczą się gdzieś pośrodku, a lekarz weterynarii przeprowadzający zabieg określi, czy rana powinna zostać całkowicie zamknięta, czy też należy założyć dren umożliwiający drenaż (jest to częste w przypadku ropni po ugryzieniu kota). Jeśli chirurg ma obawy dotyczące zakażenia przed naprawą chirurgiczną lub w okresie rekonwalescencji, antybiotyki mogą zostać przepisane jako środek zapobiegawczy.

Jak więc standardowe, sterylne nacięcie może ulec zakażeniu? Bez względu na umiejętności chirurga, nacięcie jest nadal technicznie rzecz biorąc raną, która może umożliwić bakteriom przedostanie się do organizmu. Jeśli kot lub inne zwierzęta domowe będą lizać nacięcie, bakterie znajdujące się na ich językach mogą zostać przeniesione na nacięcie i stanowić ryzyko zakażenia. Nacięcia na łapach i nogach mogą mieć kontakt ze ściółką w kuwetach. I oczywiście, jeśli kot biega jak szalony i udaje mu się rozerwać szew, otwarte nacięcie stanowi jeszcze szersze wejście dla patogenów oportunistycznych.

Objawy zainfekowanego nacięcia obejmują zaczerwienienie, obrzęk, upławy i wysoką temperaturę. Twój kot może zachowywać się nieswojo i kuleć, jeśli nacięcie znajduje się na nodze lub garbić się, jeśli jest to nacięcie brzucha.

Jeśli podejrzewasz, że nacięcie Twojego kota uległo zakażeniu, powinien on niezwłocznie zgłosić się do lekarza weterynarii. Zazwyczaj rozpoczyna się podawanie antybiotyków, można również wykonać posiew i oznaczyć wrażliwość, aby dokonać właściwego wyboru antybiotyków. Jeśli utworzył się ropień, może być konieczne przepłukanie rany i założenie drenażu.

Co możesz zrobić

• Bardzo dokładnie przestrzegać instrukcji dotyczących wypisu po operacji.
• Zmniejszyć aktywność kota.
• Użyć stożka na głowę lub innego urządzenia ochronnego, aby zapobiec uszkodzeniu nacięcia przez kota.
• Monitoruj kota i jego nacięcie.
• Przechowuj kota w domu.
• Skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania/obawy.

Seroma

Seroma to kieszeń z płynem (surowicą), która może utworzyć się pomiędzy warstwami tkanki w miejscu operacji. Zazwyczaj nie są one bolesne ani zakażone i pojawiają się zwykle dlatego, że kot był zbyt aktywny. Zazwyczaj powstają w ciągu kilku dni po operacji, ale mogą pojawić się później.

Jeśli podejrzewasz, że Twój kot ma seromę, powinien obejrzeć go lekarz weterynarii, aby ustalić najlepszy sposób postępowania. W większości przypadków zostaniesz poinstruowany, aby bardziej poważnie podejść do kwestii ograniczenia aktywności kota i stosować naprzemiennie ciepłe i zimne okłady na tym obszarze, aby zachęcić obrzęk do zejścia, a płyn do rozproszenia się. Jeśli krwiak jest odprowadzany przez nacięcie, mogą zostać przepisane antybiotyki, aby zapobiec infekcji.

Środki ochronne

„Niestety, istnieje niewiele miejsc na ciele, do których koty nie mogą dotrzeć pyszczkiem lub łapką! Dlatego właśnie tak często zwierzęta są odsyłane do domu z obrożą elżbietańską” – mówi dr Flanders. Zespół weterynaryjny Twojego kota prawdopodobnie omówi kilka opcji ochrony nacięcia w momencie wypisywania kota ze szpitala, ale wiele z tych kwestii możesz również ustalić na podstawie anatomii swojego kota. Do każdego nacięcia na nogach lub tułowiu kota można dostać się przez usta. Nacięcia na głowie i szyi kota mogą być poza zasięgiem jego pyska, ale można do nich dotrzeć za pomocą wielu łap.

Oprócz standardowego plastikowego stożka (kołnierz elżbietański), możesz użyć miękkiego, nadmuchiwanego kołnierza typu „pączek”, dziecięcego kaftanika, bandaża lub kociego body, aby chronić nacięcie, w zależności od jego umiejscowienia. Niektóre koty tolerują również noszenie skarpetek lub bucików, aby zakryć pazury i zapobiec drapaniu (nakładki na paznokcie zmniejszają ryzyko urazów skóry spowodowanych drapaniem, ale nie eliminują ryzyka utknięcia paznokcia pod szwem i wyrwania go). O ile Twój kot nie jest pod bezpośrednim nadzorem, powinien nosić sprzęt ochronny, aby jego nacięcie było bezpieczne.

Niektóre nacięcia są bardziej narażone na rozwój powikłań niż inne. „Najczęstsze nacięcia są najczęstsze, aby mieć komplikacje!”, mówi dr Flanders. „Problemy związane z nacięciem spay i kastracją natychmiast wyskakują mi na myśl.”

Zaatakowane koty są zazwyczaj młode i skore do zabawy, więc chcą wrócić do aktywnego trybu życia w ciągu kilku dni po operacji. Koty nadpobudliwe powinny być zamknięte w pomieszczeniu bez mebli, na które mogą wskakiwać i z których mogą schodzić, lub w dużej klatce przez co najmniej pierwszy tydzień po operacji. Powinny być również trzymane oddzielnie od innych kotów, aby zapobiec zabawie i szorstkiej zabawie.

„Również nacięcia nad stawami (takimi jak kolano lub łokieć) lub obszarami ruchu są dodatkowym wyzwaniem, aby się zagoiły”, mówi dr Flanders. „Istnieje ciągły stres na gojącym się nacięciu, więc bandaż w celu ograniczenia ruchu jest często potrzebny wraz z ostrożnym szyciem”. Koty te muszą być trzymane w zamknięciu, aby zapobiec ich nadmiernemu obciążeniu już i tak ciasnego nacięcia.

Twój kot powinien być również trzymany w zamknięciu do czasu zagojenia się nacięcia i usunięcia szwów. Jeśli nacięcie znajduje się na nodze lub łapie, dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie w kuwecie żwirku na bazie papieru, takiego jak Yesterday’s News, aby ograniczyć ryzyko utknięcia żwirku w nacięciu i wywołania infekcji.

Nienawidzi szyszki!

Prawdą jest, że żaden kot nie zdecydowałby się na noszenie szyszki, jednak większość z nich szybko się do niej przystosowuje. Jeśli Twój kot wpada w panikę po założeniu plastikowego stożka lub ciągle go zsuwa, możesz spróbować czegoś innego, aby trzymać go z dala od szwów: miękkiego stożka, nadmuchiwanego kołnierza typu „pączek”, kaftanika, bandaża lub kombinezonu, w zależności od miejsca nacięcia. Możesz zdjąć rożek na czas posiłków, jeśli to konieczne, ale obserwuj go przez cały czas. Nawet jeśli nie wydaje się być zainteresowany swoim nacięciem, pozostawienie go bez ochrony stanowi ryzyko. Może on zacząć je lizać i żuć, kiedy sierść zacznie odrastać i zacznie go swędzieć, lub może złapać szew paznokciem podczas drapania. Jeśli uszkodzi nacięcie, oznacza to konieczność powrotu do weterynarza, co prawdopodobnie nie spodoba się również Twojemu kotu.