Wymuszona wentylacja w celu zwiększenia ACH staje się koniecznością, aby utrzymać akceptowalną jakość powietrza, ponieważ mieszkańcy niechętnie otwierają okna z powodu zmian behawioralnych, takich jak utrzymywanie okien zamkniętych dla bezpieczeństwa.
Zmiany powietrza są często wymieniane jako środek zapobiegający kondensacji w domach z systemami wymuszonej wentylacji często ocenianymi na 3 – 5 ACH, chociaż bez odniesienia do wielkości domu. Jednak tam, gdzie ACH jest już większe niż 0,75, system wymuszonej wentylacji prawdopodobnie nie będzie przydatny w kontrolowaniu kondensacji, a zamiast tego izolacja lub ogrzewanie są lepszymi środkami zaradczymi. Siedem na osiem domów badanych w NZ w 2010 roku miało ACH (skorygowane o współczynniki wentylacji) równe 0,75 lub większe. W niektórych przypadkach wykazano, że obecność systemów wymuszonej wentylacji w rzeczywistości zwiększa wilgotność, zamiast ją obniżać. Poprzez wypieranie powietrza wewnątrz budynku mieszkalnego przez powietrze infiltrowane (powietrze przynoszone z zewnątrz budynku mieszkalnego), systemy wentylacji nadciśnieniowej mogą zwiększyć wymagania dotyczące ogrzewania (w zimie) lub chłodzenia (w lecie) w domu. Na przykład, aby utrzymać temperaturę 15°C w pewnym mieszkaniu, potrzeba około 3,0 kW ogrzewania przy 0 ACH (brak strat ciepła spowodowanych przez ogrzane powietrze opuszczające mieszkanie, zamiast tego ciepło jest tracone przez przewodzenie lub promieniowanie), 3,8 kW przy 1 ACH i 4,5 kW przy 2 ACH. Wykorzystanie przestrzeni dachowej do ogrzewania lub chłodzenia uznano za nieefektywne, a maksymalne korzyści z ogrzewania występują zimą w regionach bardziej wysuniętych na południe (w raportach z półkuli południowej jest to blisko bieguna południowego), ale odpowiadają jedynie około 0,5 kW lub ogrzewaniu zapewnianemu przez około 0,5 kW.5 kW lub ogrzewaniu zapewnianemu przez około pięć żarówek 100 W; efekty chłodzenia w lecie były podobnie małe i były bardziej wyraźne w domach położonych bardziej na północ (bliżej równika); we wszystkich przypadkach wartości zakładały, że system wentylacyjny automatycznie wyłączał się, gdy powietrze infiltrujące było cieplejsze lub chłodniejsze (odpowiednio) od powietrza już znajdującego się w mieszkaniu, ponieważ w przeciwnym razie pogarszałoby to niepożądane warunki w domu.