Y is for Yellow mouth – By Dave Cockerill, the Fish Vet Group – Yellowmouth (mouthrot, filamentous bacterial stomatitis) in smolts is one presentation of a category of multifactorial infections that we seem to be seeing more of recently, particularly within the first ~6 weeks post sea transfer. 
Bakterie nitkowate są złożoną grupą mikroorganizmów, których klasyfikacja nie jest w pełni uzgodniona. Dla celów praktycznych można je rozpoznać po ich kształcie, jako delikatne bakterie nitkowate oraz po tym, że w hodowli są one często silnie pigmentowane (patrz zdjęcie). W rzeczywistości ryby cierpiące na nitkowate bakteryjne zapalenie jamy ustnej mają uderzające jasnożółte maty tych bakterii w jamie ustnej i wokół niej. Większe maty są łatwo widoczne gołym okiem i przypominają nieco żółtą farbę. The species of bacterium involved is most often thought to be Flexibacter maritimus.
A variant of this problem (and it is not certain whether this is the same species of filamentous bacterium) seems to affect the dorsal fins of fish post transfer, starting as a relatively innocuous looking dorsal fin erosion but rapidly progressing to the base of this fin and undermining the skin around the fin. Bakterie nitkowate są zazwyczaj wtórnymi bakteriami oportunistycznymi i mogą po prostu wykorzystywać uszkodzoną tkankę. Na histologii zarówno z tych rodzajów problemu wydają się mieć znaczne lub dominujący składnik bakterii nitkowatych, ale inne bakterie, takie jak różne Vibrios i Moritella viscosa (bakterie związane z „Winter Lesion”) są z pewnością obecne. Chociaż nie jest możliwe odrzucenie roli innych bakterii lub nawet wirusów w rozwoju tych warunków, klinicznie wydają się one różnić od „Odmiany zimowej” zarówno pod względem lokalizacji zmian jak i faktu, że wydaje się, że jest mniej krwotoków wewnętrznych spowodowanych toksynami bakteryjnymi, które zazwyczaj widzimy w „Odrze zimowej”.
Prewencja
Pomimo, że niektóre miejsca doświadczyły problemów z rybami, które nie miały żadnych fizycznych uszkodzeń w momencie transferu, możemy założyć, że każda uszkodzona tkanka jest bardziej prawdopodobnym ogniskiem infekcji.
Postaraj się, aby niespecyficzne nadżerki płetw w słodkiej wodzie ustąpiły przed przeniesieniem ryb do morza.
Postaraj się zapewnić, że uszkodzenie płetw (lub skóry) jest ograniczone podczas transferu, zwracając uwagę na metody sieciowania/pompowania oraz powierzchnie kontaktowe rur, studzienek i wiader helikopterów.
Uszkodzenia ust mogą wystąpić, gdy ryby zakopują się w sieciach, jak to często ma miejsce w przypadku ryb w wodach słodkich, które się rozmnażają (i są gotowe do migracji) oraz w morzu, gdy ryby są dręczone przez drapieżniki. W niektórych miejscach praktykuje się utrzymywanie sieci nowo przeniesionych smoltów w stanie rozciągniętym przez kilka tygodni. Należy tego unikać, ponieważ ryby są mniej skłonne do zagrzebywania się w siatkach, jeśli mają do dyspozycji całą głębokość kojca, w którym mogą uciec przed zagrożeniem ze strony ptaków.
Konkurencja o pokarm zarówno w wodzie słodkiej jak i morskiej może prowadzić do agresji i uszkodzeń fizycznych.
Leczenie:
Bardzo często te warunki występują na tak niskim poziomie w obrębie populacji, że leczenie nie jest uzasadnione. Należy jednak pamiętać, że liczba ryb dotkniętych chorobą może wzrosnąć dość szybko, dlatego też niezbędny jest monitoring liczby ryb dotkniętych chorobą i trendów śmiertelności. Leczenie owrzodzeń skóry i jamy ustnej antybiotykami może być frustrujące, ponieważ bardzo często chore ryby nie żerują. Poza tym, skóra jest stosunkowo słabo ukrwiona i trudno jest osiągnąć dobry poziom antybiotyków w tkankach.
Mając na uwadze powyższe, odnieśliśmy większy sukces stosując nowsze dodatki do arsenału antybiotyków. Jak zawsze decyzja o leczeniu nie powinna być podejmowana lekko i nie bez odpowiednich badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia charakteru problemu.
Źródło: Fish Vet Group – lipiec 2005