niepełnosprawność w uczeniu się
Czy twoje dziecko walczy z nauką w szkole? Czy boi się czytać na głos, pisać wypracowania lub zmagać się z matematyką? Oto jak rozpoznać oznaki różnych rodzajów zaburzeń uczenia się.
Co to są zaburzenia uczenia się?
Zaburzenia uczenia się lub zaburzenia procesu uczenia się są terminami zbiorczymi dla szerokiej gamy problemów z nauką. Niepełnosprawność w nauce nie jest problemem z inteligencją czy motywacją, a dzieci z trudnościami w nauce nie są leniwe czy głupie. W rzeczywistości, większość z nich jest tak samo inteligentna jak wszyscy inni. Ich mózgi są po prostu inaczej zbudowane – i ta różnica wpływa na to, jak odbierają i przetwarzają informacje.
Po prostu, dzieci i dorośli z trudnościami w uczeniu się widzą, słyszą i rozumieją rzeczy inaczej. Może to prowadzić do problemów z przyswajaniem nowych informacji i umiejętności, a także z ich wykorzystaniem. Najczęstsze rodzaje trudności w uczeniu się obejmują problemy z czytaniem, pisaniem, matematyką, rozumowaniem, słuchaniem i mówieniem.
Choć każde dziecko ma problemy z pracą domową od czasu do czasu, jeśli pewien obszar nauki jest konsekwentnie problematyczny, może to wskazywać na zaburzenia w uczeniu się.
Dzieci z trudnościami w uczeniu się mogą odnieść i odnoszą sukcesy
Może być ciężko zmierzyć się z możliwością, że twoje dziecko ma zaburzenia w uczeniu się. Żaden rodzic nie chce widzieć, że jego dziecko cierpi. Możesz zastanawiać się, co to może oznaczać dla przyszłości Twojego dziecka lub martwić się, jak poradzi sobie w szkole. Być może obawiasz się, że przez zwrócenie uwagi na problemy z nauką twojego dziecka, może ono zostać nazwane „powolnym” lub przydzielone do mniej wymagającej klasy.
Ale ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że większość dzieci z trudnościami w nauce jest tak samo inteligentna jak wszyscy inni. Muszą tylko być nauczane w sposób, który jest dostosowany do ich unikalnych stylów uczenia się. Dowiedziawszy się więcej o trudnościach w uczeniu się w ogóle, a w szczególności o trudnościach w uczeniu się Twojego dziecka, możesz pomóc utorować drogę do sukcesu w szkole i poza nią.
Znaki i objawy trudności i zaburzeń w uczeniu się
Jeśli się martwisz, nie czekaj
Jeśli podejrzewasz, że trudności w uczeniu się Twojego dziecka mogą wymagać specjalnej pomocy, nie zwlekaj ze znalezieniem wsparcia. Im szybciej zaczniesz działać, tym większe szanse na osiągnięcie przez Twoje dziecko pełnego potencjału.
Trudności w nauce wyglądają bardzo różnie u różnych dzieci. Jedno dziecko może mieć problemy z czytaniem i ortografią, podczas gdy inne uwielbia książki, ale nie rozumie matematyki. Jeszcze inne dziecko może mieć trudności ze zrozumieniem tego, co mówią inni lub z komunikowaniem się na głos. Problemy te są bardzo różne, ale wszystkie są zaburzeniami uczenia się.
Nie zawsze łatwo jest zidentyfikować zaburzenia uczenia się. Ze względu na duże zróżnicowanie, nie ma jednego symptomu lub profilu, na który można zwrócić uwagę jako na dowód problemu. Jednakże, niektóre znaki ostrzegawcze są bardziej powszechne niż inne w różnym wieku. Jeśli jesteś świadomy, czym one są, będziesz w stanie wcześnie wychwycić zaburzenia uczenia się i szybko podjąć kroki, aby uzyskać pomoc dla swojego dziecka.
Następujące listy kontrolne oferują kilka wspólnych czerwonych flag dla zaburzeń uczenia się. Pamiętaj, że dzieci, które nie mają problemów z nauką, mogą doświadczać niektórych z tych trudności w różnych okresach. Powodem do niepokoju są stałe różnice w zdolności dziecka do opanowania pewnych umiejętności.
Znaki i objawy trudności w uczeniu się: Wiek przedszkolny
- Problemy z wymawianiem słów.
- Kłopoty ze znalezieniem właściwego słowa.
- Trudności w tworzeniu rymów.
- Kłopoty z nauką alfabetu, liczb, kolorów, kształtów lub dni tygodnia.
- Trudności z podążaniem za wskazówkami lub nauką rutynowych czynności.
- Trudności z kontrolowaniem kredek, ołówków i nożyczek lub kolorowaniem w obrębie linii.
- Kłopoty z guzikami, zamkami błyskawicznymi, zatrzaskami lub nauka wiązania butów.
Znaki i objawy trudności w uczeniu się: Wiek 5-9 lat
- Kłopoty z opanowaniem związku między literami i dźwiękami.
- Niezdolność łączenia dźwięków w słowa.
- Mylenie podstawowych słów podczas czytania.
- Powolne przyswajanie nowych umiejętności.
- Konsekwentnie błędnie pisze słowa i popełnia częste błędy.
- Trudności w uczeniu się podstawowych pojęć matematycznych.
- Trudności w określaniu czasu i zapamiętywaniu sekwencji.
Znaki i objawy trudności w uczeniu się: Wiek 10-13 lat
- Trudności z czytaniem ze zrozumieniem lub umiejętnościami matematycznymi.
- Trudności z otwartymi pytaniami testowymi i problemami słownymi.
- Nie lubi czytać i pisać; unika czytania na głos.
- Słabe pismo odręczne.
- Słabe umiejętności organizacyjne (sypialnia, praca domowa i biurko są niechlujne i niezorganizowane).
- Problemy z podążaniem za dyskusjami w klasie i wyrażaniem myśli na głos.
- Pisanie tego samego słowa w różny sposób w jednym dokumencie.
Zwracanie uwagi na kamienie milowe rozwoju może pomóc w identyfikacji zaburzeń uczenia się
Zwracanie uwagi na normalne kamienie milowe rozwoju dla maluchów i przedszkolaków jest bardzo ważne. Wczesne wykrycie różnic rozwojowych może być wczesnym sygnałem zaburzeń uczenia się, a problemy, które są wcześnie zauważone, mogą być łatwiejsze do skorygowania.
Opóźnienie rozwojowe może nie być uważane za objaw zaburzeń uczenia się, dopóki dziecko nie będzie starsze, ale jeśli je rozpoznasz, gdy dziecko jest małe, możesz wcześnie interweniować. Znasz swoje dziecko lepiej niż ktokolwiek inny, więc jeśli myślisz, że jest jakiś problem, nie zaszkodzi zlecić ocenę. Możesz również poprosić swojego pediatrę o tabelę kamieni milowych rozwoju lub uzyskać do niej dostęp w sekcji Uzyskaj więcej pomocy poniżej.
Problemy z czytaniem, pisaniem i matematyką
Niepełnosprawność w nauce jest często grupowana według umiejętności szkolnych. Jeśli Twoje dziecko jest w szkole, rodzaje zaburzeń uczenia się, które są najbardziej widoczne, zazwyczaj obracają się wokół czytania, pisania lub matematyki.
Problemy z czytaniem (dysleksja)
Są dwa rodzaje problemów z czytaniem. Podstawowe problemy z czytaniem pojawiają się, gdy występują trudności w zrozumieniu relacji między dźwiękami, literami i słowami. Problemy z czytaniem ze zrozumieniem występują, gdy istnieje niezdolność do uchwycenia znaczenia słów, fraz i akapitów.
Objawy trudności w czytaniu obejmują problemy z:
- Rozpoznawaniem liter i słów.
- Zrozumieniem słów i idei.
- Szybkością i płynnością czytania.
- Ogólną znajomością słownictwa.
Niepełnosprawnością w uczeniu się matematyki (dyskalkulia)
Niepełnosprawność w uczeniu się matematyki różni się znacznie w zależności od innych mocnych i słabych stron dziecka. Na zdolność dziecka do wykonywania działań matematycznych będą miały inny wpływ zaburzenia językowe, zaburzenia wzroku lub trudności z sekwencjonowaniem, pamięcią lub organizacją.
Dziecko z zaburzeniami uczenia się opartymi na matematyce może mieć trudności z zapamiętywaniem i organizacją liczb, znaków operacji i „faktów” liczbowych (jak 5+5=10 lub 5×5=25). Dzieci z zaburzeniami uczenia się matematyki mogą mieć również problemy z zasadami liczenia (takimi jak liczenie przez dwójki lub liczenie przez piątki) lub mieć trudności z określaniem czasu.
Zaburzenia w pisaniu (dysgrafia)
Zaburzenia w pisaniu mogą dotyczyć fizycznej czynności pisania lub umysłowej czynności rozumienia informacji. Zaburzenia w pisaniu podstawowym odnoszą się do fizycznych trudności w tworzeniu słów i liter. Niepełnosprawność w pisaniu ekspresyjnym wskazuje na trudności w organizowaniu myśli na papierze.
Objawy niepełnosprawności w nauce języka pisanego koncentrują się wokół czynności pisania. Obejmują one problemy z:
- Niezręcznością i spójnością pisma.
- Dokładnym kopiowaniem liter i słów.
- Zgodnością ortograficzną.
- Organizacją i spójnością pisma.
Inne rodzaje trudności i zaburzeń w uczeniu się
Czytanie, pisanie i matematyka nie są jedynymi umiejętnościami, na które wpływają zaburzenia w uczeniu się. Inne rodzaje trudności w uczeniu się wiążą się z trudnościami z umiejętnościami motorycznymi (ruch i koordynacja), rozumieniem języka mówionego, rozróżnianiem dźwięków i interpretacją informacji wizualnych.
Nieprawidłowości w uczeniu się w zakresie umiejętności motorycznych (dyspraksja)
Trudności motoryczne odnoszą się do problemów z ruchem i koordynacją, czy to z drobnymi umiejętnościami motorycznymi (cięcie, pisanie), czy z dużymi umiejętnościami motorycznymi (bieganie, skakanie). Niepełnosprawność motoryczna jest czasami określana jako czynność „wyjściowa”, co oznacza, że odnosi się do wyjścia informacji z mózgu. Aby biegać, skakać, pisać lub ciąć coś, mózg musi być w stanie komunikować się z kończynami niezbędnymi do wykonania danej czynności.
Objawy, że Twoje dziecko może mieć zaburzenia koordynacji ruchowej obejmują problemy z umiejętnościami fizycznymi, które wymagają koordynacji ręka-oko, takimi jak trzymanie ołówka lub zapinanie guzików koszuli.
Niepełnosprawności językowe (afazja/dyspazja)
Niepełnosprawności językowe i komunikacyjne dotyczą zdolności rozumienia lub wytwarzania języka mówionego. Język jest również uważany za czynność wyjściową, ponieważ wymaga organizowania myśli w mózgu i przywoływania odpowiednich słów, aby werbalnie wyjaśnić lub zakomunikować coś.
Objawy zaburzeń uczenia się opartych na języku obejmują problemy z werbalnymi umiejętnościami językowymi, takimi jak zdolność do opowiadania historii, płynność mowy i zdolność do rozumienia znaczenia słów, wskazówek i tym podobnych.
Problemy z przetwarzaniem słuchowym i wzrokowym: znaczenie uszu i oczu
Oczy i uszy są głównymi środkami dostarczania informacji do mózgu, proces ten czasami nazywany jest „wejściem”. Jeśli oczy lub uszy nie działają prawidłowo, uczenie się może ucierpieć.
Zaburzenia przetwarzania słuchowego – Specjaliści mogą odnosić się do zdolności dobrego słyszenia jako „umiejętności przetwarzania słuchowego” lub „języka receptywnego”. Zdolność do prawidłowego słyszenia ma ogromny wpływ na umiejętność czytania, pisania i literowania. Niezdolność do rozróżniania subtelnych różnic w dźwięku utrudnia udźwiękowienie słów i zrozumienie podstawowych pojęć związanych z czytaniem i pisaniem.
Zaburzenia przetwarzania wzrokowego – Problemy z percepcją wzrokową obejmują pomijanie subtelnych różnic w kształtach, odwracanie liter lub cyfr, pomijanie słów, pomijanie linii, błędne postrzeganie głębi lub odległości, lub problemy z koordynacją oko-ręka. Specjaliści mogą określać pracę oczu jako „przetwarzanie wzrokowe”. Percepcja wzrokowa może wpływać na umiejętności motoryczne, czytanie ze zrozumieniem i matematykę.
| Wspólne rodzaje zaburzeń uczenia się | |
| TYP ZABURZEŃ | POWSTAJĄ PROBLEMY Z |
| Dysleksja – Trudności z czytaniem | Czytanie, pisaniem, ortografią, mówienie |
| Dyskalkulia – Trudności z matematyką | Robienie problemów matematycznych, rozumienie czasu, używanie pieniędzy |
| Dysgrafia – Trudności z pisaniem | Pisanie ręczne, ortografia, organizowanie pomysłów |
| Dyspraksja (zaburzenie integracji sensorycznej) – Trudności z drobnymi umiejętnościami motorycznymi | Koordynacja ręka-oko, równowaga, sprawność manualna |
| Dyspazja/Afazja – Trudności z językiem | Zrozumienie języka mówionego, czytanie ze zrozumieniem |
| Zaburzenia przetwarzania słuchowego – Trudności z usłyszeniem różnic między dźwiękami | Czytanie, rozumienie, język |
| Zaburzenia przetwarzania wzrokowego – Trudności z interpretacją informacji wizualnych | Czytanie, matematyka, mapy, wykresy, symbole, obrazy |
Inne zaburzenia, które utrudniają naukę
Trudności w szkole nie zawsze wynikają z zaburzeń uczenia się. Lęk, depresja, stresujące wydarzenia, urazy emocjonalne i inne warunki wpływające na koncentrację sprawiają, że nauka staje się większym wyzwaniem. Ponadto, ADHD i autyzm czasami współwystępują lub są mylone z trudnościami w nauce.
ADHD – Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), chociaż nie jest uważany za trudność w nauce, może z pewnością zakłócać proces uczenia się. Dzieci z ADHD często mają problemy z usiedzeniem w miejscu, skupieniem uwagi, wykonywaniem poleceń, organizacją i odrabianiem zadań domowych.
Autyzm – Trudności w opanowaniu pewnych umiejętności akademickich mogą wynikać z zaburzeń rozwojowych, takich jak autyzm i zespół Aspergera. Dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą mieć problemy z komunikacją, odczytywaniem mowy ciała, nauką podstawowych umiejętności, nawiązywaniem przyjaźni i kontaktem wzrokowym.
Nadzieja na trudności w nauce: Mózg może się zmienić
Nauka poczyniła wielkie postępy w zrozumieniu wewnętrznego funkcjonowania mózgu, a jedno z ważnych odkryć, które przynosi nową nadzieję dla trudności w uczeniu się i zaburzeń nazywa się neuroplastycznością. Neuroplastyczność odnosi się do naturalnej, trwającej przez całe życie zdolności mózgu do zmian.
Przez całe życie mózg jest w stanie tworzyć nowe połączenia i generować nowe komórki mózgowe w odpowiedzi na doświadczenie i naukę. Wiedza ta doprowadziła do powstania przełomowych nowych metod leczenia trudności w uczeniu się, które wykorzystują zdolność mózgu do zmian. Innowacyjne programy, takie jak program Arrowsmith, wykorzystują strategiczne ćwiczenia mózgu w celu zidentyfikowania i wzmocnienia słabych obszarów poznawczych. Na przykład, dla dzieci, które mają trudności z rozróżnianiem różnych dźwięków w słowie, istnieją nowe programy komputerowe, które spowalniają dźwięki, tak aby dzieci mogły je zrozumieć i stopniowo zwiększają szybkość rozumienia.
Te odkrycia dotyczące neuroplastyczności dają nadzieję wszystkim uczniom z zaburzeniami uczenia się, a dalsze badania mogą prowadzić do dodatkowych nowych metod leczenia, które są ukierunkowane na rzeczywiste przyczyny trudności w uczeniu się, a nie tylko oferują strategie radzenia sobie, aby zrekompensować słabości.
Jak zrozumienie mózgu pomaga w zaburzeniach uczenia się?
Przy użyciu analogii telefonicznej, wadliwe okablowanie w mózgu zakłóca normalne linie komunikacyjne i utrudnia łatwe przetwarzanie informacji. Jeśli usługa nie działa w pewnym obszarze miasta, firma telefoniczna może rozwiązać problem poprzez ponowne okablowanie połączeń. Podobnie, w odpowiednich warunkach nauki, mózg ma zdolność do reorganizacji poprzez tworzenie nowych połączeń neuronowych. Te nowe połączenia ułatwiają takie umiejętności jak czytanie i pisanie, które były trudne przy użyciu starych połączeń.
Diagnoza i testy w kierunku zaburzeń i trudności w uczeniu się
Ponieważ diagnoza zaburzeń w uczeniu się nie zawsze jest łatwa, nie zakładaj, że wiesz, co jest problemem twojego dziecka, nawet jeśli objawy wydają się jasne. Ważne jest, aby Twoje dziecko zostało przebadane i ocenione przez wykwalifikowanego specjalistę. Należy jednak zaufać swojemu instynktowi. Jeśli wydaje Ci się, że coś jest nie tak, posłuchaj swojego przeczucia. Jeśli masz wrażenie, że nauczyciel lub lekarz bagatelizuje Twoje obawy, poszukaj drugiej opinii. Nie pozwól, aby ktokolwiek powiedział Ci „poczekaj i zobacz” lub „nie przejmuj się tym”, jeśli widzisz, że Twoje dziecko ma problemy. Niezależnie od tego, czy problemy Twojego dziecka wynikają z zaburzeń uczenia się, czy nie, konieczna jest interwencja. Nie można popełnić błędu, analizując problem i podejmując działania.
Pamiętaj, że znalezienie kogoś, kto może pomóc, może zająć trochę czasu i wysiłku. Nawet eksperci czasami mylą trudności w uczeniu się z ADHD i innymi problemami behawioralnymi. Być może trzeba będzie rozejrzeć się trochę lub spróbować więcej niż jednego profesjonalisty. W międzyczasie postaraj się być cierpliwy i pamiętaj, że nie zawsze otrzymasz jasne odpowiedzi. Postaraj się nie zaprzątać sobie głowy próbami określenia, jaką etykietę przypisać zaburzeniu Twojego dziecka. Zostaw to specjalistom. Zamiast tego skup się na krokach, które możesz podjąć, aby wspierać swoje dziecko i zająć się jego objawami w praktyczny sposób.
Proces diagnozy i testowania trudności w uczeniu się
Diagnozowanie trudności w uczeniu się jest procesem. Obejmuje on testy, zbieranie wywiadu i obserwację przez wyszkolonego specjalistę. Ważne jest znalezienie odpowiedniego specjalisty. Zacznij od szkoły Twojego dziecka, a jeśli nie są w stanie Ci pomóc, zapytaj swojego lekarza lub przyjaciół i rodzinę, którzy z powodzeniem radzą sobie z problemami w nauce.
Typami specjalistów, którzy mogą być w stanie przetestować i zdiagnozować problemy z nauką są:
- Psychologów klinicznych
- Psychologów szkolnych
- Psychiatrów dziecięcych
- Psychologa edukacyjnego
- Psychologa rozwojowego
- Neuropsychologa
- Psychometrystę
- Terapeuta zajęciowy (bada zaburzenia sensoryczne, które mogą prowadzić do problemów z nauką)
- Terapeuta mowy i języka
.
Czasami kilku specjalistów koordynuje usługi jako zespół, aby uzyskać dokładną diagnozę. Mogą oni również poprosić o informacje od nauczycieli dziecka.
Integracja, sekwencjonowanie i abstrakcja: Terminy techniczne dotyczące tego, jak działa mózg
Zawodowy specjalista ds. zaburzeń uczenia się może odnieść się do znaczenia „integracji” w uczeniu się. Integracja odnosi się do zrozumienia informacji, które zostały dostarczone do mózgu, i obejmuje trzy etapy:
- Sekwencjonowanie, co oznacza ułożenie informacji w odpowiedniej kolejności.
- Abstrakcja, co jest nadawaniem sensu informacji.
- Organizacja, która odnosi się do zdolności mózgu do wykorzystania informacji do tworzenia kompletnych myśli.
Każdy z tych trzech etapów jest ważny i Twoje dziecko może mieć słabość w jednym lub drugim obszarze, co powoduje trudności w nauce. Na przykład w matematyce sekwencjonowanie (zdolność do porządkowania rzeczy) jest ważne w nauce liczenia lub mnożenia (jak również w nauce alfabetu lub miesięcy w roku). Podobnie, abstrakcja i organizacja są ważnymi elementami wielu umiejętności i zdolności edukacyjnych. Jeśli pewna aktywność mózgu nie przebiega prawidłowo, będzie to stanowiło przeszkodę w uczeniu się.
Uzyskanie pomocy dla dzieci z trudnościami w uczeniu się
W przypadku trudności w uczeniu się, nie zawsze łatwo jest wiedzieć, co robić i gdzie szukać pomocy. Oczywiście ważne jest zwrócenie się do specjalistów, którzy potrafią zidentyfikować i zdiagnozować problem. Należy również współpracować ze szkołą dziecka, aby zapewnić mu odpowiednie warunki i specjalistyczną pomoc w nauce. Nie należy jednak zapominać o własnej roli. Znasz swoje dziecko lepiej niż ktokolwiek inny, więc przejmij inicjatywę w sprawdzaniu możliwości, poznawaniu nowych metod leczenia i usług oraz nadzorowaniu edukacji swojego dziecka.
Znaj szczegóły dotyczące zaburzeń uczenia się Twojego dziecka. Dowiedz się, jaki jest rodzaj zaburzeń w uczeniu się Twojego dziecka. Dowiedz się, jak niepełnosprawność wpływa na proces uczenia się i jakie umiejętności poznawcze są z tym związane. Łatwiej jest ocenić techniki uczenia się, jeśli rozumiesz, jak niepełnosprawność wpływa na twoje dziecko.
Badaj sposoby leczenia, usługi i nowe teorie. Oprócz wiedzy na temat rodzaju zaburzeń w uczeniu się, jakie ma twoje dziecko, zdobądź wiedzę na temat najbardziej skutecznych dostępnych metod leczenia. Pomoże ci to w obronie dziecka w szkole i w leczeniu w domu.
Dążenie do leczenia i usług w domu. Nawet jeśli szkoła nie ma środków na optymalne leczenie zaburzeń uczenia się dziecka, możesz skorzystać z tych możliwości we własnym domu, z terapeutą lub korepetytorem.
Dbaj o mocne strony dziecka. Nawet jeśli dzieci z trudnościami w uczeniu się mają problemy w jednej dziedzinie, mogą wyróżniać się w innej. Zwracaj uwagę na zainteresowania i pasje swojego dziecka. Pomagając dzieciom z zaburzeniami uczenia się rozwijać swoje pasje i mocne strony, prawdopodobnie pomożesz im również w obszarach, w których mają trudności.
Umiejętności społeczne i emocjonalne: Jak możesz pomóc
Zaburzenia uczenia się mogą być niezwykle frustrujące dla dzieci. Wyobraź sobie, że masz problemy z umiejętnością, z którą wszyscy twoi przyjaciele radzą sobie bez trudu, martwisz się, że zawstydzisz się przed klasą lub masz trudności z wyrażaniem siebie. To może być podwójnie frustrujące dla wyjątkowo bystrych dzieci z trudnościami w nauce – scenariusz, który nie jest rzadkością.
Dzieci z trudnościami w nauce mogą mieć problemy z wyrażaniem swoich uczuć, uspokajaniem się i odczytywaniem niewerbalnych wskazówek od innych. Może to prowadzić do trudności w klasie i w kontaktach z rówieśnikami. Dobra wiadomość jest taka, że jako rodzic możesz mieć ogromny wpływ na te obszary. Umiejętności społeczne i emocjonalne są najbardziej spójnymi wskaźnikami sukcesu dla wszystkich dzieci – w tym dzieci z zaburzeniami uczenia się. Przewyższają one wszystko inne, w tym umiejętności akademickie, w przewidywaniu osiągnięć przez całe życie i szczęścia.
Zaburzenia uczenia się i towarzyszące im wyzwania akademickie mogą prowadzić do niskiej samooceny, izolacji i problemów z zachowaniem, ale nie muszą. Możesz przeciwdziałać tym zjawiskom, tworząc silny system wsparcia dla dzieci z trudnościami w nauce i pomagając im w nauce wyrażania siebie, radzenia sobie z frustracją i pokonywania wyzwań. Skupiając się na rozwoju dziecka jako osoby, a nie tylko na osiągnięciach w nauce, pomożesz mu nauczyć się dobrych nawyków emocjonalnych, które ustawią scenę dla sukcesu przez całe życie.
Szukanie wsparcia podczas pomagania dziecku z trudnościami w nauce
Wszystkie dzieci mogą być zarówno ekscytujące jak i wyczerpujące, ale może się wydawać, że dziecko z trudnościami w nauce jest szczególnie trudne. Możesz doświadczać frustracji próbując pracować z dzieckiem i może się to wydawać walką podjazdową, gdy nie masz potrzebnych informacji. Po tym, jak dowiesz się, jakie są jego specyficzne trudności w uczeniu się i jak wpływają one na jego zachowanie, będziesz mógł zacząć stawiać czoła wyzwaniom w szkole i w domu. Jeśli możesz, upewnij się, że dotarłeś do innych rodziców, którzy zajmują się podobnymi wyzwaniami, ponieważ mogą oni być wspaniałym źródłem wiedzy i wsparcia emocjonalnego.